وائل غنيم: درون انقلاب مصریان

این انقلاب ۲.۰ است هیچکس قهرمان نبود. هیچکس قهرمان نبود. زیرا همه قهرمان بودند. هرکسی کاری انجام داد. همه ما از ویکی پدیا استفاده میکنیم. اگر شما به مبنای ویکی پدیا فکر کنید در جایی که همه در مطلب مشارکت دارند. و در پایان روز شما بزرگترین دانشنامه دنیا را ساخته اید. از یک ایده که احمقانه به نظر میرسید شما بزرگترین دانشنامه دنیا را دارید.
و این در انقلاب مصریان ، انقلاب ۲.۰ بود، همه کس - بزرگ و کوچک - درش دخیل بودند دخالت داشتند در اینکه به ارمغان بیاورند یکی از تاثیر گذار ترین داستانهایی که در بين انقلاب هايي كه تاكنون در تاريخ بشريت رخ داده. این بواقع تاثیر گذار بود که ببینید مصریان کملاً تغییر کرده اند. اگر به صحنه نگاه کنید، مصر در ۳۰ سال گذشته در ... سرازیری به پیش می رفت. که همه چیز داشت خرتب ميشد. همه چیز غلط بود. ما وقتی بالاترین رتبه ها را کسب می کردیم که صحبت از فقر بود، فساد ، فقدان آزادی بیان، فقدان فعالان سیاسی. و اینها موادی بود که... رژیم بزرگ ما بدست آورده بود. هنوز هیچ اتفاقی نیافتاده بود. نه به این خاطر که مردم خوشحال بودند یا مردم نا امید نشده بودند. در حقیقت مردم بسیار ناامید بودند. اما دلیلی که همه ساکت بودند چیزی هست كه من اسمش رو مانع رواني ترس مي گذارم. همه ترسیده بودند. اما نه همه . در واقع چند مصری شجاع بودند که... من باید بخاطر شجاعتشون تشکر کنم-- در تظاهراتی -در حدود چند صد نفر نفر - کتک خوردن و بازداشت شدن. اما در حقیقت عمده مردم ترسیده بودند. هیچکس نمی خواست که تو دردسر بیافتد.
یک دیکتاتور بدون قدرت زنده نیست. آنها می خواستند که مردم در ترس زندگی کنند. وآن مانع رواني ترس برای سالها نتيجه ميداد، و آنگاه اینترنت وارد شد، تکنولوژی ،بلک بری، اس ام اس. به ما کمک کردند که ارتباط داشته باشیم پلتفرم هایی همچون یوتیوب ، تویتر، فیس بوک به ما کمک های زیادی کردند که به ما این احساس را القاء کردند که '' واو ، من تنها نیستیم'. بسیاری ديگر هم نااميد هستند." بسیاری از مردم ناامید شده بودند. بسیاری ازمردم به واقع در رویایی مشابه به سر می بردند. هنوز بسیاری از مردم برای آزادیشان اهمیت قائل بودند. احتمالا مردم بهترین زندگی در دنیا را داشتند. آنها در شادیشان زندگی می کردند. انها در ویلاهایشان زندگی می کردند. آنها خوشحال بودند . آنها مشکلی نداشتند. ولی آنها درد مصریان را احساس می کردند.
بسیاری ازما به واقع خوشحال نیستیم زمانی که ویدئوی مرد مصری را می دیدیم... که در حال خوردن آشغال بود در زمانی که بقیه ميلياردها پوند مصری از سرمایهای کشور را مي دزديدند. اینترنت نقش بزرگی بازی کرد به این مردم کمک کرد افکارشان را بیان کنند برای همکاری مشترک، برای با هم فکر کردن يك جو دوره ى آموزشى بود.
خالد سعید کشته شد در ژوئن ۲۰۱۰. من همچنان تصاویر را بخاطر دارم من همچنان جزئیات آن عکس را بخاطر دارم آن عکس وحشتناک بود او شکنجه شده بود وحشیانه تا سر حد مرگ شکنجه شده بود اما پاسخ رژیم چه بود؟ او در توده ای از هش خفه شده. و این پاسخ آنها بود: " او یک مجرم بود. او کسی بود که از تمام چیزهای بد فرار کرد. اما مردم به این ربطش ندادند. مردم این را باور نداشتند بخاطر اینترنت ، واقعیت چیره گشت و همه کس واقعیت را میدانستند و همه شروع کردن به فکر کردن که این شخص ممکن بود برادر من می بود او یک فرد از طبقه متوسط بود تصویر اوتوسط همه ما به خاطر سپرده شده
یک صفحه ایجاد شد. یک مدیر ناشناس که مردم را دعوت به پیوستن به این صفحه کرد و هیچ برنامه ای نبود چکاری می خواستیم بکنیم؟ من نمیدانم در چند روز صدها هزار نفر از... مصریان عصبانی ... که از وزارت کشور درخواست کردند " کافی است " کسانی که این فرد را کشتند را بگیرید و محاکمه کنید و البته آنها توجه نکردند این یک داستان فوق العاده بود.. که چگونه همه شروع به احساس مالکیت کردند. هرکسی مالک این صفحه بود. مردم شروع کردن افکارشان را به اشتراک گذاشتن در حقیقت ، یکی از احمقانه ترین عقاید ... این بود که مردم اعتراض خیابانی خاموش داشته باشند بزارید مردم به خیابان بیایند رو به دریا ،آنها به خیابان ها بازگشتند لباس مشکی بپوشند، برای یک ساعت ساکت بیاستند هیچ کاری نکنند ، و بعدش محل را ترک کنند به خانه هاشون برگردند برای برخی از مردم شبیه این بود که " وااو ، اعتراض سکوت و بار بعد تبدیل به جنبش ميشه." مردم اين ايده را كلي به تمسخر گرفتند. اما وقتی مردم به خیابان آمدند اولین بار جمعيت هزار نفره بود در اسکندریه- احساس لذت بخشی داشت - باشکوه بود چونکه مردم را به هم متصل کرده بود از یک دنیای مجازی ، که به دنیای واقعی آورده شده بودند یک رویای مشترک داشتند با یک ناامیدی و یک عصبانیت نياز مشترك به آزادى. و آنها این کار را کردند اما آیا رژیم چیزی یاد گرفت ؟ نه به واقع در حقیقت آنها حمله کردند بهشان انها تجاوز کردن بهشان بر خلاف این واقعیت که اینان افرادی صلحجو بودند آنها حتی اعتراض هم نکردند و شرايط پيش رفت تا انقلاب در تونس رخ داد.
این صفحه ، دوباره، بوسیله مردم مدیریت می شد در واقع کار مدیری ناشناس این بود که ایده ها را جمع آوری کند به کمک رای های مردم و بگه آنها دارن چکار انجام می دهند مردم فیلم و ویدئو می گرفتند مردم نقض حقوق بشر در مصر را گزارش می کردند در حقیفت مردم ایده ها را می دادند به ایده ها، رای میدادند و ایده هارا اجرایی می کردند؛ مردم ویدیو می ساختند همه چیز توسط مردم برای مردم انجام میشد و آن قدرت اینترنت بود هیچ رهبری نبود رهبر تمام مردم در آن صفحه بودند تجربه ى تونسي ها ، همان گونه که امیر گفت بر همه ما تاثیر گذاشت و به ما نشان داد که یک راهی هست بله ما میتوانیم، ما میتوانیم انجام بدهیم ما مشکلی مشترک داریم ما فقط میتوانیم به خیابان برویم
و زمانی که من خیابان ها را در ۲۵ ام دیدم برگشتم و گفتم، مصر قبل از ۲۵ ام هیچگاه مصر بعد از ۲۵ ام نخواهد بود انقلاب اتقاق افتاده و پایانی نیست و این آغازی برای پایان است." من در شب ۲۷ ام بازداشت شدم متشکرم از خدا ، زیرا من مکانها و همه چیز را اعلام كرده بودم. اما آنها من را بازداشت کردند من نمی حواهم درباره تجربه خودم صحبت کنم ، زیرا موضوع من نيست. من برای ۱۲ روز بازداشت شدم چشم بسته و دست بسته من هیچی نمی شنیدم و از چیزی خبر نداشتم من اجازه صحبت با کسی را نداشتم و من بیرون آمدم روز بعد من در تحریر بودم. به واقع با این همه تغییرات که من در این میدان دیدم فکر کردم ۱۲ سال گذشته است. من تصور نمی کردم که این مصر را ببینم این مصر فوق العاده ديگر ترس، ترس نبود. در عوض قوت بود-- قدرت بود. مردم خیلی قدرتمند شده بودند این فوق العاده بود که همه قوی شده بودند و اکنون حقوقشون را درخواست می کردند کاملاَ مخالفش تندرو ها معتدل شده بودند
چه کسی قبل از ۲۵ ام این را تصور می کرد که من بگم صدها هزار مسیحی برای دعا رفتند و صدها هزار مسلمان از آنها حمایت کردند و بعد صدها هزار مسلمان برای دعا رفتند و صدها هزار مسیحی از آنها حمایت کردند این فوق العاده است. تمام کلیشه هایی که ... رژیم تلاش کرده بود به ما غالب کند در تمام تبلیغات یا هجمه گسترده رسانه ای ثابت شدند که اشتباه بودند تمام این انقلاب به ما نشان داد... که رژیم چقدر کریه بود و چقدر بزرگ و فوق العاده بودند... مردان و زنان مصری چه ساده و فوق العاده بودند این مردم هرزمان که آنها رویایی داشتند
زمانی که من می دیدمش من برگشتم و در فیس بوک نوشتم و آن یک باور فردی بود بی توجه به آنچه که می گذشت بی توجه به جزییات من می گفتم " ما پیروز می شویم " ما پیروز می شویم زیرا ما از سیاست اطلاعی نداریم ما پیروز می شویم زیرا بازی های کثیفشان را بازی نمی کنیم ما پیروز می شویم زیرا ما اولویت بندی نداشتیم ما پیروز می شویم زیرا اشکانی که از چشمانمان سرازیر شدند در واقع از قلبمان نشات می گرفتند ما پیروز می شویم زیرا ما رویایی داشتیم ما پیروز می شویم زیرا ما می خواستیم برای رویایمان بیاستیم و آنچه که اتفاق افتاد آن بود كه، ما بـــــــــــــــــــــــــــــــــردیـــــــــــــــــــــــــم و آن بخاطر چیزی نبود جز رویایی که ما باور داشتیم. پیروزی اینجا چیزی نيست كه در جزئيات صحنه سياسي قرار است اتفاق بيفتد. پیروزی ، پیروزی شأنِ تک تک مصریان است
در واقع ، من از راننده تاکسی شنیدم که ، "گوش کن ، من آزادی را نفس می کشم من حس میکنم برای خودم شأنی دارم که من سالیان آن را گم کرده بودم " برای من اين پيروزى است، بی توجه به جزییات
آخرین جمله من برای شما این مطلب است که من باورش دارم که مصریان این واقعیت را به واقع ثابت کردند که قدرت مردم بسیار قوی تر از افراد در قدرت است.
بسیار متشکرم
(تشویق حضار)