بازی‌های المپیک ویژه به من اجازه می‌دهد که من خودم باشم – یک قهرمان ورزشی

متن سخنرانی :
سلام نام من متی ویلیامز است. و من یک قهرمان ورزشی هستم. من در سه ورزش مختلف صاحب مدال شدم ودر بازی های ملی در کانادا، رقابت درسطح بین المللی در بسکتبال و افتخار نمایندگی کانادا رو در سطح جهانی داشتم.
(تشویق )
من پنج روز در هفته آموزشبسکتبال و اسکیت سرعت با مربیان با کیفیت بالا می‌بینم و مشاوران عملکرد ذهنی کار میکنم تا در ورزش کردنم بهترین باشم. به هر حال، همه اینها از طریقبازی‌های المپیک معلولین میسر شد. آیا این موضوع طرز فکر شما را نسبت به من، و دستاوردهای من عوض میکنه؟
جهان افرادی مثل من را عنوان قهرمان نمی بیند. تا همین چند وقت پیش،افرادی مثل من، گم و گور می شدند. ازآغاز بازی های المپیک ویژه در سال ۱۹۶۸،تغییرات زیادی اعمال شده، اما در بسیاری از موارد، افراد دارای معلولیت ذهنی در منظر عموم مردم نامرئی هستند. مردم کلمه R رو تو روی من میگنو فکر میکنن که اهمیت ندارد. یعنی "معلول" یا "عقب افتاده" به عنوان بی احترامی آنها فکرنمیکنن که چقدر بهمن و دوستانم لطمه می زنند.
نمی خواهم که شما فکر کنیدبرای جمع آوری صدقه اینجا آمدم. من اینجا هستم چرا که هنوزهم یک مشکل بزرگ در نگرش بسیاری از مردم، نسبت به معلولین ذهنی وجود دارد، یا اینکه اغلب کاملا اونها رو نادیده می‌گیرند.
آیا می دانید در بازی‌های جهانی که در امسال اتفاق افتاد من یکی از ۶۵۰۰ ورزشکار معلول ذهنی، از ۱۶۵ کشور، در لس آنجلس بودم. بیش از ۶۲،۰۰۰ نفر بیننده‌ی مراسم افتتاحیه بودند، با پخش زنده از شبکه های "تی بی اس" و" ای اس پی ان" اصلا این رو میدونستید؟
چه فکری می کنید وقتی کسی مثل من را می بینید؟ من امروز اینجا هستم تا شما را به چالش بکشم تا نگاهی برابر به ما داشته باشید.
بازی های المپیک ویژه، هویت ورزشکارانی با معلولیت ذهنی، و درک مردم از انها را دگرگون می‌کند. برای آن دسته از شما که آشنا نیستید، بازی های المپیک ویژه برای ورزشکاران با معلولیت ذهنی‌ست. بازی های المپیک ویژه، از پارالمپیک و المپیک مجزا است. ما برنامه های ورزشیسالانه و با کیفیت بالا را برای افراد دارایمعلولیت ذهنی ارائه می دهیم، که زندگیها و طرز تفکررا تغییر می دهد. این جنبش زندگی من و خیلی‌های دیگر را تغییر داده است. و تغیری در جهت نوع نگرش مردم به معلولیت ذهنی داشته .
من مادرزادی مبتلا به بیماری صرع و ناتوانی هوشی به دنیا آمدم. تا ۱۲ سالگی هاکی بازی کردم. هر چه بزرگتر می‌شدم روابط با مردم برایم سخت‌تر می‌شد، و عصبانی و نا امید بودم. برای مدتی، هیچ ورزشی نکردم، دوستان زیادی نداشتم، واحساس ناراحتی و تنهایی کردم.
قبلا معلولین ذهنی از جامعه پنهان می‌شدند. هیچ کس فکرنمی‌کرد که آنها بتواننددر ورزش شرکت کنند، چه برسد به اینکه،یک عضو ارزشمند جامعه بشوند. در سال ۱۹۶۰، دکتر فرانک هیدن یک دانشمند در دانشگاه تورنتو، در حال بررسی اثرات ورزش مداوم بر تندرستی کودکان با معلولیت ذهنی بود. و با استفاده از تحقیقات علمی دقیق، دکتر هیدن و سایر محققان به این نتیجه رسیدند که عدم داشتن موقعیت برای مشارکت در ورزش، بر روی تندرستی ، تاثیرمنفی دارد.
بسیاری از مردم شک داشتند که افراد دارای معلولیت ذهنی، بتوانند از برنامه‌های تندرستی، و رقابت‌های ورزشی، منفعتی ببرند. اما پیشگامانی مانند دکتر هیدنو یونیس کندی شرایور، بنیانگذار المپیک ویژه، استقامت بخرج دادن, و ورزشکاران بازی‌های المپیک ویژه،ادعای آنها را ثابت کرده اند بیش از.چهار و نیم میلیون بار
(تشویق )
من قبل از پیوستن به المپیک ویژه، عصبی بودم چرا که جوان، خجالتیو بی اعتماد به نفس بودم و دوستان زیادی نداشتم. وقتی رسیدم اونجا فهمیدم که همه خیلی مشوق و حامی من هستندو باعث شد تا بتونم خودم باشم بدون اینکه قضاوت بشوم. و حالا من یک بازیکن بسکتبالو اسکیت سرعت هستم که درمسابقات بازیهای استانیو ملی شرکت کرده‌ام و امسال تونستم خودمو بهبازیهای جهانی تابستان در لس انجلس برسانم که در آن من بخشی از اولینتیم بسکتبال کانادا بودم که در بازیهای جهانی رقابت دارد.
(تشویق )
من یکی از چهار و نیم میلیون ورزشکاردر سراسر جهان هستم ، و داستانهای مشابه بسیاری شنیده ام. از ورزشکارانی در مسابقات جهانی که غرور و عزت ما را باز پس گرفتن.
بازی های المپیک همچنین از نیازهای حیاتی بهداشتی یاد می‌کند. مطالعات نشان داده اند که به طور متوسط، مردان دارای معلولیت ذهنی ۱۳ سال جوان‌تر از مردان بدون معلولیت ذهنی می‌میرند، و زنان دارای معلولیت ذهنی ۲۰ سال جوان‌تر از زنانبدون معلولیت ذهنی می‌میرند بازی‌های المپیک ویژه مارا سالم نگه می دارد با فعال نگه داشتن ما و شرکت در ورزش همچنین، مربیان به ما در موردتغذیه و سلامت آموزش میدهند همچنین بازی های المپیک ویژه، امکان معاینات پزشکی را فراهم می‌کند برای ورزشکارانی که مشکل برقراری ارتباط با دکترشان یا مشکل دسترسی بهمراقبت‌های بهداشتی را دارند.
در بازی های تابستانی ۲۰۱۵ ، من و هم تیمی‌هایم از کانادا با تیم بسکتبال نیجریه بازی کردیم، روز قبل از بازی ما، تیم بسکتبال نیجریه به قسمت معاینات پزشکی بازی‌های جهانی رفت، که به هفت نفر از ده نفرآنها سمعک به صورت رایگان داده شد که بتونن برای اولین بار به وضوح بشنوند.
(تشویق)
تغییر در آنها را شگفت انگیز بود. آنها هیجان زده تر بودند، شاد وبا اعتماد به نفس، چون مربی آنها می توانستصریحتر با آنها ارتباط برقرار کند. آنها احساساتی شده بودند چرا که آنها می توانستند صدای توپ،  صدای سوت، و صدای تشویق هواداران را بشنوند صداهایی که ما قدرشون رو نمیدونیم. بازی‌های المپیک ویژه، خیلی بیشتراز منقلب کردن ورزشکاران عمل کرده بازی‌های المپیک ویژه در حال فراهم کردن زندگی برای ورزشکاران است. نتایج پژوهشها در این سال نشان داد که نزدیک به نیمی از بزرگسالان در ایالات متحده حتی یک فرد با ناتوانی هوشی دراطراف خود نمی‌شناسند، و ۴۴ درصد از آمریکایی‌ها که هیچ برخوردی با اینگونه افراد ندارند به طور قابل ملاحظه ای،کمتر پذیرا و مثبت اندیش هستند
و بعد وجود کلمه R ("عقب افتاده") اثبات این است که معلولین ذهنی هنوز هم در بیشتر مواقع برای خیلی از مردم نامرئی هستند. مردم از آن به عنوان یک کلمه معمولی و یا توهین استفاده میکنند این کلمه در سال گذشته بیش ازنه میلیون بار توییت شد واین عمیقا دردناک است برای من و چهار و نیم میلیونورزشکاردیگر در سراسر این سیاره. مردم فکر نمی کنندکه این واژه توهین آمیز باشد، اما این توهین آمیزه. همانطورکه رفیق ورزشکار وپیام‌رسان جهانی‌ام، جان فرانکلین استفن، در نامه‌ای سرگشاده به یک کارشناس سیاسی، که از کلمه R به عنوان یک دشنام استفاده کرده بود، میگه که «بیا و در بازی‌هایالمپیک ویژه به ما ماحق شوید تا ببینیم میتونی بدون منقلب شدن از اینجا بری»
(تشویق)
امسال، در بازی های تابستانی۲۰۱۵، مردم برای ساعتها برای ورود به فینال رقابت های وزنه برداریصف بسته بودند. و بعد همه ایستاده منتظربودند تا هم تیمی من جکی بارت، "گوزن نیوفاندلندی" وزنه ی ۳۰۰ کیلویی رو بلند کرد وبعد وزنه ۲۷۷ کیلویی رو در رشته اسکات زد--
(تشویق )
یک رکورد بزرگ جدیدبرای بازی های المپیک ویژه. جکی در میان تمام وزنه برداراننیوفاندلند رکورددار است نه فقط المپیک ویژه،بلکه بین تمام وزنه برداران در لس آنجلس جکی یک ستاره بزرگ بود، و شبکه "ای اس پی ان"به طور زنده رکوردشو توییت کرد و از عملکرد او به وجد امده بودند.
پنجاه سال پیش، تعداد اندکیاز افراد تفکر می‌کردند که معلولین ذهنی بتوانند همچین کاری انجام بدهند. امسال، ۶۰٫۰۰۰ بیننده درسالنیاد بود لس آنجلس برای تماشای مراسم افتتاحیه بازی‌های جهانی و تشویق ورزشکاران از ۱۶۵ کشور مختلف در دنیا ثبت نام کرده بودند. و اکنون بر خلاف زندگی پنهانی گذشته، ما تشویق وتمجید می‌شویم. بازی‌های المپیک ویژه به ورزشکاران می آموزد که اعتماد به نفس داشته باشندو به خود ببالند. بازی های المپیک ویژه به جهانیان یاد می‌دهد که افراد دارای معلولیت ذهنی شایسته احترام و اعتماد هستند.
(تشویق)
درحال حاضر، من رویاها و دستاوردها یی در ورزشم دارم، مربیان بزرگ دارم، احترام و عزت دارم، و همینطورسلامت بهتر، و من می‌خواهم به عنوان یک مربی شخصی کار کنم .
(تشویق)
من دیگر پنهان و مورد تمسخر نیستم و اینجا در حال انجام یک سخنرانی در TED هستم.
(تشویق)
جهان به خاطر بازی های المپیک ویژه، به مکانی متفاوت تبدیل شده اما هنوز هم راه برای رفتن مانده. پس دفعه بعد که شما کسی رابا ناتوانی هوشی می‌ببینید، امیدوارم که شما توانایی‌هایش را هم ببینید. دفعه بعد که کسی از کلمه R پیش شما استفاده کرد، امیدوارم که شما بهشون بگویید چه مقدار ازار دهنده هست. امیدوارم که شما هم به شرکت در بازی‌های المپیک ویژه فکر کنید.
(تشویق)
می‌خواهم قبل از رفتن شمارو به فکر فرو ببرم نلسون ماندلا گفت: "ورزش‌ها این قدرت را دارند تا دنیا را تغییر دهند" بازی‌های المپیک ویژه در حال تغییر جهان هستند با تبدیل چهار و نیم میلیون ورزشکار وبا دادن فرصت برای بهبودی اعتماد به نفس، دیدن دوستان‌مان مورد قضاوت واقع نشدن و احساس قهرمانی و قهرمان بودن.
خیلی ممنون.

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *