هانس راسلینگ: اجازه دهید مجموعه داده های من طرز فکر شما را تغییر دهد.

متن سخنرانی :
می خواهم در مورد طرز فکرشما صحبت کنم. آیا طرز فکر شما به مجموعه داده های من ارتباطی دارد؟ (خنده) اگر نه، یکی از اینها باید ارتقا پیدا کند، اینطور نیست؟
زمانی که با دانشجویانم درباره مسایل جهانی صحبت می کنم، و به حرفهای آنها در زمان قهوه خوردن گوش می دهم، آنها همیشه درباره "ما" و "آنها" حرف می زنند. و زمانیکه به اتاق سخنرانی بر می گردند از آنها می پرسم منظورتان از "ما" و"آنها" چیست؟ آنها می گویند: "خیلی ساده است. منظور ما دنیای غرب و دنیای در حال توسعه است." "ما این را در کالج یاد گرفتیم." و در این صورت تعریف این دنیاها چیست؟ آنها می گویند: "تعریف؟ هر کسی می داند."
اما شما می دانید من آنها را مانند این تحت فشار قرار می دهم. بعد یک دختری با زرنگی گفت: "خیلی ساده است. دنیای غرب زندگی طولانی در خانواده ای کوچک است. دنیای در حال توسعه زندگی کوتاه در خانواده ای بزرگ است." من این تعریف را دوست دارم چون مرا قادر می سازد تا طرز فکر آنها را به مجموعه داده ها منتقل کنم. و اینجا شما مجموعه داده ها را دارید. می بینید که آنچه ما اینجا در این محور داریم تعداد افراد خانوار است. یک، دو، سه، چهار، پنج تعداد کودکان به ازای هر زن در این محور. و اینجا طول عمر، امید به زندگی، سی، چهل، پنجاه. به درستی آنچه دانشجویان گفتند درک آنها درباره دنیا بود.
و به راستی این درباره اتاق خواب است. اینکه مرد و زن تصمیم بگیرند تا خانواده کوچکی داشته باشند، و به کودکانشان و اینکه چقدر زندگی خواهند کرد، اهمیت دهند. در مورد اتاق خواب و آشپزخانه است. می دانید اگر شما صابون، آب و غذا دارید، می توانید بیشتر زندگی کنید. حق با دانشجویان است. این طور نیست؟ دنیا اینجا متشکل از یک مجموعه از کشورها بود، که خانواده های بزرگ و عمری کوتاه داشتند. دنیای در حال توسعه. و ما یک مجموعه از کشورها را آن بالا داشتیم که دنیای غرب بود. آنها خانواده های کوچک و عمر طولانی داشتند.
و اینجا شما خواهید دید چیز جالبی را که در طول زندگی من در جهان اتفاق افتاده است. و سپس کشورهای در حال توسعه صابون، آب و واکسیناسیون را به کار گرفتند. و کل کشورهای در حال توسعه شروع به اجرای برنامه تنظیم خانواده نمودند. و تا حدی به خاطر ایالات متحده آمریکا که در فراهم کردن توصیه های فنی و سرمایه گذاری کمک می کند. و شما می بینید که کل دنیا به سوی خانواده دو فرزندی و طول عمر 60 تا 70 سال حرکت می کند.
اما برخی کشورها اینجا در این منطقه عقب می مانند. و شما می توانید ببینید که ما هنوز افغانستان را این پایین داریم. لیبریا را داریم. کنگو را داریم. بنابرین ما کشورهایی را داریم که در آنجا زندگی می کنند. پس مشکلی که من داشتم این است که جهان بینی که دانشجویان من داشتند مربوط به واقعیت دنیا در زمانی می شود که آموزگاران آنها به دنیا آمدند. (خنده) (تشویق)
و درواقع، هفته پیش من در کنفرانس جهانی سلامت اینجا در واشنگتن بودم و زمانی که این را نمایش دادیم، می توانستم ببینم برداشت غلطی را که حتی مردم فعال در ایالات متحده داشتند که آنها ارتقای مکزیک را آنجا و چین را نسبت به ایالات متحده تشخیص ندادند. اینجا نگاه کنید وقتی من آنها را به جلو حرکت می دهم. شروع می کنیم. آنها به ما می رسند. آنجا مکزیک است. آنها در این دو بعد اجتماعی هم سطح ایالات متحده هستند. کمتر از 5 درصد از متخصصین جهانی بهداشت از این آگاه بودند. این ملت بزرگ، مکزیک، با این مشکل روبروست که اسلحه ها از شمال به این طرف مرزها می آیند. بنابراین آنها باید جلوی آن را می گرفتند . چون می دانید، آنها این ارتباط عجیب را با ایالات متحده دارند.
اما اگر اینجا این محور را تغییر دهم، ببینید، و به جای آن اینجا در آمد به ازای هر نفر را قرار بدهم. در آمد به ازای هر نفر. من می توانم آن را اینجا قرار دهم. و ما بنابراین تصویری کاملا متفاوت را خواهیم دید. در ضمن، من دارم به شما یاد می دهم که چگونه از وب سایت ما "گپ مایندر ورلد" استفاده کنید در حالی که دارم آن را تغییر می دهم. چون این برنامه ای است رایگان در شبکه. و حالا که من سرانجام آن را درست کردم، می توانم 200 سال در تاریخ به عقب برگردم. و می توانم ایالات متحده را آن بالا پیدا کنم. و می توانم کشورهای دیگر را هم نشان بدهم. و حالا در این محور درآمد به ازای هر نفر است. و ایالات متحده در آن زمان دو هزار دلار به ازای هر نفر در آمد داشت. و امید به زندگی 35 الی 40 سال بود، در همان سطحی که امروزه افغانستان در آن قرار دارد.
و حالا نشان خواهم داد که چه اتفاقی در دنیا روی داده است. این به جای مطالعه تاریخ به مدت یک سال در دانشگاه است. شما می توانید یک دقیقه به من نگاه کنید و کل قضیه را خواهید دید. (خنده) شما می توانید حبابهای قهوه ای را ببینید که اروپای غربی است، و حبابهای زرد که ایالات متحده است، آنها ثروتمندتر و ثروتمندتر می شوند و همچنین شروع می کنند به سالمتر و سالمتر شدن. و این حالا صد سال پیش است جایی که بقیه دنیا عقب می ماند. داریم می آییم و اینجا آنفولانزا بود. و برای این است که ما از آنفولانزا خیلی می ترسیم. اینطور نیست؟ هنوز در یادهاست. کاهش امید به زندگی. و سپس ما به طرف بالا حرکت می کنیم. و نه تا زمانی که استقلال شروع شد.
اینجا را ببینید چین را در آنجا دارید، هندوستان را در آنجا دارید، و این چیزی است که روی داده است. دقت کنید که مکزیک آن بالاست. مکزیک اصلا هم سطح با ایالات متحده نیست. ولی آنها خیلی نزدیک هستند. و به ویژه جالب است که چین و ایالات متحده را در طی دویست سال ببینیم. چون پسر بزرگ من الان دارد برای گوگل کار می کند، بعد از اینکه گوگل این نرم افزار را خرید. در واقع چون این نرم افزار کار خردسالان است. پسرم و همسرش برای سالها در کمدی نشستند و این را نوشتند. و کوچک ترین پسر من که در پکن چینی خواند. آنها با دو طرز فکر جلو آمدند. شما می دانید؟ و پسرم، جوان ترین پسرم که در پکن، در چین درسش را خواند؛ او نگاه بلند مدتی دارد. در حالی که پسر بزرگم که در گوگل کار می کند، او باید برنامه ها را در عرض یک فصل و یا نیم سال تمام کند. یا گوگل خیلی سخاوتمند است، و او یک یا دو سال می تواند وقت داشته باشد.
اما در چین آنها نسل به نسل نگاه می کنند چون آنها به یاد می آورند یک دوره خجالت آور به مدت صد سال را، که آنها به عقب برگشتند. و سپس آنها به یاد می آورند اولین بخش از قرن گذشته، که به راستی بد بود. و ما می توانیم با این خیز بلند به جلو برویم . اما این سال 1963 بود. مائو تسه‌ تونگ (Mao Tse-Tung) سر انجام سلامت را در چین به ارمغان آورد. و سپس او فوت کرد. و سپس دنگ ژیائوپینگ (Deng Xiaoping) این حرکت شگفت آور به جلو را شروع کرد.
آیا این عجیب نیست که ایالات متحده اول اقتصادش را رونق داد و بعد به تدریج ثروتمند شد؟ جایی که چین خیلی زودتر سالم شد. چون آنها دانش آموزش، تغذیه، و سپس فواید پنی سیلین و واکسن و تنظیم خانواده را به کار بستند. و آسیا توانست توسعه اجتماعی داشته باشد قبل از این که به توسعه اقتصادی برسد. بنابراین به نظر من به عنوان یک استاد سلامت عمومی، عجیب نیست که حالا تمام این کشورها خیلی سریع رشد می کنند.
چون آنچه که شما اینجا می بینید دنیای مسطح توماس فریدمن (Thomas Friedman) است. اینطور نیست؟ آن واقعا مسطح نیست. اما کشورهای با درآمد متوسط، و این جایی است که من به دانشجویانم پیشنهاد می کنم، دست از استفاده ی مفهوم دنیای در حال توسعه بردارید. چون بعد از همه ی اینها، صحبت از دنیای درحال توسعه مثل داشتن دو فصل در تاریخ ایالات متحده است.
فصل آخر درباره حال است و رییس جمهور اوباما. و فصل دیگر درباره گذشته. جایی که شما هر چیزی از واشنگتن (Washington) گرفته تا آیزنهاور (Eisenhower) را پوشش می دهید. چون واشنگتن تا آیزنهاور این چیزی است که ما در دنیای درحال توسعه می یابیم. ما واقعا می توانیم از "می فلاور" (Mayflower) تا آیزنهاور برویم، و آن دنیای درحال توسعه را بوجود می آورد. که به درستی در حال رشد دادن شهرهایش به شکلی بسیار شگفت انگیز است. که دارای کارآفرینهای بزرگی است، اما همچنین کشورهای در حال افت را هم داریم،
بنابرین چگونه می توانیم این را بهتر بفهمیم؟ خوب یک روش این است که ببینیم آیا می توانیم به توزیع درآمد نگاهی بیندازیم. این توزیع درآمد مردم در سطح دنیاست، از یک دلار. این جایی است که شما غذا برای خوردن دارید. این مردم شب گرسنه به بستر می روند. و این تعداد افراد است. این ده دلار است، که شما سیستم خدمات سلامت همگانی یا خصوصی دارید. این جایی است که شما می توانید برای خانواده تان خدمات بهداشتی و برای فرزندانتان مدرسه فراهم نمایید. و این کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (او ای سی دی) (OECD) است. رنگ سبز، آمریکای لاتین است، و این اروپای شرقی. این آسیای شرقی است. و آبی کمرنگ آسیای جنوبی است.
و دنیا اینگونه تغییر کرد. دنیا مثل این تغییر کرد. آیا می توانید ببینید چگونه دنیا در حال رشد است؟ و اینکه چگونه صدها میلیون و میلیاردها نفر در آسیا از فقر خارج می شوند؟ و اینجا ادامه پیدا می کند. و الان نوبت پيشگويي است. اما من مجبورم جلوی در "برادران لیمن" (Lehman Brothers) متوقف شوم. می دانید. چون ... (خنده) چون آنجا پیش بینی ها دیگر معتبر نیستند. احتمالا دنیا این را انجام خواهد داد. و سپس بدینگونه به جلو پیش می رود. و کم وبیش این چیزی است که اتفاق خواهد افتاد. و ما دنیایی داریم که نمی توان به آن به طور تقسیم شده و مجزا نگریست.
ما اینجا کشورهای با درآمد بالا را داریم، با ایالات متحده به عنوان قدرت پیش رو. اقتصادهای در حال ظهور را در وسط داریم که مقادیر بالایی از پول را برای کمک مالی فراهم می کنند. و کشورهای با درآمد پایین را اینجا داریم. بله این واقعیتی است که از آنجا پول می آید. می دانید، آنها در طول دهه گذشته در حال ذخیره کردن بوده اند. اینجا کشورهای با درآمد پایین را داریم که کار آفرینها هستند. و اینجا کشورهایی را داریم که در حال افت و در جنگ هستند، مانند افغانستان، سومالی، بخشهایی ازکنگو و دارفور. ما همه اینها را هم زمان با هم داریم.
به این دلیل است که توضیح آنچه در دنیای در حال توسعه اتفاق افتاده، مشکل است. چون آن خیلی متفاوت است، آنچه آنجا اتفاق افتاده است. و به این دلیل من روشی را پیشنهاد می کنم که کمی متفاوت از چیزی است که شما آن را می نامید. و شما همچنین تفاوت های عظیمی در درون کشورها دارید. من شنیدم که بخشهای شما اینجا بر حسب مناطق بودند. اینجا شما منطقه جنوب صحرای آفریقا، آسیای جنوبی، آسیای شرقی، ممالک عربی، اروپای شرقی، آمریکای لاتین و کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی را دارید. روی این محور تولید ناخالص داخلی. و روی این سلامت و زنده ماندن کودک است . و جای تعجب نیست که آفریقا، جنوب صحرا، در پایین است.
اما وقتی من آن را تقسیم می کنم به حبابهای کشوری، اندازه حبابها اینجا جمعیت را نشان می دهد. آن وقت شما می بینید که سیرالئون و موریس کاملا متفاوت هستند. چنان تفاوتی در داخل منطقه جنوب صحرای آفریقا نیز وجود دارد. و من می توانم بقیه را نیز تقسیم کنم. اینجا آسیای جنوبی است. دنیای عرب. حالا تمام بخشهای مختلف شما. اروپای شرقی، آمریکای لاتین و کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی. و ما اینجا هستیم. ما یک طیف در دنیا داریم. نمی توانیم آن را به دو بخش تقسیم کنیم.
این پایین، می فلاور است. آنجا واشنگتن است، در حال ساختن کشورها. اینجا لینکلن (Lincoln) است در حال توسعه آنها. آن آیزنهاور است در حال آوردن مدرنیته به کشورها. و بعد آمریکای کنونی این بالا است. و ما کشورهایی را در طول راه داریم. حالا این چیز مهمی از فهم این مساله هست که چگونه دنیا تغییر کرده است. در این نقطه من تصمیم گرفتم ژست بگیرم. (خنده)
و وظیفه من است که از طرف بقیه دنیا، از مالیات دهندگان ایالات متحده تشکر کنم، برای مطالعات جمعیت شناختی سلامت. خیلی ها از این آگاه نیستند -- نه این یک شوخی نیست. این خیلی جدی است. این به دلیل حمایت مستمر ایالات متحده در طی 25 سال از روش خیلی خوب برای اندازه گیری مرگ و میر کودکان است که ما درک می کنیم که چه اتفاقی در دنیا در حال روی دادن است. (تشویق) و آن دولت ایالات متحده است که در بهترین حالت بدون حمایت شدن، واقعیتها یی را فراهم می کند، که برای جامعه مفید است. و داده ها را رایگان برای استفاده جهان در اینترنت فراهم می کند. بسیار متشکرم.
کاملا بر عکس بانک جهانی، که داده ها را با پول دولت و پول مالیات جمع کرده و سپس آنها را برای اضافه کردن اندکی سود بیشتر می فروشد، به روش خیلی ناکارای گوتنبرگ (Guttenberg). (تشویق) اما افرادی که آن را در بانک جهانی انجام می دهند در زمره بهترین ها در دنیا هستند. و آنها متخصصین بسیار ماهری هستند. این است که ما می خواهیم آژانسهای بین المللی مان را ارتقا دهیم تا به روشی مدرن با دنیا تقابل کند، همانطوری که ما می کنیم . و وقتی صحبت از داده های رایگان و شفافیت به میان می آید، ایالات متحده آمریکا یکی از بهترین هاست . و خارج شدن چنین حرفی از زبان یک استاد سوئدی بهداشت عمومی به این آسانی نیست. (خنده) و برای آمدن به اینجا پولی به من پرداخت نشده است، نه.
می خواهم به شما نشان بدهم که چه اتفاقی برای داده ها می افتد، چه چیزی را می توانیم با این داده ها نشان بدهیم. اینجا را ببینید. این دنیا است. درآمد آن پایین و مرگ و میر کودکان. و چه اتفاقی در دنیا افتاده است؟ از سال 1950، در طول 50 سال گذشته، ما کاهش در مرگ و میر کودکان را داشتیم. و این دی اچ اس هست که این امکان را بوجود می آورد تا این را بدانیم. و ما افزایش در درآمد را داشتیم. وکشورهای در حال توسعه که قبلا آبی بودند با کشورهای غربی صنعتی قبلی مخلوط می شوند. و ما یک طیف داریم. اما هنوز کنگو را آن بالا داریم. ما هنوز کشورهای فقیری را داریم همانطوری که همیشه در طول تاریخ داشتیم. و آن یک میلیارد پایینی است که ما امروز شنیدیم، درباره روش کاملا جدیدی برای انجام آن.
این با چه سرعتی روی داده است؟ خوب ام دی جی 4 (MDG). ایالات متحده خیلی مشتاق نبوده است تا از ام دی جی 4 استفاده کند. ولی شما حامی اصلی بوده اید که ما را قادر به اندازه گیری آن کرده است. چون آن تنها میزان مرگ و میر کودکان است که ما می توانیم اندازه بگیریم. و ما سابقا می گفتیم که آن باید 4 درصد در سال کاهش پیدا کند. اجازه بدهید ببینیم سوئد چه کار انجام داده است. ما سابقا پیشرفت سریع اجتماعی را به رخ دیگران می کشیدیم. آن جایی است که ما بودیم، سال 1900. در سال 1900 سوئد آنجا بود. میزان مرگ و میر کودکان به همان اندازه بنگلادش بود در سال 1990. گرچه آنها درآمد پایین تری داشتند. آنها خیلی خوب شروع کردند. به خوبی از کمکها استفاده کردند. کودکان را واکسینه کردند. آب بهتری فراهم کردند . و مرگ و میر کودکان را کاهش دادند، با میزان شگفت انگیز 4.7 درصد در سال. آنها از سوئد پیشی گرفتند. من همان دوره 16 ساله را برای سوئد اجرا می کنم.
دور دوم سوئد در سال 1916 است، در برابر مصر در 1990. شروع کنیم. یک بار دیگر اینجا ایالات متحده آمریکا بخشی از علت است. آنها آب سالم فراهم می کنند. غذا برای فقیرها فراهم می کنند. و مالاریا را ریشه کن می کنند. 5.5 درصد. آنها خیلی سریع تر از هدف توسعه هزاره هستند.
و شانس سوم برای سوئد، اینجا در برابر برزیل. و برزیل اینجا پیشرفت اجتماعی شگفت آوری دارد. در طول 16 سال گذشته. و آنها سریع تر از سوئد به پیش می روند. این بدین معنی است که دنیا در حال همگرایی است. کشورهای با درآمد متوسط، اقتصاد در حال ظهور، آنها فاصله شان را کم می کنند. آنها در حال حرکت به شهرها هستند، جایی که آنها کمک بهتری برای آن دریافت خواهند کرد.
چیزی که سوئدی ها در این زمان انجام می داهند اعتراض است. آنها می گویند، "این انصاف نیست. چون این کشورها واکسن و آنتی بیوتیکی را داشتند که برای سوئدی ها فراهم نبود. ما مجبوریم رقابت بلادرنگ انجام دهیم." بسیار خوب. من سنگاپور را نشان می دهم، سالی که من به دنیا آمدم. سنگاپور دو برابر میزان مرگ میر کودکان در سوئد را داشت. آن گرمسیری ترین کشور در جهان است. تالابی در خط استوا. و شروع کنیم. زمان اندکی را برای استقلال صرف کردند. اما بعد شروع به رشد اقتصادشان نمودند. آنها سرمایه گذاری اجتماعی کردند. خودشان را از دست مالاریا خلاص کردند. نظام بهداشتی عظیمی ساختند که از ایالات متحده و سوئد پیشی گرفت. ما هرگز فکر نمی کردیم که آنها از سوئد پیشی بگیرند! (تشویق)
همه این کشورهای سبز در حال دستیابی به هدف های توسعه هزاره هستند. این زردها در صدد هستند به این اهداف برسند. این کشورهای قرمز که آن را انجام نمی دهند و سیاست هایشان باید بهبود یابد. برون یابی ساده ای نیست. ما باید واقعا راهی بهتر برای حمایت از آن کشورها پیدا کنیم. ما باید به کشورهای با درآمد متوسط احترام بگذاریم در مورد آنچه در حال انجام دادن هستند. و ما باید روش نگاهمان به دنیا را بر اساس واقعیت کنیم.
این دلار به ازای هر نفر است. این اچ آی وی (HIV) در کشورهاست . آبی آفریقاست. اندازه حباب ها تعداد افراد مبتلا به اچ آی وی است. شما تراژدی در آفریقای جنوبی را اینجا می بینید. در حدود 20 درصد جمعیت بزرگسال آلوده هستند. و علی رغم داشتن درآمد نسبتا بالا تعداد زیادی مورد مبتلا به اچ آی وی دارند. اما شما همچنین می بینید کشورهای آفریقایی این پایین وجود دارد. چیزی به عنوان همه گيری اچ آی وی در آفریقا وجود ندارد. تعداد 5 الی 10 کشور در آفریقا وجود دارد که در سطح یکسانی با سوئد و ایالات متحده قرار دارند. و بعضی ها در سطح خیلی بالایی قرار دارند.
و من به شما نشان خواهم داد که چه اتفاقی افتاده است در یکی از بهترین کشورها با پر جنب و جوش ترین اقتصاد در آفریقا، و مدیریتی خوب که بوتسوانا هست. آنها سطح خیلی بالایی را دارند. آن دارد پایین می آید. ولی حالا در حال پایین آمدن نیست. چون آنجا با کمک پپفار (PEPFAR) درمان در حال انجام است و مردم نمی میرند. و شما می توانید ببینید که آنقدرها هم ساده نیست، آن جنگ است که این را ایجاد کرده است. چون اینجا در کنگو جنگ است. و اینجا در زامبیا صلح برقرار است.
و آن اقتصاد نیست. کشور ثروتمندتر اندکی بالاتر است. و اگر من تانزانیا را بر حسب درآمد تقسیم کنم. 20 درصد ثروتمندتر در تانزانیا اچ آی وی بیشتری نسبت به فقیرترین بخش آن دارد. و به راستی داخل کشور متفاوت است. به استانهای کنیا نگاه کنید. آنها خیلی متفاوت هستند. و این موقعیتی است که شما می بینید. فقر عمیقی وجود ندارد. موقعیت ویژه ای است. احتمالا به خاطر شراکت جنسی همزمان در میان بخشی از جمعیت غیر همجنس گرا در برخی کشورها یا برخی بخشهای کشورها، در آفریقای جنوبی و شرقی.
نگویید آفریقا. آن را یک مساله نژادی نکنید. آن را مساله ای محلی فرض کنید. و در هر جایی پیشگیری انجام دهید، به روشی که آنجا می تواند انجام بشود. بنابراین برای خاتمه. مواردی از ابتلا در میان یک میلیارد فقیرترین ها وجود دارد که ما نمی دانیم. آنهایی که ورای تلفن های همراه زندگی می کنند، آنهایی که هنوز رایانه ندیده اند، آنهایی که در خانه برق ندارند.
این بیماری کنزو است، من 20 سال را صرف توضيح دادن آن در آفریقا کردم. آن در موقعیت قحطی با مصرف ریشه منهوت سمی که سریع فرآوری شده، ایجاد می شود. چیزی شبیه پلاگرا (pellagra) در می سی سی پی (Mississippi) در دهه سی هست. شبیه به سایر بیماری های تغذیه ای است. هرگز یک شخص ثروتمند را مبتلا نمی کند.
ما آن را اینجا در موزامبیک مشاهده کرده ایم. این در موزامبیک همه گیر است. این در تانزانیای شمالی همه گیر است. شما در مورد این بیماری هرگز چیزی نشنیده اید. اما این بیماری تعداد بیشتری را نسبت به ابولا (ebola) تحت تاثیر قرار داده است. در سراسر دنیا مردم را فلج کرده است. و در طول 2 سال گذشته 2000 نفر فلج شده اند در نوک جنوبی منطقه باندوندا (Bandunda). آن سابقا محل تجارت غیر قانونی الماس بود. از زمانی که یونیتا (UNITA) بر منطقه آنگولا (Angola) سلطه کرد. که حالا دیگر وجود ندارد. و آنها حالا با مشکلات اقتصادی بزرگی روبرو هستند. و هفته پیش، برای اولین بار، آنجا 4 خط اینترنت وجود داشت.
در مورد پیشرفت اقتصادهای در حال ظهور گمراه نشوید، و ظرفیت بالای مردم در کشورهای با درآمد متوسط، و در کشورهای با درآمد پایینی که در صلح به سر می برند. هنوز راز و رمز در یک میلیارد هست. و ما باید مفاهیم بیشتری از کشورهای در حال توسعه و جهان در حال توسعه داشته باشیم. ما نیاز به طرز فکر جدیدی داریم. دنیا دارد همگرا می شود. اما، اما ، اما، نه یک میلیارد پایینی. آنها هنوز به همان فقیری هستند که تا به حال بوده اند. آن پایدار نیست. و حول محور یک ابر قدرت اتفاق نخواهد افتاد. اما شما یکی از مهم ترین ابر قدرتها باقی می مانید. و امیدوارترین ابر قدرتها. و این موسسه نقشی خیلی مهم خواهد داشت، نه برای ایالات متحده، بلکه برای دنیا. شما یک نام خیلی بدی دارید، دپارتمان ایالتی، این دپارتمان ایالتی نیست. این دپارتمان جهانی است. و ما به شما خیلی امید داریم. بسیار سپاسگزارم. (تشویق)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *