چطور دولت آمریکا افراد معترض — شامل شما را زیر نظر می‌گیرد.
متن سخنرانی :
حالا ما همه فعال مدنی هستیم.(تشویق حضار)
متشکرم.
خب همین‌جا بحث رو تموم می‌کنم.
(خنده حضار)
از خانواده‌هایی که برای تأمین هزینه‌هایمدارس عمومی مبارزه می‌کنن گرفته، تا صدها هزار نفری که به جنبشوال‌استریت را اشغال کنید پیوستن، یا در راهپیمایی زندگی سیاه پوستان مهم است در اعتراض به خشونت پلیس علیه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار شرکت کردن خانواده‌هایی که به تجمع‌های اعتراضی، در حمایت از حق انتخاب برای سقط جنین و مخالفت با سقط جنین پیوستن، مایی که می‌ترسیم از اینکه دوستان و همسایگان ما از کشور اخراج بشن و یا اسم‌شون به لیست‌ها اضافه بشه، برای اینکه مسلمان هستن، کسانی که از حق داشتن اسلحهو نظارت بر فروش اسلحه حمایت می‌کنن و میلیون‌ها نفری که ژانویه گذشتهبه راهپیمایی‌های زنان در تمام سطح کشور پیوستن.
(تشویق حضار)
حالا ما همه فعال مدنی هستیم، و معناش اینه که همه‌ی ما چیزی براینگرانی در مواجهه با موضوع نظارت داریم. نظارت یعنی جمع‌آوریو استفاده از اطلاعات خصوصی و حساس در مورد ما توسط دولت. و نظارت موضوع اساسی و ضروری برای اعمال قانون و امنیت ملی به حساب میاد. اما تاریخچه‌ی نظارت تاریخچه‌ای شامل سوء استفاده‌های نظارتیه وقتی که این اطلاعات حساسبرعلیه افراد استفاده شده به خاطر نژادشون، ملیت اصلی‌شون، گرایش جنسی‌شون، و به ویژه به دلیلفعالیت‌های مدنی‌شون، عقاید سیاسی‌شون.
حدود ۵۳ سال پیش، دکتر مارتین لوترکینگ سخنرانی "من رویایی دارم" رو در نشنال مال واشنگتن انجام داد. و امروزه ایده‌های پشت این سخنرانیدر مورد برابری نژادی و ایستادگی آنچنان پذیرفته شده هستن که این سخنرانی در کتاب‌های درسی سال سوم دخترهای من هست. ولی در اون زمان، دکتر کینگ بسیار بحث‌برانگیز بود. رئیس مشهور و بدنام و رئیس اف‌بی‌آی،جی. ادگار هوور معتقد بود، یا می‌خواست اینطوری فکر کنه، که جنبش حقوق مدنی نقشه‌ی شوروی کمونیستیه و هدف‌ش تضعیف دولت آمریکاست. هوور مأموران‌ش رو فرستاد تا در اتاق‌های هتل محل اقامت دکتر کینگ شنود کار بذارن، و در اون شنودها مکالماتیبین رهبران جنبش حقوق مدنی که در مورد استراتژی‌هاو تاکتیک‌های جنبش حرف می‌زدن، لو رفت. اون‌ها همین‌طور صداهایی رو ضبط کردن از روابط جنسی دکتر کینگبا زن‌هایی که همسرش نبودن، و جی. ادگار هوورفرصت رو غنیمت شمرد، که از این موضوع برای تضعیف وبی‌اعتبار کردن جنبش حقوق مدنی استفاده کنه. اف‌بی‌آی بسته‌ای حاوی این صداهای ضبط شده همراه با یک یادداشت دست‌نویس برای دکتر کینگ فرستاد، و رونوشتی از این یادداشت سال‌ها بعددر بایگانی اف‌بی‌آی کشف شد، و نامه از این قرار بود، "تو یه کشیش نیستی و خودت هم اینو می‌دونی. کینگ، مثل تمام ریاکاران دیگه،پایان تو هم نزدیکه." حتی به نظر می‌رسید نامه قصد تشویقدکتر کینگ به خودکشی رو داره، جایی که می‌گه "کینگ، برای تو فقطیک راه باقی مونده. خودت می‌دونی چه راهی. بهتره اینکارو انجام بدی قبل از اینکهاون خود کثیف، غیرعادی و ریاکارت در مقابل ملت عریان نمایش داده بشه."
ولی نکته‌ی مهم این‌جا بود که دکتر کینگ غیرعادی و ناهنجار نبود. همه‌ی ما چیزهایی داریمکه می‌خوایم از دیگران پنهان کنیم. و حتی مهم‌تر از اون، جی. ادگار هوور هم غیرعادی نبود. تاریخچه‌ی سوءاستفاده از نظارت تاریخچه‌ی یک مرد بد و خود بزرگ‌بین نیست. جی. ادگار هوور طی دهه‌هافعالیت‌اش در اف‌بی‌آی از حمایت رییس‌جمهورهایی که بهشونخدمت می‌کرد برخوردار بود، چه دمکرات و چه جمهوری‌خواه. هرچی باشه، جان اف. کندیو برادرش رابرت کندی در جریان نظارت بر دکتر کینگ بودنو تاییدش کرده بودن. هوور برنامه‌ای به نام COINTELPROرو به مدت ۱۵ سال اجرا کرد که برای جاسوسی و تضعیف گروه‌های مدنی طراحی شده بود، که وقف موضوعاتی مثل حقوق مدنی، جنبش حقوق زنان، و گروه‌های صلح و جنبش‌های ضدجنگ شده بودن. و ماجرای نظارت به همین‌جا ختم نشد. لیندن بینز جانسون، طی مبارزات انتخاباتی‌ش، در هواپیمای کمپین رقیب‌شبری گلدواتر شنود کار گذاشت به عنوان بخشی از تلاششبرای پیروزی در انتخابات. و البته بعد هم که ماجرای واترگیت. سارقینی دستگیر شدن در حال ورود به ستاد مرکزیکمیته ملی دمکراتیک در هتل واترگیت، دولت نیکسون روی این سرقتسرپوش گذاشت، و در نهایت نیکسون مجبور به استعفااز پست ریاست جمهوری شد. کوینتلپرو و واترگیت برای آمریکایی‌ها زنگ خطر شدن. نظارت از کنترل خارج شده بود و برای از میان برداشتن رقبای سیاسی ازش سوءاستفاده می‌شد. بنابراین آمریکایی‌ها به پا خاستن و کاری که ما کردیماصلاح قانون نظارت بود. و اولین ابزاری که برای اصلاحقانون نظارت استفاده کردیم ملزم کردن دولت به گرفتن حکم بازرسی برای دسترسی به تماس‌های تلفنیو نامه‌های ما بود. حالا، علت اهمیت حکم بازرسی اینه که یک قاضی رو در رابطه میان مأمورین بازرسی و شهروندان دخالت میده. و وظیفه‌ی اون قاضی اطمینان حاصل کردن از وجود دلیل کافی برای نظارته، و اینکه نظارت داره بر رویافراد درست انجام می‌شه، و اینکه اطلاعاتی که جمع‌آوری می‌شه، قراره برای اهداف قانونی دولتمورد استفاده قرار بگیره، و نه برای مقاصد تبعیض‌آمیز. این سیستم ما بود، و معنی‌ش اینه که پرزیدنت اوباما در برج ترامپ شنود کار نگذاشته. سیستم طوری طراحی شده که بدون دخالت یک قاضی چنین اتفاقی نیافته.
ولی چه اتفاقی می‌افته وقتی منظور ماتماس‌های تلفنی و نامه‌ها نباشه؟ امروزه، ما تکنولوژی داریم که با استفاده از اون دولت می‌تونه به راحتی و ارزان از مردم عادی اطلاعات روزانه جمع‌آوری کنه. تاریخچه تماس‌های تلفنی شما می‌تونه نشون بده که آیا اعتیاد دارین، دین و مذهب‌تون چیه، به کدوم خیریه‌ها کمک می‌کنین، از کدوم نامزد انتخاباتی حمایت می‌کنین. با این‌حال دولت ما، با جستجوهای گستردهتاریخچه‌ی تماس‌های تلفنی آمریکایی‌ها رو سالهاست که جمع‌آوری کرده. در سال ۲۰۱۲، مجمع ملی جمهوری‌خواهان بر یک فناوری جدید تاکید کرد که قصد استفاده‌ش رو داشت، تکنولوژی شناخت چهره، تا افرادی که قراره در بین جمعیت باشنو ممکنه فعالین مدنی یا آدم‌های دردسرسازی باشن رو شناسایی کنه و پیش‌تر جلوشون رو بگیره. امروزه، تصویر چهره‌ی بیش از ۵۰ درصد از افراد بالغ آمریکایی در مرکز اطلاعات دولت موجوده. اداره‌ی الکل، دخانیات، سلاح و مواد منفجره برنامه‌ای طراحی کردن که بفهمن کدوم افراد آمریکایی در نمایشگاه‌های اسلحه شرکت می‌کنن با استفاده از دستگاه‌هایشناسایی پلاک ماشین که پلاک ماشین‌هاییکه در طول این نمایشگاه‌ها در پارکینگ هستن رو اسکن می‌کنه. ما معتقدیم امروز بیش از ۷۰ درصداز اداره‌‌های پلیس مجهز به تکنولوژی شناساییپلاک ماشین اتوماتیک هستن که برای ردیابی ماشین‌های افراددر حال رانندگی در سطح شهر استفاده می‌شه. و تمام این اطلاعات، پلاک ماشین‌ها، تصاویر چهره‌ها، تاریخچه‌ی تماس‌های تلفنی، دفترچه آدرس‌های شما، لیست اسامی دوستان‌تون، عکس‌هایی که در دراپ‌باکس یا گوگل آپلود می‌کنین، و گاهی حتی چت‌ها و ایمیل‌هاتون به واسطه‌ی نیاز به حکم بازرسی محافظت‌شده نیستن. معنای این حرف اینه که ما تماماین اطلاعات رو در مورد آدم‌های عادی داریم که به تازگی و با هزینه‌ی بسیار کمدر دسترس هستن. این عصر طلایی نظارته.
حالا هر پدر و مادری می‌دونه این به چه معناست. وقتی شما یک نوزاد کوچک دارین و سن نوزادتون کمه، قدرت بیرون اومدن از تخت‌ش رو نداره. ولی به مرور دختر کوچولوتون بزرگ‌تر می‌شه و دیگه می‌تونه از تخت بیرون بیاد، ولی شما بهش می‌گین،"از تخت نیا بیرون، باشه؟" و هر پدر و مادری می‌دونه بعدش چه اتفاقی می‌افته. بعضی از اون بچه‌هااز تخت بیرون میان. درسته؟ این تفاوت بینتوانایی و اجازه داشتنه. خب، همین موضوع امروز در مورد دولت صدق می‌کنه. قبلا اینطور نبود که دولت توانایی دسترسی به نظارت گسترده و همه جانبه رویصدها میلیون آمریکایی و بعد سوءاستفاده از این اطلاعات رو داشته باشه. ولی حالا دولت ما رشد کرده، و امروزه به این تکنولوژی دسترسی داریم. دولت این توانایی رو داره، و این به معنای اهمیت قانون بیش از هر زمان دیگه‌ایه. وظیفه‌ی قانون اینه که بگه دولت چه زمانی اجازه‌ی این کار رو داره، و اینکه اطمینان حاصل کنه که عواقبی در کار هستن. وقتی این قانون‌ها شکسته بشن ما متوجه می‌شیم و نوعی تنبیه یا عواقب برای این موضوع وجود داره. قانون از هر زمانی مهم‌تره چون ما الان در جهانی زندگی می‌کنیم که فقط قوانین می‌تونن جلوی دولت رو در سوءاستفاده از اطلاعات بگیرن.
ولی قانون از عهده‌ی این کار برنیومده. به ویژه بعد از ۱۱ سپتامبرقانون در این کار ناموفق بوده، و قوانینی که ما بهشون نیاز داریم وجود ندارن. و ما شاهد عواقب این موضوع هستیم. بنابراین مراکز تلفیقینیروهای مشترکی هستن میان دولت‌های محلی،ایالتی و دولت مرکزی که برای پیدا کردن تروریسم محلی در نظر گرفته شدن. و اون‌چه ما در گزارش‌هایاین مراکز تلفیقی دیده‌ایم که می‌گه شما ممکنه خطر محسوب بشین اگر به نامزد حزب سوم رای داده باشین، یا پرچم "Don't Tread on Me" داشته باشین،(نماد ناسیونالیست‌های آمریکایی) یا فیلم‌هایی نگاه کرده باشین که مالیات پرداخت نکردن. همین مراکز تلفیقی گروه‌های مطالعاتیجوامع مسلمان رو زیر نظر گرفتن و کوآکرهایی که در برابر جذب نیرو برای ارتشدر دبیرستان‌ها مقاومت کرده‌ان. سازمان سرویس داخلی در‌آمد‌هابه طور نامتناسبی گروه‌هایی رو که توی اسم‌شون "Tea Party" یا "Patriot"داشته باشن رو بازرسی کرده. و حالا گمرک و گشت مرزی جلوی افراد در حال ورود به کشور رو می‌گیرن و رمز عبور شبکه‌های اجتماعی ما رو می‌پرسن که بهشون اجازه میده ببینن دوستان ما چه کسانی هستن، چه چیزهایی می‌گیم و یا حتی هویت ما رو درفضای مجازی جعل کنن.
حالا، آزادی‌خواهان مدنی مثل من سالهاست در تلاشیم که توجه افراد رو به این مسائل جلب کنیم و علیه اون‌ها مبارزه کنیم. این مشکل خیلی بزرگیدر زمان دولت اوباما بود، ولی الان اوضاع بدتر شده. وقتی اداره‌ی پلیس نیویورک در مورد مسلمانان جاسوسی می‌کنه یا یک اداره‌ی پلیس از دستگاه‌های شناساییپلاک‌های ماشین استفاده می‌کنه که بفهمه همسران افسران‌ش کجا هستن یا چیزهایی از این قبیل، این بسیار خطرناکه. ولی وقتی یک رییس‌جمهورهدف‌گذاری قدرت نظارت مرکزی و دولت مرکزی رو تغییر میده تا از اون برای اقدام تلافی‌جویانهبر علیه مخالفان سیاسی‌ش استفاده کنه، این استبداده. و بنابراین الان ما همه فعال مدنی هستیم و همه‌مون چیزهایی داریم که در برابر نظارت ازش می‌ترسیم. ولی درست مثل زماندکتر مارتین لوتر کینگ، ما می‌تونیم اوضاع رو اصلاح کنیم.
اولاً، از رمزگذاری استفاده کنین. رمزگذاری از اطلاعات شما در برابر جمع‌آوری کم‌هزینه و فرصت‌طلبانه محافظت می‌کنه. این کار دوران طلایی نظارت رو عقب می‌رونه.
ثانیاً، از اصلاح نظارت حمایت کنین. آیا می‌دونستین اگه یه دوستی داشته باشین که برای دولت‌های آلمان یا فرانسه کار می‌کنه یا برای یک گروه بین‌المللی حقوق بشری یا برای یک شرکت نفت جهانی دوست شما یک هدف اطلاعات خارجیمعتبر محسوب می‌شه؟ و معنی‌ش اینه که وقتی شما با این دوست حرف می‌زنین، دولت آمریکا ممکنهدرحال جمع‌آوری این اطلاعات باشه. و وقتی این اطلاعات جمع‌آوری شدن، با وجود اینکه این‌ها مکالمات با آمریکایی‌ها هستن، بعدها می‌تونن به اف‌بی‌آی منتقل بشن و اون‌جا اف‌بی‌آی اجازه دارهدر اون‌ها جستجو کنه بدون نیاز به گرفتن حکم، بدون دلیل موجه، به دنبال اطلاعات در مورد آمریکایی‌ها و هر نوع جرمی که ممکنه مرتکب شده باشیم بدون نیاز به مستند کردنهر نوعی از سوءظن. قانونی که اجازه‌ی بخشی از این کار رو میده به نام بخش ۷۰۲ از متمم قانون FISA شناخته می‌شه، و امسال ما فرصت مغتنمی داریم، چون بخش ۷۰۲ در پایان سال ۲۰۱۷ منقضی می‌شه، و این یعنی سکون کنگره به نفع ماست اگر به دنبال اصلاح هستیم. و ما می‌تونیم به نمایندگان‌مون فشار بیاریم که واقعا اصلاحات اساسیروی این قانون انجام بدن و از اطلاعات ما در مقابل این تغییر مسیرو استفاده‌ی نابجا محافظت کنن.
و در آخر، یکی از دلایل از کنترل خارج شدن این موضوع اینه که بیشتر چیزهاییکه در نظارت اتفاق می‌افتن -- تکنولوژی، قوانین اختیار دهندهو خط مشی‌ها که یا برای محافظت از ما هستن یا نیستن -- محرمانه و طبقه‌بندی شده هستن. ما به شفافیت نیاز داریم،و ما به عنوان یک آمریکایی باید بدونیم دولت به اسم ما چه کارهایی می‌کنه تا نظارتی که صورت می‌گیرهو استفاده از اون اطلاعات آزادانه به حساب بیان.
ما الان همه فعال مدنی هستیم، و معناش اینه که همه‌ی ما چیزی براینگرانی در مواجهه با موضوع نظارت داریم. ولی مثل دوران دکتر مارتین لوتر کینگ، می‌تونیم براش کاری انجام بدیم. پس خواهش می‌کنم به من ملحق بشینو بیاین کار رو شروع کنیم.
متشکرم.
(تشویق حضار)
