اقدام شوک آور برای مجرمانه جلوه دادن اعتراضات غیر خشنونت آمیز

کمتر از یکسال بعد از ۱۱ سپتامبر بود، و من در شیکاگو تریبیون مشغول نوشتن راجع به تیراندازیها و جنایتها بودم، و اثرش روی من احساس افسردگی و عصبانیت بود. مقداری فعالیت در کالج کرده بودم، در نتیجه تصمیم گرفتم به یک گروه محلی در آویزان کردن کوبه در علیه آزمایش روی حیوانات کمک کنم. فکر کردم روشی ایمن برای انجام چیزی مثبت خواهد بود، اما البته بدترین بدشانسی عمرم را آوردم، و همگی دستگیر شدیم. پلیس این عکس ناواضح را از من گرفت در حال نگهداشتن جزوه ها بعنوان مدرک.
از اتهامات معاف شدم، اما چند هفته بعد، دو مامور اف بی آی در خانه ام را زدند، و بهم گفتند اگر به آنها با جاسوسی کردن علیه گروههای معترض همکاری نمی کردم، من را در فهرست تروریستی داخلی قرار می دادند. دوست دارم بگویم که جا خالی نکردم، اما وحشت زده بودم، و وقتی ترسم فرو کش کرد ذهنم به شدت درگیر فهمیدن این شد که چطور این ماجرا اتفاق افتاد. چطور حقوق حیوانات و فعالیتهای محیط زیستی که هیچگاه به کسی آسیب نرسانده بود می توانست تهدید تروریستی داخلی شماره یک برای اف بی آی شود.
چند سال بعد، دعوت شدم تا در مقابل کنگره درباره گزارش دادنم شهادت دهم، و به قانونگذران گفتم در حالیکه همه درباره سبز بودن صحبت می کنند، برخی مردم جانشان را به خطر میاندازند تا از جنگلها دفاع کنند و خطوط لوله نفت را متوقف کنند. آنها جسم خودشان رو خط بین نهنگها و زوبین های مخصوص صید نهنگ قرار می دهند. اینها اقدامات هر روزه این آدمهاست، مثل این معترضان در ایتالیا که ناگهان اقدام به بالا رفتن از حصارهای سیم خارداری برای نجات تازى های شکارى پاکوتاه از آزمایشات روی حیوانات کردند. و این حرکات بطرز باورنکردنی موثر بوده اند و محبوب، بنابراین در ۱۹۸۵، مخالفانشان کلمه جدیدی را ابداع کردند، خرابکاران محیطی، تا دیدگاه مان را نسبت به آنها تغییر دهند. آن را از خودشان درآوردند.
الان این شرکتها از قوانین جدیدی مثل اعلامیه اقدامات خرابکارانه حیوانات حمایت می کنند که این فعالیتها را در صورت منجر شدن به خسارت در سود به اعمال تروریستی تبدیل می کند. با این حال اکثر مردم حتی درباره این قانون چیزی نشنیده اند، از جمله اعضای کنگره. کمتر از یک درصد از آنها در هنگام تصویب این لایحه در مجلس بودند. بقیه آن بیرون در گرامیداشت تازه ای حضور داشتند. از دکتر کینگ تمجید می کردند که سبک اکتیویسم او اگر قرار بود بنام حیوانات یا محیط زیست صورت گیرد برچسب خرابکاری می گرفت.
حمایت کنندگان آن می گویند که قوانین این چنینی برای افراطیها لازم است: خرابکارها، کسانی که عمدا حریق ایجاد می کنند، تندروها. اما در حال حاضر، شرکتهایی مثل ترنس کانادا به پلیس آموزشهای مختصری می دهد درباره نحوه مورد پیگرد قرار دادن معترضان غیر خشونت طلب بعنوان تروریست. اسناد آموزشی اف بی ای درباره تروریسم محیط زیستی درباره خشونت نیست، درباره روابط عمومی هست. امروزه در کشورهای متعدد شرکتها به دنبال به تصویب رساندن قوانین جدیدی هستند که عکسبرداری از بیرحمی نسبت به حیوانات را در مزارعشان غیرقانونی کند. آخریش همین دو هفته قبل در آیداهو بود، و امروز ما مورد شکایتی را ارائه کرده ایم که آن را مخالف قانون اساسی و تهدیدی برای روزنامه نگاری می داند.
نخستین مورد این پیگردهای قوانین ضد افشاگریها ، که اصطلاحا به ag-gag معروفند، زن جوانی به اسم امی میر بود، و امی گاو مریضی را دید که توسط بولدوزر به بیرون یک سلاخ خانه منتقل شد آنموقع که در خیابانی عمومی بود. و امی کاری را کرد که هر یک از ما انجام میداد: ازش فیلم گرفت. وقتی از قصه اش خبردار شدم، درباره آن نوشتم، و ظرف ۲۴ ساعت، چنان طوفان خلق شد که دادستانها از اتهامات وارده دست کشیدند.
اما ظاهرا، حتی نشان دادن چیزهای از این قبیل هم تهدید است. از طریق قانون آزادی اطلاعات یاد گرفتم که واحد ضد تروریست مقاله ها و سخنرانی هایم را مثل این یکی کنترل می کرد. آنها حتی این شرح مختصر خوب را درباره کتابم نوشتند. از آن بعنوان « خوب نوشته شده و تحسین برانگیز» تعریف کردند. (تشویق) اعلان تعریف آمیز درباره کتاب بعدی، اینطور نیست؟
نکته همه اینها ترساندن ما هست، اما بعنوان روزنامه نگار ، ایمان خدشه ناپذیری به فدرت آموزش دارم. بهترین سلاح ما نور خورشید است.
داستایوسکی نوشت که کل کار بشر این است که ثابت کند انسان است و کلید پیانو نیست. در طول تاریخ، اهالی قدرت از ترس برای ساکت نگهداشتن حقیقت و نارضایتی استفاده کرده اند. وقت نواختن نتی تازه رسیده.
متشکرم.
(تشویق)