دارو برای ۹۹ درصد

امیدوارم همه شما سلامت باشید، و امیدوارم تا آینده‌ای نامحدودهمه ما سلامت بمانیم. اما این امیدواری کمی غیرواقعی است، بنابراین یک امیدواریدوم ذخیره در نظر گرفتم. امیدواری دوم ذخیره این استکه مشکلات حوزه سلامت که تابحال داشته‌ایم، اما در آینده دارو‌های خوبی خواهیم داشتکه این مشکلات را رفع کنیم. داروها بسیار ارزان و بسیار موثر هستند -- در واقع بسیار خوشایندتر ازروش‌های جایگزین: بستری شدن، جراحی، اتاق‌های اورژانس، مرده‌خانه… هیچ کدام از این‌ها چیز‌های خوبی نیستند. پس خیلی باید شاکر باشیمکه داروشناسان را دوروبرمان داریم، افرادی که در این حوزه‌ها پژوهش می‌کنندو روش‌های درمانی جدید را خلق می‌کنند. و باید خیلی شاکر باشیمکه صنعت داروسازی داریم که فعالیت‌های داروشناسان را حمایت می‌کند. اما یک مشکل وجود دارد و می‌توان گفت که در عمل، صنعت داروسازی محبوب نیست. در حقیقت، از جنبه محبوبیت عموم، رتبه اینصنعت تقریباً هم‌تراز شرکت‌های دخانیات و سازندگان سلاح است. بنابراین، این موضوعی استکه می‌خواهم در موردش صحبت کنم. شما صنعت داروسازی راچگونه سازماندهی می‌کردید؟ اگر می‌توانستیم همه چیز رااز اول سازماندهی کنیم، چگونه عمل می‌کردید؟ فکر می‌کنم ما سه اصل را در نظر می‌گرفتیم. اصل اول: ما می‌خواهیم بیماران به همهدارو‌های مهم دسترسی داشته باشند. به خاطر داشته باشید که این‌هاباید برای تولید خیلی ارزان باشند. تا تمام افراد جهان، به همه دارو‌های مهم دسترسی داشته باشند. دوماً، نیازمند فعالیت‌های نوآورانه هستیم، تحقیق و توسعه‌ایکه شرکت‌های داروسازی انجام می‌دهند، برای ردیابی بیماری‌هاییکه مهمتر و آسیب‌زاتر هستند. ما از این شرکت‌ها عالی‌تریناثر سلامت را انتظار داریم. و سوماً، انتظار داریمکل سیستم کارآمد باشد. دوست نداریم کوچکترینپولی در این سیستم اتلاف شود، برای هزینه‌های بالاسری، تشریفات زائد و غیره. سه نکته ساده. حالا سیستم فعلی چه وضعیتی دارد؟ به نظرم در هر سه مورد ضعیف است. اولاً، در دسترس جهان بودن: فراموشش کنید. بخش بزرگی از انسان‌هابه داروها دسترسی ندارند، حداقل زمانی که هنوز تحت ثبت اختراع هستند. مشکل این است که اضافه‌بهایبسیار زیادی وجود دارد. مشکل این است که گرچه تولیداین داروها بسیار ارزان تمام می‌شود، هزینه‌های زیادی در زمانثبت اختراع صرف می‌شود، و دلیلش این است که پولدارهامی‌توانند پول زیادی بپردازند. شرکت‌های داروسازی انحصار موقت دارند؛ برای پولدارها قیمت گذاری می‌کنندو فقرا را فراموش می‌کنند. مشکل دوم نوآوری است. برای بار دوم، ما بر رویآسیب‌زا‌ترین بیماری‌ها تمرکز نمی‌کنیم، و اغلب باید آنرا شاملقانون "شکاف ۱۰/۹۰" بدانیم. ده درصد کل هزینه‌ای که خرجتحقیقات داروسازی می‌شود صرف بیماری‌هایی می‌شود که نود درصد جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. و برعکس -- نود درصد پولخرج بیماری‌هایی می‌شود که فقط ده درصد جهان با آن درگیر هستند. بنابراین شکاف بزرگیبین محل مصرف بودجه‌های تحقیقاتی و محل بزرگترین مشکلات وجود دارد. اکنون، هر دوی این مشکلات -- مشکل نوآوری و مشکل در دسترس بودن -- از این موضوع نشأت می‌گیرد: توزیع پول در جهان. به شدت ناعادلانه است. در اینجا، بخش آبی، یک چهارم اولجمعیت بشری را نشان می‌دهد. این‌ها بیش از نود درصد درآمد خانوار رابه خود اختصاص داده‌اند. از طرف دیگر، نیمه دوم بشریت، حتی سه درصد درآمد خانوار را هم ندارند. بنابراین، اگر یک شرکت داروسازی باشیدو به فرصت‌های سودآور فکر کنید، شما به همچین نموداری نگاه می‌کنیدو می‌گویید، "پول کجاست؟ در چه زمینه‌ای باید تحقیق کنم؟ برای چه کسانی باید دارو فراهم کنم؟" و دوباره، این در شرایطی استکه تنها یک راه وجود دارد که شرکت‌های داروسازی تحتهمچین سیستمی بتوانند درآمد کسب کنند، یعنی از طریق اضافه‌بهای ثبت اختراع. این راهی است که می‌توانند پول در آورند، از طریق اضافه‌بها و اگر از طریق اضافه‌بها پول درآورید، خب، مشخصاً سراغ افرادی می‌رویدکه بیشترین درآمد را دارند. اکنون، از لحاظ کارآمدی هم، سیستم بسیار بسیار ضعیف عمل می‌کند. پول زیادی صرف لابیگری‌های سیاسی می‌شود برای افزایش مدت دوره ثبت اختراع --به چیزی که به آن "همیشه سبز" می‌گویند. انحصار داده‌ها و غیره. پول زیادی صرف بازی می‌شود، جایی که شرکت‌های برند به شرکت‌های عمومیپول می‌پردازند. مثلاً برای تأخیر ورود. پول زیادی صرف راضی کردنحوزه‌های مختلف قضایی می‌شود. پول بیشتری صرف دعاوی قضایی می‌شود. آن‌ها بی وقفه به دادگاه می‌روند شرکت برند علیه شرکت برند، شرکت برند علیه شرکت عمومی… پول زیادی صرف این کارها می‌شود. مردم می‌گویند شرکت‌های داروییسود زیادی بدست می‌آورند. خب، هم بله هم نه؛ بدست می‌آورند ولیبخش زیادی از آن صرف کار‌های بیهوده می‌شود. ضرر‌های اجتناب ناپذیر --حتی نخواهم گفت که این‌ها چیست، چون خیلی پیچیده است. بازاریابی‌های بیهوده هم وجود دارد. پول زیادی که شرکت‌های داروسازیبدست می‌آورند صرف رقابت‌های تبلیغاتی می‌شود، برای جلب نظر پزشکان، و تلاش برای متقاعد کردن افرادمریض برای امتحان این داروها. و این نبرد‌های بازاریابی،البته که چیزی غیر از اتلاف نیست، چون آنچه که شرکتی برایجلب نظر مریضان هزینه می‌کند، شرکت دیگر برای رقابتدوباره هزینه خواهد کرد. و جعل کردن دارو درکشور‌های در حال توسعه رخ می‌دهد. میزان زیادی از داروها، اغلب بیش از پنجاه درصد کل فروش، دارو‌های تقلبی هستند، وقتی افراد می‌گویند، "چون این دارو خیلی گران است، می‌توانمیک نمونه ارزان‌تر به شما پیشنهاد کنم." اما البته که نمونه واقعی نیست، یا رقیق شده یا کاملاً بی اثر است. پس بطور کلی، تمام پولیکه در داروسازی صرف می‌شود -- و اکنون حدود یک تریلیون دلار در سال است -- بخش زیادی از این پول کاملاً اتلاف می‌شود، به جایی که باید برود نمی‌رود، اصطلاحاً برای توسعه دارو‌های جدید و تولید آن‌هایی که از قبل موجود بوده‌اند. اکنون، بسیاری فکر می‌کنندکه راه حل مسئله فشار اخلاقی بر شرکت‌های داروسازی است. و مطمئناً -- شرکت‌های داروسازیتعهدات اخلاقی دارند، همانگونه که ماها داریم. وقتی که باید انتخاب کنیم، اغلب بین پرداختن پول اضافهو نجات جان یک انسان، ما اغلب احساس می‌کنیموظیفه داریم پول خرج کنیم و جانی را نجات دهیم. و چرا شرکت‌های دارویی باید متفاوت باشند؟ اما واقعاً، واقع‌بینانه نیستکه انتظار داشته باشیم شرکت‌های داروسازی همانند من و شما عمل کنند. و علت، سه گانه است. یک اینکه شرکت‌های داروییبه سهامداران خود متعهد هستند. مدیر چنین شرکتی زیاد دوام نمی‌آورد اگر پول زیادی را صرف اهداف خداپسندانه کند، و در نتیجه پول سهامداران را از دست بدهد. تعویض خواهند شد. همچنین، شرکت‌های داروییرقابت شدیدی با یکدیگر دارند، و اگر کار بیشتری انجام دهید، شرکت بهتری از شرکت دیگر باشید، دیر یا زود، از بازار حذف خواهید شد. در بازار باقی نخواهید ماند. شرکت دیگر سهم بازار را بدست خواهد آورد. و در نهایت، به یاد داشته باشید -- تمام صنعت به درآمدش وابسته است از طریق یک چیز، فقط یک چیز: اضافه‌بها. و سرانجام، شما باید پایدار باشید. اگر پول زیادی صرف کمک به فقرا بکنید و پولی دریافت نکنید و پول را از دست بدهید؛ شما با فعالیت‌هاینوآورانه نمی‌توانید ادامه دهید. پس به خاطر این دلایل، این غیرواقعی است که انتظار داشته باشیمشرکت‌های دارویی مشکل را حل کنند با معیار‌های اخلاقی. پس چه کسی باید مشکل را حل کند؟ ما باید مشکل را حل کنیم. ما، شهروندان و سیاسیون باید بهتر عمل کنیم در تنظیم صنعت داروسازی، تمرکز بر آن‌ها، دادن انگیزه‌های درست، جلب توجه آن‌ها به مشکلات واقعی. دستاورد‌های بالقوهدر اینجا بسیار زیاد است. حدود یک سوم تمام مرگهادر یک روز، در یک سال به خاطر بیماری‌های ناشیاز فقر در کشور‌های در حال توسعه است. پنجاه هزار نفر در روز بخاطر این بیماریهاقبل از پیری جان می‌دهند. و این حتی شامل همه بیماری‌ها نیست آن‌هایی که فقط در کشورهایثروتمند، خوب می‌شناسیم: سرطان، بیماری‌های قلبی و غیره. از قضا، افراد فقیر اغلبخیلی زودتر می‌میرند، چون مراقبت بهداشتی مناسباز جمله دارو‌های خوب ندارند. و حتی در کشور‌های ثروتمند، بسیاریاز بیماران بهترین دارو را دریافت نمی‌کنند. گهگاه به خاطر این استکه شرکت‌های بیمه آن‌ها را پوشش نمی‌دهد، چونکه قیمتها کاملاً مضحک است. همچنین به خاطر، بعضی اوقات، این حقیقت که پزشکان و بیمارانبه غلط تحت تأثیر رقابت‌های تبلیغاتیشرکت‌های دارویی قرار گرفته‌اند. پس چه کار می‌توان کرد؟چگونه می‌توانیم سیستم را تغییر دهیم؟ می‌خواهم راهی را نشانتان دهمکه بهتر می‌توانیم انگیزه بدهیم به نوآوری‌های دارویی و تهیه داروها برای مردم فقیر و همچنین ثروتمندان. و آن، صندوق اثرگذاری سلامت است. صندوق اثرگذاری سلامت، اساساً باز کردن راه دوم است که از طریق آن نوآوران دارویی می‌توانندبابت فعالیت‌هایشان پاداش بگیرند. آن‌ها یک انتخاب دارند. هم می‌توانند همان سیستم قبلی را پی بگیرندبا اضافه‌بها بر دوش بیماران یا می‌توانند سیستم جدید را بپذیرند، دریافت پاداش بر اساس اثرگذاری بر سلامت از طریق دارو‌هایی که توسعه می‌دهند. و برای هر داروی خاص،آن‌ها حق انتخاب دارند. پس می‌توانند بخشی از یک راهو بخشی از راه دیگر استفاده کنند، برای محصولات مختلف. حالا، صندوق اثرگذاری سلامتچگونه عمل می‌کند؟ هر ساله یک صندوق پاداشثابت وجود خواهد داشت. ما احتمالاً با شش میلیارد دلارشروع می‌کنیم، اما می‌تواند افزایش یابد. به یاد داشته باشید که کل پولیکه جهان صرف داروها می‌کند یک تریلیون است. پس هزار میلیارد است؛ شش میلیارد یک قطره در سطل است. نسبتاً کوچک است، اما با شش میلیارد کار می‌کند، و می‌توانیم امتیاز زیادی دریافت کنیماگر صندوق اثرگذاری سلامت را معرفی کنیم فقط با شش میلیارد دلار. اگر محصولی داریدو می‌خواهید آن را ثبت کنید در صندوق اثرگذاری سلامت، شما یک دوره ده سالهپاداش دریافت خواهید کرد. در طول این ده سال شما سهمیاز این بودجه سالانه خواهید داشت. این سهم، نسبتی استاز میزان اثرگذاری سلامت حاصله از همه این محصولات ثبت شده. پس اگر محصول شماهشت درصد اثرگذاری سلامت را دارا باشد از همه محصولات ثبت شده، شما هشت درصد از پول آن سال رادریافت خواهید کرد. و این روند ده سال تکرار می‌شود، و در پایان ده سال، محصول شما عمومی خواهد شد، و اساساً هیچ درآمداضافه‌ای از دست نمی‌دهید. هر سال، اثرگذاری سلامت محصول شماارزیابی می‌شود، و بر همان اساس پول دریافت می‌کنید. حالا، اگر شما از صندوق اثرگذاری سلامت، پاداش دریافت کنید، هیچ پاداش دیگری را نمی‌توانید ادعا کنید،نمی‌توانید قیمت را اضافه کنید. باید بر اساس هزینه بفروشید. معنایش چیست؟ خب، به این معنی نیستکه شرکت دارویی به ما بگوید چه هزینه‌هایی دارد؛ بلکه، روش ترجیحی ما برای تعیین هزینه واقعی ساخت یک دارو، تولید آن این است که متقاضی تولید دارو را به مناقصه بگذارد، اجازه دهدشرکت‌های عمومی برای تولید رقابت کنند، سپس نوآور، محصول رااز ارزانترین عرضه‌کننده بخرد و به کمترین قیمت ممکن به بیماران بفروشد. پس، نوآور از فروش محصولهیچ سودی نخواهد داشت اما می‌تواند تمام پول رااز پاداش‌های اثرگذاری سلامت دریافت کند. حالا، چطور می‌توانیم میزان اثرگذاریمعرفی یک دارو را برآورد کنیم؟ خب، آن را به نسبتمرحله قبلی کار برآورد می‌کنیم. پس برخی افراد، قبل از ورود دارو، هیچ درمانی نداشته‌اند. حالا برای اولین بار می‌خواهنداز این درمان استفاده کنند چون ارزان است؛ مردم از پس هزینه آن بر می‌آیند. پس در اینجا، اثرگذاری اختلاف بین درمان شدن و درمان نشدن است. در دیگر موارد، محصول جدیداز محصولات قدیم بهتر است، و یک شخص به سمت محصول بهتر متمایل می‌شود، و ما بابت این اثرگذاری پول می‌دهیم، برای تمایزی که محصول جدید ایجاد کرده است. اگر شما محصولیدر صندوق اثرگذاری سلامت داشته باشید و شما کسی را از یک محصول موجود منصرف کنید به محصولی دیگر، به محصول خودتان، و هیچ برتری ندارد، هیچ پولی دریافت نمی‌کنید. این کاملاً مشابه سیستم موجود است، جایی که شما پول زیادی را بابت منصرف کردنکسی از یک محصول بدست می‌آورید به یک محصول برابر که محصول شماست. صندوق اثرگذاری سلامتبابت این پولی نمی‌دهد. ما اثرگذاری سلامت رابر اساس کیفیت طول عمر، کمی می‌کنیم. این روش بیست سال است که وجود دارد، و توضیح آن خیلی ساده است. زندگی انسان را بعنوان نوعی تخته تصور کنید. ۲۰۰ سانتی‌متر طولو ۳ سانتی‌متر ارتفاع دارد. و هنگامی که شما قبل از پیری می‌میرید، قبل از رسیدن به هشتادسالگی خب، تخته کمی کوتاهتر است. و اگر شما هنگام حیات بیمار باشید، تخته کمی باریکتر است. و بخشی که بیماریها از بین می‌برند، داروها می‌توانند بازیابی کنند، یا داروها می‌توانند از رونداز بین رفتن این بخشها جلوگیری کنند. و بابت آن پول دریافت می‌کنند. اساساً روشش همین است. اکنون، نگاه می‌کنیم، البته هر سال باید برآورد کنیم. باید مبلغ قابل ملاحظه‌ای خرج کنیم تا نگاه کنیم این دارو‌های متنوعی که ثبت شده‌اند در صندوق اثرگذاری سلامت در کشور‌های مختلف چگونه عمل می‌کنند. و اینجا، آمار خیلی کمک می‌کند. همه می‌دانید که برخه‌پرسیچگونه عمل می‌کند. این هم روش مشابهی است. دنبال یک نمونه آماری قابل توجه می‌گردید، و سپس سعی می‌کنیداثرگذاری دارو را محاسبه کنید در مکان‌های مختلف، در گروه‌های جمعیتی مختلف… و البته به دقت به جهان واقعی می‌نگرید -- این با روشی که اکنون داروهاپاداش می‌گیرند متفاوت است. گاهی، پاداش بر اساس کارایی است، اما این کارایی در تست‌های کلینیکی، در آزمایشگاه است اگر مایل باشید، نه کارایی در دنیای واقعی. صندوق اثرگذاری سلامت، به تأثیر جهانی نگاه می‌کند. فقط به کیفیت دارو نگاه نمی‌کند، بلکه همچنین به وسعت توزیع دارو، اینکه آیا نوآور، مدیریت لازمبرای رسیدن به دست بیماران هدف را داشته چه کسی بیشترین سود را می‌برد، و همچنین، اینکه چقدر مناسب، این دارودر زمینه مورد نظر استفاده می‌شود. پس نوآوران انگیزه‌های بسیار قویترینسبت به الآن خواهند داشت تا مطمئن شوند که هر بیماریکه دارو را مصرف می‌کند دقیقاً می‌داند که چگونه مصرف کندتا اثر بهینه داشته باشد. امروزه، بیشتر بسته‌بندی‌ها حتیبه زبان‌های محل مصرف ترجمه نمی‌شوند. پس عجیب نیست که بیمارانبه نحو احسن از دارو استفاده نکنند. حالا، تأمین مالی به چه شکل خواهد بود؟ اساساً صندوق اثرگذاری سلامت،همانگونه که گفتم می‌تواند شروع شود با چیزی حدود شش میلیارد دلار. کم نیست ولی پول زیادی هم نیست، نسبت به پولی که هم اکنون جهاندر حوزه دارو مصرف می‌کند. بنابراین بهترین راه، راه جدیدی برای پرداخت است برای آن چیزی که هم اکنون می‌پردازیم، اصطلاحاً دارو‌های جدید. شما با یک دست داریداز طریق نظام مالیاتی می‌پردازید، ولی چیزی را با دست دیگر پس می‌گیرید، چون شما این داروها را ارزان بدست می‌آورید. این فقط برای مردم فقیر نیست -- همه افراد دارو‌های ثبت شده در صندوقاثرگذاری سلامت رادر قیمت تمام شده می‌خرند، قیمتی بسیار پایین. یک مانع خیلی مهم داریم، به لحاظ سیاسی باید مطمئن شویم که پیش‌بینی بلندمدت برای اطمیناننوآوران را در اختیار داریم، که نوآوران بدانندکه این پول واقعاً وجود دارد، و بنابراین نیاز داریم که دولتهابودجه صندوق اثرگذاری سلامت را تأمین کنند، زیرا فقط دولتها می‌توانندتعهدات قابل پیش‌بینی داشته باشند برای مدتی طولانی از زمان. چون ثبت در صندوق اثرگذاری سلامتداوطلبانه است، شما اساساً یک نرخ پاداش خودتنظیم دارید. اگر نرخ خیلی بالا رود، نوآوران وارد عرصه شدهو نرخ را پایین می‌کشند. بر عکس، اگر نرخ خیلی پایین بیاید، نوآوران تمایلی به ثبت نخواهند داشتو نرخ بازیابی می‌شود. بنابراین نرخ هموارهدر سطحی معقول باقی می‌ماند. صندوق اثرگذاری سلامتبرای همه گروه‌ها سودمند است. به نوآوران سود می‌دهدبا معرفی بازاری جدید، و از همه مهمتر، با غلبه برمشکلات روابط عمومی آن‌ها که با آن شروع کردیم. به نفع بیماران است، چون بیماران با احتمال بیشتریداروی درست را دریافت می‌کنند، و همچنین برای توسعه این داروها، دارو‌هایی که مهمترین نیاز‌های ماست. و همچنین به نفع دولتیا مالیات دهندگان است، اگر بخواهید، چون منبعی دایمیبرای نوآوری دارویی خلق می‌کند برای همه آینده در دسترس خواهد بود. مثل ماشینی است که همیشهنوآوری دارویی را هدایت می‌کند به جایی که بزرگترین مشکلات را داریم، حتی ممکن است برای بیماریهاییکه هنوز وجود ندارند. صندوق اثرگذاری سلامتهمواره نوآوری را در جهتی که بیشترین نیازهاست قرار می‌دهد. حالا، از قبل کمکی دریافت کرده‌ایم. می‌توانید تعداد افرادیکه موافق کمک به ما بوده‌اند را ببینید، ولی به کمک شما هم نیاز داریم. می‌خواهیم به ما بپیوندید، شاید با دولتهایتان صحبت کنید تا برای عمومی‌سازی به ما کمک کنید، با ایده‌هایتان به ما کمک کنیدتا طرح صندوق اثرگذاری سلامت را تکمیل کنیم. و چیزی که در حال حاضر فوری‌ترین نیاز ماست شروع یک نمونه آزمایشی است. نمونه آزمایشی، معرفی یک داروبه یک حوزه قضایی است بر اساس مدل صندوق اثرگذاری سلامت. نوآور بر اساس هزینه فروش دارو،پول دریافت می‌کند، سپس بر اساس اثرگذاری بر سلامتپول اضافه خواهد گرفت. اینجا برای پاداش‌ها و ارزیابینیازمند تأمین مالی هستیم، و بویژه نیازمند حمایت سیاسی هستیم تا سیاسیون را برای حمایت ازچنین نمونه آزمایشی جذب کند. اگر هر سوالی داریدبرای نوشتن برای ما دریغ نفرمایید و از طریق این آدرس با ما تماس بگیرید. خیلی متشکرم. (تشویق)