مونیر ویرانی: دلیل علاقه ی من به کرکس‌ها

متن سخنرانی :
می خواهم با شما در مورد گروه بسیار خاصی از حیوانات صحبت کنم. می خواهم با شما در مورد گروه بسیار خاصی از حیوانات صحبت کنم.
در جهان ۱۰,۰۰۰ گونه پرنده وجود دارد. کرکس ها در میان پرندگان بیش از همه در معرض خطر هستند. وقتی شما کرکسی مثل این می بینید، اولین چیزی که به ذهن شما می رسد این است که این ها موجوداتی تهوع آور، زشت، و حریص هستند که تنها به دنبال گوشت شما هستند، و با سیاستمداران روابطی دارند. (خنده ی حاضرین) (تشویق حاضرین) من می خواهم این دیدگاه را عوض کنم. من می خواهم احساساتان را در رابطه با این پرندگان تغییر دهم، زیرا آن ها به دلسوزی ما نیاز دارند. واقعاً هم نیاز دارند. (خنده ی حاضرین) و به شما خواهم گفت چرا.
اولاً، چرا آن ها چنین شهرت بدی دارند؟ وقتی چارلز داروین در سال ۱۸۳۲ با کشتی "بیگل" از روی اقیانوس اطلس گذشت، او کرکس بوقلمونی را دید، و گفت، "آن ها پرنده هایی تهوع آور با سر هایی کچل و قرمز هستند که در اثر خوش گذرانی با مردار ها به وجود آمده است." (خنده ی حاضرین) شما نمی توانید فحشی بدتر از این از زبان چارلز داروین پیدا کنید. (خنده ی حاضرین) می دانید، وقتی او برگشت، نظرش را عوض کرد، و به شما خواهم گفت چرا. آن ها همین طور با دیزنی روابطی دارند -- (خنده ی حاضرین) -- و در انیمیشن ها نمادی از حماقت، نادانی، و دیوانگی هستند.
اخیراً، اگر اخبار کنیا را دنبال کرده باشید -- (خنده ی حاضرین) (تشویق حاضرین) (فریاد حاضرین) -- این ها صفاتی هستند که اعضای پارلمان کنیا لایق آن هستند. اما من می خواهم این را به چالش بکشم. من می خواهم این را به چالش بکشم. می دانید چرا؟ زیرا اعضای پارلمان محیط زیست را تمیز نگه نمی دارند. (خنده ی حاضرین) اعضای پارلمان به جلوگیری از پخش و گسترش بیماری ها کمک نمی کنند. آن ها به ندرت یک همسر دارند. (خنده ی حاضرین) (تشویق حاضرین) آن ها هرگز منقرض نمی شوند. (خنده ی حاضرین) و، تفاوت مورد علاقه ی من، لاشخور ها ظاهر بهتری دارند. (تشویق حاضرین) (خنده ی حاضرین)
دو گونه لاشخور در این سیاره وجود دارد. اولی کرکس‌های بر جدید هستند که غالباً در آمریکا یافت می شوند، مناطقی مانند کندورز و کارکاراس، و لاشخور های دنیای کهن ، که چیزی در حدود ۱۶ گونه وجود دارد. از این ۱۶ گونه، ۱۱ تای آنها به شدت در معرض خطر انقراض هستند. از این ۱۶ گونه، ۱۱ تای آنها به شدت در معرض خطر انقراض هستند.
اما چرا لاشخور ها مهم هستند؟ اولاً، آنها کار های بسیار مهمی برای محیط زیست انجام می دهند. آنها نظافت می کنند. آنها رفتگران طبیعی محیط زیست هستند. آنها لاشه ها را تا استخوان می خورند و تمیز می کنند. آنها کمک می کنند تا همه باکتری ها را بکشند. آن ها کمک می کنند باکتری سیاه زخم را از بین ببرند، که در غیر این صورت این باکتری پخش می شود و باعث مرگ و میر سنگین در دام های اهلی و ایجاد بیماری در حیوانات دیگر می شود. مطالعات اخیر نشان داده اند که در مناطقی که هیچ لاشخوری وجود ندارد، تجزیه ی لاشه ی جانوران سه تا چهار برابر زمان بیشتری می برد، و این اتفاق اثرات جانبی بسیاری در گسترش بیماری های مختلف دارد. و این اتفاق اثرات جانبی بسیاری در گسترش بیماری های مختلف دارد.
کرکس ها در تاریخ بسیار برجسته بوده اند. آن ها در فرهنگ باستانی مصر هستند. "نِخبِت" نماد محافظت و مادری، و ترکیب او با مار کبری، نماد یکپارچگی بین مصر بالایی و پایینی است. در اساطیر هندو، "جاتایو" خداوند کرکس بود، و او جان خودش را در خطر انداخت تا خداوندگار "سیتا" را از شیطان ده سر "راوانا" نجات دهد. در فرهنگ تبتی، مردم مراسم بسیار مهم تشییع جنازه ی آسمانی را انجام می دهند. در مکان هایی مثل تبت، جایی برای دفن کردن مرده ها، یا چوب برای سوزاندن آن ها نیست، در مکان هایی مثل تبت، جایی برای دفن کردن مرده ها، یا چوب برای سوزاندن آن ها نیست، بنابراین کرکس‌ها یک سیستم طبیعی دفع تشکیل می دهند.
پس چه مشکلی در مورد کرکس ها وجود دارد؟ هشت گونه کرکس در کنیا وجود دارند، که شش گونه ی آن ها به شدت در معرض انقراض‌اند. دلیل این پدیده این است که آن ها مسموم می شوند، و دلیل مسمومیت آن ها نیز تضاد های زندگی انسان و حیات وحش است. جوامع ساده ی روستایی از این سم برای کشتن حیوانات وحشی استفاده می کنند، و در نتیجه ی این کار، کرکس ها قربانی این کار می شوند.
در آسیای جنوبی، در کشور هایی مثل هند و پاکستان، چهار گونه کرکس به طور بحرانی در معرض انقراض شناخته شده اند، که به این معناست که آن ها کمتر از ۱۰ تا ۱۵ سال تا انقراض دارند، و دلیل این انقراض قریب الوقوع این است که در این مناطق شکار خود را با طعمه قرار دادن دام هایی که مُسکِن‌هایی مانند دیکلوفناک استفاده کرده اند از پای در می آورند. در حال حاضر این دارو در هند برای دامپزشکی ممنوع شده است، و کرکس ها مورد حمایت قرار می گیرند. زیرا تقریباً دیگر هیچ کرکسی وجود ندارند، و در نتیجه تعداد سگ های هار در محل تجمع لاشه های حیوانات رو به افزایش است، و وقتی سگ های هار در اطراف شما باشند، شما یک بمب ساعتی بزرگ از بیماری هاری دارید. تعداد موارد مشاهده شده ی هاری در میان انسان ها به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است.
و کنیا دارد یکی از بزرگ ترین سایت های نیروگاه توربین های بادی را در آفریقا راه اندازی می کند: ۳۵۳ توربین بادی در حال نصب شدن در کنار دریاچه ی "تورکانا" است. من مخالف استفاده از انرژی باد نیستم، ولی ما باید با دولت صحبت کنیم، زیرا توربین های بادی، این بلا را سر کرکس ها می آورند. توربین ها کرکس ها را به دو نیم می کنند. آن ها دستگاه‌های خردکننده‌ی پرندگان هستند. در آفریقای غربی، تجارت شومی در زمینه ی خرید و فروش کرکس های مرده برای استفاده در جادوگری و مراسم مذهبی وجود دارد.
اما ما چه واکنشی انجام می دهیم؟ خب، ما روی این پرندگان تحقیقاتی انجام می دهیم. ما به آن ها ردیاب وصل می کنیم. ما تلاش می کنیم محیط زیست آن ها را مشخص کنیم، و ببینیم کجا می روند. ما می توانیم ببینیم که آن ها به کشور های مختلفی سفر می کنند، بنابراین اگر شما به صورت محلی به حل این مشکل بپردازید، به شما کمکی نخواهد کرد. ما باید با دولت ها به صورت منطقه ای مذاکرده کنیم. ما داریم با انجمن های منطقه ای کار می کنیم. ما داریم با آن ها از قدردانی از کرکس ها صحبت می کنیم، از نیاز به قدردانی از این موجودات خارق العاده و خدمتی که ارائه می دهند. از نیاز به قدردانی از این موجودات خارق العاده و خدمتی که ارائه می دهند.
اما شما چگونه می توانید کمک کنید؟ شما می توانید فعالیت کنید، سر و صدا به پا کنید. شما می توانید نامه ای به دولت خود بنویسید و به آن ها بگویید که باید به این موجودات فراموش شده توجه شود. کمی از وقتتان را به دادن این پیام به دیگران اختصاص دهید. این پیام را به دیگران برسانید. وقتی شما از این سالن بیرون می روید، درباره ی ماهیت کرکس ها مطلع هستید، اما با خانواده هایتان صحبت کنید، با فرزندانتان، با همسایه هایتان درباره ی کرکس ها صحبت کنید.
آن ها بسیار مفید هستند. چارلز داروین بعداً گفت که او نظرش را عوض کرده است، زیرا دیده بود که آن ها با مهارت تمام و به سادگی و بدون مصرف هیچ گونه انرژی در آسمان پرواز می کنند. زیرا دیده بود که آن ها با مهارت تمام و به سادگی و بدون مصرف هیچ گونه انرژی در آسمان پرواز می کنند. کنیا، بدون این گونه های شگفت انگیز بسیار فقیرتر خواهد بود. کنیا، بدون این گونه های شگفت انگیز بسیار فقیرتر خواهد بود. خیلی متشکرم. (تشویق حاضرین)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *