“جیمی لرنر ” از شهر می گوید

متن سخنرانی :
امیدوارم شما حرف های من (به انگلیسی) را بفهمید. صبح ها انگلیسی من خیلی ضعیفه، و عصر ها بدتر از اون. (خنده ی حاضرین) در این سال های اخیر، من چند سخنرانی تحت این عنوان "شهر یک مشکل نیست، یک راه حل است." ارائه دادم. و هر بار بیشتر متقاعد شدم که شهر تنها یک راه حل برای یک کشور نیست ، و هر بار بیشتر متقاعد شدم که شهر تنها یک راه حل برای یک کشور نیست ، بلکه راه حلی برای تغییرات جوی نیز هست.
اما ما برخورد خیلی بدبینانه ای نسبت به شهر ها داریم. من حدود 40 سال است که در شهر ها کار می کنم ، و هر شهرداری که دیدم سعی داشت به من بگوید که شهر او خیلی بزرگ است ، یا این که می گفتند، "ما منابع مالی نداریم ،" می خواهم بگویم ، با توجه به تجربه ای که داشتم نتیجه گرفتم ، هر شهری در جهان در کمتر از سه سال می تواند پیشرفت کند. میزان این پیشرفت مهم نیست. اصلا بحث ما میزان این پیشرفت نیست ، بحث ما منابع مالی هم نیست. هر مشکلی در یک شهر باید جوابگویی و همچنین طراحی مخصوص به خودش را داشته باشد. هر مشکلی در یک شهر باید جوابگویی و همچنین طراحی مخصوص به خودش را داشته باشد.
در آغاز، می خواهم چند شخصیت از کتابی را که برای نوجوانان نوشته ام معرفی کنم. در آغاز، می خواهم چند شخصیت از کتابی را که برای نوجوانان نوشته ام معرفی کنم. بهترین مثال برای سیستم زندگی، لاک پشت است ، زیرا لاک پشت نمونه ای از زندگی و کار کردن به طور گروهی است. و وقتی با کمی فکر کردن متوجه می شوید که لاک لاک پشت ، مانند بافت شهری است ، می توانید تصور کنید که اگر لاک لاک پشت را بشکافیم، چقدر ممکن است ناراحت شود ؟ و این کاری است که ما در شهر هایمان می کنیم : این جا زندگی می کنیم، آن جا کار می کنیم، یک جای دیگر تفریح می کنیم. و بیشتر مردم شهر ها را ترک می کنند ، و خارج از آن زندگی می کنند.
یکی دیگر از شخصیت های آن کتاب، اتو است، یک خودرو. و او به یک مهمانی دعوت شده است که نمی خواهد هیچ وقت آن جا را ترک کند. صندلی ها را روی میز گذاشته اند اما او هنوز دارد می نوشد ، و خیلی هم می نوشد. (خنده ی حاضرین) و خیلی هم سرفه می کند. خیلی خودخواهانه است : او تنها یک یا دو نفر را جا به جا می کند ، اما همیشه سوخت بیشتری می خواهد. و آزادراه های بیشتر میخواهند. او خیلی موجود زیاده خواهی است. ولی از طرف دیگر، "آکاردئون"، اتوبوس دوست داشتنی ، 300 نفر را جا به جا می کند -- البته در سوئد 275 نفر؛ در برزیل 300 نفر. (خنده ی حاضرین)
اما بحث ما درباره ی طراحی بود : هر شهری طراحی مخصوص به خودش را دارد. "کوریتیبا"، شهر من : 5 میلیون جمعیت دارد ، که 1.800.000 نفر در خود شهر زندگی می کنند. "کوریتیبا"، "ریو" : مثل دو پرنده هستند که یکدیگر را می بوسند. "اوکساکا"، "سان فراسیسکو" -- طرح خیلی ساده ای دارد : خیابان "Market Street"،ه "Van Ness " و آن طرف آب. و هر شهری طرح مخصوص به خودش را دارد. اما برای این کار، گاهی اوقات شما باید یک برنامه داشته باشید ، و یک طرح را آماده کنید -- ایده ای که همه، یا اکثریت ، به شما در ساختن آن کمک کنند. و این ساختار شهر کوریتیبا است.
و این نمونه ی بارزی از زندگی و کار کردن در کنار یکدیگر است. و این جا جاییست که ما تراکم بیشتری داریم ؛ این جا جاییست که جابه جایی شهری بیشتری داریم. این سیستم در سال 74 شروع به کار کرد. ابتدا ما با 25،000 مسافر در روز شروع کردیم ، و در حال حاضر 2،200،000 مسافر در روز داریم. و 25 سال بعد شهر دیگری- بوگوتا، این کار را انجام داد. و در حال حاضر 83 شهر سراسر جهان وجود دارند ، که سیستم BRT (اتوبوس های سریع السیر) کوریتیبا را راه اندازی کرده اند. و یک نکته : این تنها برای شهر شما مهم نیست ؛ هر شهری، در ورای مشکلات معمول خود ، نقش بسیار مهمی در زندگی انسان ها دارد. نقش بسیار مهمی در زندگی انسان ها دارد. این یعنی ، دو مسئله ی اصلی وجود دارد -- تغییر پذیری و سازگاری -- و این ها خیلی برای شهر ها مهم هستند.
و این یک اتوبوس چند بخشی است، دو بخشی. و در این عکس خیلی به خانه ی من نزدیک شدیم. اگر یک روز به کوریتیبا آمدید می توانید به خانه ی من بیایید و یک قهوه بخورید. و این تکامل سیستم است. نکته ی جدید در طراحی که این تغییر را ایجاد می کند ، طراحی ایستگاه های اتوبوس است : عملکرد ایستگاه های اتوبوس مثل عملکرد ایستگاه های مترو است. به دلیل این که می خواهم بگویم ، این مثل این است که ما سیستم اتوبوس رانی را مانند مترو کنیم. این نحوه ی طراحی اتوبوس است ، و شما می توانید کرایه را پیش از سوار شدن بپردازید. و ناتوانان جسمی می توانند این را مانند یک سیستم معمولی استفاده کنند.
چیزی که سعی دارم بگویم این است که ، بیشترین بخش تولید ضایعات کربنی متعلق به خودرو ها است -- یعنی بیش از 50 درصد -- بنابراین وقتی تنها به خودرو ها وابسته باشیم ،-- در نتیجه زمانی که درباره ی سازگاری صحبت می کنیم ، تنها ساختن ساختمان های سازگار با محیط زیست کافی نیست. تنها استفاده از مصالح جدید کافی نیست. تنها کشف منابع جدید انرژی کافی نیست. این ها ایده ی کلی شهر هستند، طراحی شهر هستند. اگرچه آن ها هم مهم هستند. و همچنین، نحوه ی آموزش کودکانمان. من بعدا درباره ی این هم صحبت خواهم کرد.
ایده ی ما برای تغییر پذیری ، ایجاد اتصال بین همه ی سیستم ها است. ما در سال 83 این کار را شروع کردیم، و به شهر "ریو" پیشنهاد کردیم تا ، خط مترو را به خط اتوبوس متصل کند. که البته سازمان متروسازی مخالف بود. پس از 23 سال، آن ها پیشنهاد این کار را به ما دادند، و ما داریم این پروژه را انجام می دهیم. و شما حتما متوجه می شوید که این ساختار تا چه حد دگرگون شده است ، این تصویر شهر ریو با سیستم تغییر رنگ سازه در هر دقیقه است. این تصویر شهر ریو با سیستم تغییر رنگ سازه در هر دقیقه است. و این جا شانگهای نیست. و در طول روز این سازه بی رنگ است ، و تنها در طول شب به این حالت در می آید.
و شاید بگویید این طرح متعلق به "نورمن فوستر" است ، اما در حقیقت ما این سازه را در سال 1983 طراحی کردیم. و این یک نمونه ، برای نحوه ی کار این سیستم است. این سیستم هم همین طور کار می کند ؛ اما وسایل نقلیه متفاوتند. و اما نمونه. چیزی که سعی دارم بگویم این نیست که ثابت کنم که کدام سیستم حمل و نقل بهتر است. چیزی که سعی دارم بگویم این نیست که ثابت کنم که کدام سیستم حمل و نقل بهتر است. چیزی که سعی دارم بگویم این است که ما باید همه ی سیستم ها را ترکیب کنیم، اما با یک شرط : اگر شما مسئول متروسازی هستید، اگر شما مسئول وسایل نقلیه ی خیابانی هستید ، اگر شما مسئول هر سیستم حمل و نقلی هستید -- هرگز بر سر یک مسیر واحد رقابت نکنید.
و به مسئله ی خودروها برگردیم ، من همیشه می گویم خودرو مانند مادرزن شماست : شما باید رابطه ی خوبی با او داشته باشید ، اما او نباید زندگی شما را تحت کنترل داشته باشد. بنابراین، وقتی تنها زن زندگی شما مادرزن شما باشد ، شما یک مشکل خیلی بزرگ دارید. (خنده ی حاضرین) همه ی این ایده های مربوط به نحوه ی تغییرات طراحی -- معادن قدیمی و دانشگاه های بدون سقف و گلخانه های عمومی -- همه ی این ها به نحوه ی آموزش کودکانمان وابسته است. و کودکان، ما در طی 6 ماه به آن ها یاد دادیم که چگونه زباله های خود را تفکیک کنند. و بعد، بچه ها به بزرگ تر ها یاد می دهند. و هم اکنون حدود 70 درصد است -- پس از 20 سال، این بیشترین میزان تفکیک زباله ها در جهان است. هفت - صفر ( هفتاد) (تشویق حاضرین) بنابراین به کودکانتان آموزش دهید.
من می خواهم بگویم، اگر می خواهیم یک جهان سازگار داشته باشیم ، باید با هر چیزی که گفته شد کار کنیم ، اما شهر ها و بچه ها را فراموش نکنیم. من روی یک موزه و همچنین یک شهر چند منظوره کار می کنم ، چون شما نمی توانید در طول 18 ساعت روز نمی توانید یک جای خالی پیدا کنید. شما باید همیشه ، ترکیبی از زندگی و کار کردن با همدیگر داشته باشید. بخش هایی از شهر را تصور کنید ، که بتوانند خدمات مختلفی را در طول 24 ساعت ارائه دهند.
مسئله ی دیگر این است که، یک شهر مانند یک عکس خانوادگی است. شما عکس خانوادگیتان را پاره نمی کنید ، حتی اگر از دماغ عموی خود خوشتان نیاید ، چون این تصویر، شما هستید. و این ها کارهاییست که ما در هر شهر انجام داده ایم. این مرکز خرید کنار پیاده روی اصلی است ؛ ما این را در 72 ساعت درست کردیم. بله، باید سریع باشیم. و این ها کار های ما مربوط به بخش ملیتی است. این یک درگاه ایتالیایی است ، یک پارک اوکراینی، یک پارک لهستانی، یک میدان ژاپنی، یک پارک آلمانی. بنا به اتفاقاتی، شوروی سابق دچار فروپاشی شد. و به همبن دلیل ما مردمی از کشور های مختلف ازبکستان، قزاقستان، تاجیکستان ....... داشتیم. و ما مجبور شدیم این برنامه را متوقف کنیم. (خنده ی حاضرین)
فراموش نکنید : خلاقیت زمانی آغاز می شود که بودجه ی شما به یک دهم می رسد. اگر به یک صدم برسد، باز هم بهتر. و این تئاتر Wire Opera است. ما آن را در 2 ماه ساختیم. پارک ها، معادن قدیمی که به پارک تبدیل شده اند. معادن در طبیعت ساخته شده اند، و گاهی اوقات ما آن ها را به چیز های دیگری تبدیل می کنیم. و هر بخش می تواند به چیز دیگری تبدیل شود ؛ هر قورباغه ای را می توان به یک شاهزاده تبدیل کرد.
بنابراین، در یک شهر، شما باید سریع کار کنید. طراحی نقشه زمان بر است. و من طب سوزنی شهری را پیشنهاد می کنم. این یعنی من، با تعدادی از ایده های اصلی ام درباره ی نحوه ی معمول طراحی. و این یک نسخه ی طب سوزنی است -- یا I.M.Pei - نام معمار معروف چینی-آمریکایی - ، بعضی از این تغییرات کوچک می توانند شهر را به جای بهتری تبدیل کنند. کوچکترین پارک در نیویورک و زیباترین آن ها : 32 متر.
من می خواهم حرفم را این گونه تمام کنم : شما می توانید همیشه مصالح جدیدی را پیشنهاد کنید -- مصالح جدید سازگار -- اما فراموش نکنید که باید تا آخر این کار سریع کار کنیم ، چون ما وقت زیادی برای طراحی نقشه نداریم. و من معتقدم که خلاقیت و نوآوری تازه اول کار است. و ما نمی توانیم به همه ی پرسش ها پاسخ دهیم. بنابراین وقتی شروع به کار می کنید ، -- و ما نمی توانیم به همه ی سوال ها پاسخ دهیم -- آغاز کار و داشتن همکاری مردم مهم است ، و اگر اشتباه کنید ، آن ها می توانند به شما آموزش دهند.
در نهایت، می خواستم شعر "سازگاری" را بخوانم. باشه ؟ لطفا دو دقیقه به من وقت بدهید. شما ریتم و آهنگ را اجرا کنید.
♫ (صدای ریتم) تونچی تو ! تونچی تو ! ♫
♫ (صدای ریتم) تونچی تو ! تونچی تو ! ♫
♫ کار نشد نداره ! کار نشد نداره ! تو می تونی ! تو می تونی ! ♫
♫ کمتر از ماشینت استفاده کن ! این تصمیمو بگیر ! ♫
♫ ضایعات کربنی ایجاد نکن ! کار نشد نداره ! کار نشد نداره ! ♫
♫ تو می تونی ! تو می تونی ! ♫
♫ نزدیک محل کارت زندگی کن ! ♫
♫ نزدیک خونه ت کار کن ! داخل خونه در مصرف انرژی صرفه جویی کن ! ♫
♫ کار نشد نداره ! کار نشد نداره ! تو می تونی ! ♫
♫ تو می تونی ! زباله هات رو تفکیک کن ! ♫
♫ از مواد طبیعی استفاده کنید ! بیشتر صرفه جویی کنید ! کمتر مصرف کنید ! تو میتونی ! ♫
♫ تو می تونی ! لطفا، همین الآن این کارو بکن ! ♫
متشکرم. (تشویق حاضرین)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *