سیستم گزارش‌دهی که بازماندگان حملات جنسی می‌خواهند

متن سخنرانی :
هانا از اينكه قرار استكالج برود خوشحال است. صبر و قرار ندارداز اينكه منزل والدينش را ترك کند تا به آنها ثابت کند دیگر بزرگسال شده، و به دوستان جدیدشهم ثابت کند یکی از آنهاست.
به مهمانى دانشگاهی می‌رود که آن پسری که هم از او خوشش میاید آنجاست. بیایید پسر را مایک صدا کنیم. روز بعد، هانا با سردردوحشتناکی بیدار می‌شود. وقایع آن شب را تنها جسته گریخته به یاد میاورد. اما انچه بیاد میاورد بالا آوردن در راه روی بیرون اتاق مایک هست و نگاه مات و ساکتش به دیواروقتی مایک با او آمیزش داشت، این که می‌خواسته تمام شود، بعد با گامهای لرزان به خانه می‌رود. از اتفاقی که افتاده حس خوبی ندارد، اما فکر می‌کند،«شاید سکس در کالج چیزی جز این نیست!»
در ایالات متحده از هر پنج زن و از هر ۱۳ مرد یک نفر در مرحله‌ای از دوران حضورشدر کالج مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد. کمتر از ۱۰ درصد این موارد به اولیای مدرسه یا پلیس گزارش می‌شود. و آنهایی هم که این کار را می‌کنند، بطور میانگین ۱۱ ماه برای گزارش دادن صبر می‌کنند.
هانا اولش حس می‌کند بایدبا آنچه براش اتفاق افتاده کنار بیاد. اما وقتی می‌بیند مایک دخترهایدیگر را بعد مهمانی به خانه می‌برد، نگرانشان می‌شود.
بعد از فارغ‌التحصیلی، هانا می‌آموزد که او یکی از آن پنج زنی هست که مایکل با تمامی آنها این کار را کرده. و این یک سناریو غیرمحتمل نیست، چون ۹۰ آزارهای جنسی از سوی مجرمان تکرار می‌شود. اما با چنین نرخهای پایینی از گزارشات، نسبتا غیرمحتمل هست که حتی دربارهمجرمان حرفه‌ای گزارشی صورت بگیرد، هیچ اتفاقی هم نمیفتد اگر هم گزارش شوند.
درواقع، تنها شش درصدآزارهای جنسی که به پلیس گزارش می‌شود به زندانی شدن یک روزه مهاجم منتهی می‌شود. به این معنا که ۹۹ درصدشانس اینکه از موضوع خلاص شوند وجود دارد. این یعنی هیچ بازدارندهعملی برای صورت نگرفتن این تجاوزات در ایالات متحده وجود ندارد.
من الان متخصصدوره دیده امراض عفونی واگیردارم. به سیستمها و شبکه‌ها علاقمندم و جایی که می‌توانیم روی منابع‌مانبرای انجام بهترین کار ممکن تمرکز کنیم. بنابراین برای من این موضوع غم‌انگیز اما قابل حل است.
خُب هنگامی که مساله تجاوز در خوابگاه‌های دانشگاهاچند سال پیش به تیتر داغ اخبار تبدیل شد، به نظر بهترین فرصتبرای انجام تغییرات می‌رسید. و خب دست بکار شدیم. شروع کردیم به صحبت با بازماندگان کالج. و آنچه آرزوی انجامشدر کالج داشتند نسبتا ساده است؛ یک وب سایت که بتوانند در مکان و زمانی کهبیشترین حس امنیت را داستند از آن استفاده کنند با اطلاعات ثبت شده روشن درباره گزینه‌های گزارش‌دهی با قابلیت گزارش ‌دهیالکترونیکی حمله ‌ای که به آنها شده عوض این که اولین گامشان رفتن و صحبت با کسی زاشد که شاید حرفشان را باور کند شاید هم خیر. با گزینه ایجاد یک سند مطمئن از آنچه برایشان رخ داده اطلاعات را حفظ می‌کند حتی اگر هنوز قصد گزارش دادنش را نداشته باشند. و آخرین و احتمالا مهمترین با قابلیت گزارش دهی حمله صورت گرفته تنها اگر کس دیگری ازهمان مهاجم گزارشی داده باشد. می‌دانید علم به این که شما تنها کسی نیستید که اوضاع را تغییر می‌دهید. طرز بيان شما از تجربه‌ایکه داشتید تغییر می‌کند، طرز فکر شما را نسبت به آزار دهنده‌تان تغییر می‌دهد، به این معنی که اکر پیشقدم شوید، حمایت کسی دیگه‌‌ای را دارید و آنها هم حمایت شما را دارند.
وب سایتی را طراحی کنیم که راستش این کار را می‌کند و دو ماه پیش در آگوستآن را راه اندازی کردبم، در دو پردیس دانشگاهی.
و ما یک سیستم تطبیقمنحصر بفرد را تعبیه کردیم جاییکه اگر قربانی نخستمایک پا ئیش گذاشته بود سابقه اش را ثبت کردهو وارد سیستم تطبیق می‌کرد و اسم مایکل را می‌برد، و قربانی دوم مایکل همان کار را چند ماه بعد انجام می‌داد، آنها با هم مطابقت پیدا می کردند و اطلاعات تماس تایید شده هر دو بازماندگان به مراجع هم زمان جهت تحقیقات و پیگیری ارسال می‌شود.
اگر سیستمی مثل این برای هاناو هم سالانش وجود داشت، احتمالا گزارش دادنشان بیشتر می‌شد، باورپذیری حرفشان بیشتر می‌شد، و مایک را با لگد ازدانشگاه بیرون می‌انداختند، به زندان می‌رفت یا حداقل کمکی که به آن نیاز دارد را دریافت می‌کرد. و اگر ما قادر به متوقف کردنمجرمان حرفه‌ای از قبیل مایک بودیم درست بعد از این که حمله دوم پس از تطبیقرخ می‌داد، به نجات یافتگانی مثل هانا هرگز در وهله اول تجاوز نمی‌شد. ما توانستيم از ٥٩ درصدآزارهاى جنسى تنها با متوقف كردن از قبل مجرمان حرفه‌ای پیشگیری کنیم. و چون ما یک بازدارنده حقیقی تجاوز را خلق می‌کنیم احتمالا برای اولین بار شاید امثال مایک در این جهان دیگر هرگز حتی اقدام به آزار جنسی کسی نکنند.
این سیستمی که شرح می‌دهم این سیستمی که بازمانده‌ها می‌خواهند نوعی از اطلاعات این که ماهیتی اطلاعاترا برای شما نگاه دارد و تنها در اختیار گروهی سوم آن را بگذارد آن زمانی که برخی شرایط از پیش موافقت شده برآورده شده باشد مثل مورد مشابه. اپلیکیشنی که ساختیم برای مصرف دانشگاهی است اما این سیستم را می‌توان در ارتش یا حتی محل کار هم استفاده کرد.
ما نباید در جهانی زندگی کنیم که ۹۹ درصد متجاوزها قسر در می‌روند. می‌توانیم جهانی را خلق کنیم که در آن خطاکاران پاسخگوی اعمالشان هستند و بازماندگان حمایت و عدالت درخور خویش را دریافت نمی‌کنند، جاییکه مراجع اطلاعات مورد نیاز خود را بدست میارند و جاییکه بازدارنده واقعی علیه زیر پا گذاشتن حقوق انسانهای دیگر را داریم.
متشکرم.
(تشویق)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *