توالت بهتر، زندگی بهتر

متن سخنرانی :
صحبت کردن درباره ی غذا خیلی مد وبه جا هست. در همه ی اشکال، رنگ ها،بوها و طعمهای مختلف آن. اما بعد از خوردن وارد مرحله هضم میشه، که مثل یک آشغال به بیرون انداخته میشه. دیگه اون موقع خیلی شیک نیست که درباره آن صحبت کنید. تقریبا حال بهم زنه.
من آدمی هستم که از یک تکه آشغال به یک آشغال تمام عیار ترفیع درجه گرفتم. (خنده) سازمان من گرم ویکاس ،Gram Vikas، که به معنی«سازمان توسعه روستایی» است؛ در منطقه ی انرژی های تجدید پذیرکار می کرد. بیشتر اوقات، ما در حال ساخت بیوگاز(گاز ناشی ازمواد طبیعی) بودیم.  بیوگاز برای استفاده ی آشپزخانه های روستا ما در هند این بیوگاز ها را با استفاده از کود حیوانات درست می کنیم، که به آنها معمولا "کاودن" می گوییم. اما من به عنوان یک آدم حساس دوست دارم که آن را گه بنامم. اما بعد از آنکه متوجه شدم که تخلیه فاضلاب و دفع آشغال ها چقدرمی تواند مهم باشد، وارد عرصه آب و فاضلاب شدم. ۸۰ درصد همه ی بیماری ها در هند و بیشتر کشور های در حال توسعه به خاطر کیفیت پایین آب است. و وقتی به دلایل کیفیت پایین آب دقت کردیم، منوجه شدیم که به خاطر مقدار زیاد دفع هدر رفت انسانی مان است.
هدر رفت انسانی به صورت خام! که برمی گردد به آب نوشیدنی، حمام، شستشو، آبیاری و هر آبی که می بینید. و این دلیل ۸۰ درصد بیماری های روستایی است. در هند، متاسفانه تنها زنان هستند که آب مصرف می کنند. بنایراین برای تمام نیاز های خانگی، زن ها باید آب مصرف کنند. و این یک وضعیت رقت بار در رابطه زناشویی است.
دفع مدفوع در فضای باز شایع است. ۷۰ درصد دفع در هند به صورت فضای باز است. آنها در فضای باز می شینند، با بادی که به اونجاشون می خوره ، صورت هاشون رو می پوشونن و همه چیشون رو رو می کنن. و بر جایگاه افتخار شان می شینند..! ۷۰ در صد هند و اگر به دنیا نگاه کنی، ۶۰ درصد کل آشغالی که در فضای بازریخته می شود، توسط هندی ها انجام شده. یک برتری فوق العاده من نمی دونم که چگونه به همچین امتیازی افتخار کنیم. (خنده)
خب بنابراین به همراه تعدادزیادی از روستایی ها شروع به صحبت کردیم درباره اصلاح وضعیت دفع با هم پروژه ای تعریف کردیم با نام "MANTRA" "MANTRA" مخفف "شبکه ی اقدام و جابجایی برای انتقال مناطق روستاییی پس ما داریم راجع به انتقال صحبت می کنیم.انتقال در مناطق روستایی روستاهایی که موافق اجرای این پروژه بودند، یک جامعه ی قانون مدار را تشکیل دادند و جامعه ای که بدنه ی اصلی را تمام افراد تشکیل می دادند. جامعه ای که به گروهی از مردان و زنان رای می دادند تا پروژه را اجرا کنند و نظارت لازم را انجام دهند. آنها تصمیم گرفتند تا یک دستشوییو حمام بسازند. و از یک منبع آب حفاظت شده که در بالا قرار دارد آب را با لوله به همه ی خانه ها هدایت کنند. به سه بخش: یکی در دستشویی، یکی در حمام و دیگری در آشپزخانه، در طی ۲۴ ساعت شبانه روز متاسفانه شهر ما مانند دهلی نو و بمبئی، طی ۲۴ ساعت شبانه روز آب ذخیره شده ندارد. اما در این روستاها، ما می خواستیم داشته باشیم.
یک مرز تفاوتی وجود دارد در کیفیت. در هند، ما یک نطریه داریم که خیلی پذیرفته شده است، توسط تاسیسات دولتی و همه ی آنهایی که اهمیت می دهند. که مردم ضعیف مستحق راه حل های ضعیف هستند. و دقیقا مردم ضعیف نیازمند راه حل های موثر هستند. این، با یک نظریه ی لایق جایزه نوبل ترکیب می شود که می گوید: ارزان ترین ها، اقتصادی ترین ها هستند. این مانند معجونی است که ضعیف ها مجبور شده اند بخورند. مادر حال مبارزه با این هستیم. ما احساس کردیم که ضعیف ها قرن هاست که حقیر شمرده شده اند. و حتی در دفع آنها نباید تحقیر شوند. نحوه ی دستشویی کردن بیشتر بادرجه مرتبط است تا دفع هدر رفت انسانی پس تو این دستشویی ها را ساختی و هر ازگاهی ما می شنیدیم که این توالت ها از خونه های آنها هم بهتره. و شما می توانید خونه ها را در مقابل آنها ببینید. و بقیه دستشویی ها هستند.
این روستایی ها بدون هیچ استثنایی تصمیم گرفتند تا یک دستشویی بسازند، یک حمام آنها با هم تمام ابزارآلات محلی را جمع کردند. ابزار محلی مثل قلوه سنگ، شن و مصالح. معمولا یارانه دولت نیز موجود است، برای پرداخت حداقل بخشی از قیمت مواد خریداری شده مانند سیمان، فولاد و کمد توالت. و در آخر یک حمام و توالت ساختند. همچنین، تمام کارگر های ناماهری که روزمزد بودند و بیشتر بی خانمان، این فرصت را پیدا کردند تا به عنوان بنا و لوله کش آموزش ببینند. و درحالی که این ها در حال آموزش بودند، دیگران در حال جمع کردن مواد بودند. ووقتی که هر دو گروه آماده شدند،آنها ساخت توالت و حمام را تمام کردند. همچنین ساخت برج آب و مخزن بالایی آب ما از دو گودال برای رفع ضایعات آباستفاده کردیم. ابتدا از توالت آب آلوده وارد اولین حفره می شود و وقتی که پر شد،در آن بسته می شود و آب وارد حفره بعدی می شود. اما ما فهمیدیم که اگر درخت موز یا پاپایا اطراف این گودال ها بکاریم، آنها خیلی خوب رشدمی کنندزیرا تمام مواد غذایی را دارند. و تو موزها و پاپایا های خیلی خوشمزه ای خواهیداشت. هرکدام از شما ها به خانه ی من بیایید، من خیلی خوشحال می شم که این میوه ها را با شماشریک شوم. همانطور که می بینید، تولت کامل شده، برج آب
این در یک روستایی است که بیشتر مردم حتی بی سواد هستند. و این یک منبع ذخیره آب شبانه روزی است. چون آب ذخیره شده معمولا آلوده می شود، - ممکن است یک بجه دست تو آب بکند یا چیزی در آب بیفتد- بنابراین هیچ آبی ذخیره نمی شود، همیشه در جریان است. این چگونگی عملکرد منبع آب بالایی است. و این محصول نهایی است. چون این منبع باید بالا باشد و در زیر آن فضایی خالی؛ به اندازه دو تا سه اتاق زیر برج ساخته شد، که روستا بتواند از آن برای جلسات مختلف کمیته استفاده کند.
ما شواهد واضحی داریم از فواید این پروژه قبل از آن که کار شروع شود، به صورت عادی بیشتر از ۸۰ درصد مردم از بیماری های ناشی از آب آلوده رنج می بردند، اما حالا، ما مدارک تجربی داریم که 82 درصد، به صورت میانگین تمام این روستاها، ۱۲۰۰ روستا، که بیماری های ناشی از آب، ۸۲ درصدکاهش پیدا کرده. (تشویق جمعیت) زنان معمولا عادت کردند که به خصوص در تابستان حدود شش تا هفت ساعت از روز را صرفمصرف آب کنند. و وقتی که مصرف آنها زیاد شد، چون ،همانطور که فبلا گفتم، تنها زنان آب مصرف می کنند، آنها عادت دادند بچه های خود را ودختر بچه ها را به مصرف آب یا اینکه به خانه برگردند تا مواظب خواهر،برادر های خود باشند. کمتر از ۹ درصد دخترانبه مدرسه توجه می کردند آن هم اگر مدرسه ای وحود داشت. و پسرها، حدود ۳۰ درصد با این وجود آمار دختر ها به ۹۰ درصد رسیدو آمار پسر ها به حدود ۱۰۰ درصد (تشویق جمعیت) آسیب پذیر ترین بخش در یک روستا کارگر های روزمزد بی خانمان هستند. زیرا آنها آموزش های لازم را دیده اند برای بنایی، لوله کشی و ... حالا توانایی آنها برای آموزش سه تا چهار برابر شده بود.
بنایراین این یک دموکراسی در دست اقدام است. زیرا یک بدنه کلی وجود دارد، یک هیئت مدیره، یک کمیته مردم در حال پرسیدن سوال هستند،دارند خودشان را اداره می کنند. مردم دارند یاد میگیرند که کار و بارخودشان را مدیریت کنند. دارند آینده ی خودشان را در دست می گیرند. و این دموکراسی در سطح ابتدایی است. بیش تر از ۱٫۲۰۰ روستا تاکنون این را انجام داده اند. این فرایند به بیش از ۴۰۰٫۰۰۰ نفر سود رسانده و همچنان ادامه دارد. و من امیدوارم که همچنان به سمت جلوادامه داشته باشد.
برای هند و دیگر کشورهای در حال توسعه. ارتش و تسلیحات، شرکت های نرم افزاری و فضاپیماها... ممکن نیست به مهمی توالت ها و آب های جاری باشد.
خیلی ممنون از همگی
(تشویق جمعیت) ممنون

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *