جولیا باکا: به اعمال بی خشونت توجه کنید
متن سخنرانی :
من یک فیلمساز هستم. برای ۸ سال اخیر، زندگي خود را به سندیت دادن به تلاشهای اسرائیلیها و فلسطینیانی که سعی میکنند با روشهای صلح آمیز به این ناسازگاری خاتمه دهند، اختصاص داده ام. وقتی که با فیلمهام در اُروپا و آمریکا سفر میکنم، همیشه یک سؤال پیش میاد: "گاندي فلسطینی کجاست؟" "چرا فلسطینیان از مقاومت بی خشونت استفاده نمیکنند؟"مشکلم با همچنین سؤالي این است که غالب اوقات من تازه از خاور میانه برگشته ام جایی که تمام وقتم را صرف فیلمبرداري فلسطینیانی کردم که دارند بنحو بی خشونتی از سرزمین و منابع آب خود در مقابل سربازان و مهاجرین اسرائیلی دفاع میکنند. این پیشوایان دارند سعی میکنند که یک جنبش بی خشونت ملي عظ‌يمی را برای خاتمه دادن به اشغال نظامی و ایجاد صلح در منطقه تشکیل دهند. با اینحال، اکثریت شما، احتمالا چیزی دربارۀ آنها نشنیده اید. جدایی بین اتفاق ها و ادراک خارج یکی از دلایل اصلي است که ما تا به حال یک جنبش مقاومت صلح آمیز فلسطیني که موفق بوده باشد را نداشته ایم.
پس، من امروز اینجا آمده ام تا دربارۀ قدرت توجه صحبت کنم، قدرت توجه شما، و دربارۀ ظهور و توسعۀ جنبشهای بی خشونت در کرانه غربی، نوار غزه و جاهای دیگر -- ولی امروز،موضوع مورد نظرم فلسطین خواهد بود. من عقیده دارم که نکتۀ اصلي که برای رشد بی خشونت وجود ندارد، این نیست که فلسطینیان بی خشونت را قبول کنند، بلکه اینست که ما شروع کنیم و به آنهایی که بدون خشونت عمل می کنند، توجه کنیم. اجازه دهید تا این نکته را با مثال روشن سازم و شما را به این دهکدۀ بودروس ببرم.
حدود هفت سال پیش، آنها در مواجهه با انهدام بودند، چون اسرائیلیها اعلان کردند که قرار دارند یک دیوار حائل بسازند که قسمتی از این دیوار حائل در بالای این دهکده ساخته خواهد شد. آنها چهل درصد ملکشان را از خواهند داد ومحاصره خواهند شد، و دسترسي به بقیه ی کرانه غربی نخواهند داشت. توسط رهبري الهام بخش محلی، آنها یک جنبش مبارزات صلح آمیز را تشکیل دادند تا از آن جلوگیری کنند.
بگذارید چند کلیپ کوتاهی را بشما نشان دهم، تا بتوانید حس کنید که واقعا چه اتفاقی در آنجا افتاد.
(موسیقی)
زن فلسطینی: بما گفتند که این دیوار فلسطین را از اسرائیل جدا خواهد کرد. اینجا در بودروس، ما متوجه شدیم که این دیوار زمین ما را از ما خواهد دزدید.
مرد اسرائیلی: این دیوار، در اصل، یک راه حلی است برعلیه تِرور.
مرد: امروز شما به یک راه پیمایي صلح آمیز دعوت شده اید. ده ها برادران و خواهران اسرائیلیتان بشما پیوسته اند.
فعال اسرائیلی: هیچ چیزی ارتش را بیشتر از مبارزۀ بی خشونت نمیترساند.
زن: ما دیدیم چطوری مردها داشتند سعی میکردند سرباز ها را هل دهند، ولی هیچکدامشان قادر نبودند. ولی عقیده دارم که دخترها قادر به اینکار هستند.
یک عضو جنبش فتح: ما باید ذهن خود را از افکار سنتی پاک کنیم.
یک عضو جنبش حماس: ما کاملا هماهنگ بودیم، و میخواستیم که این هماهنگی را در سراسر فلسطین گسترش دهیم.
شعار: یک ایالات متحده. فتح، حماس و جبهه خلق! گوینده خبر: مخالفت بین این دیوار ادامه دارد.
پلیسهای مرزي اسرائیلی فرستاده شدند تا جمعیت را پراکنده کنند. آنها اجازه داشتند که از هر نوع نیرویی استفاده کنند.
(صدای شلیک تفنگ)
مرد: اینها گلوله های زنده هستند. مثل فلوجا. همه جا تیراندازی است.
فعال اسرائیلی: مطمئن بودم که خواهم مرد. ولی دورم کسانی بودند که حتا از ترس دولا نمیشدند.
سرباز اسرائیلی: یک تضاهرات بی خشونت نمیتواند جلوگیری باشد.
یک مبارز: این یک راه پیمایي صلح آمیزی است. هیچ احتیاجی برای استفاده از خشونت نیست.
شعار: ما میتوانیم. ما میتوانیم. ما میتوانیم!
جولیا باکا: زمانی که من برای اولین بار با وضعیت بودروس آشنا شدم، تعجبم گرفت که چطور رسانه های بین المللی این مجموعه رویدادهای شگفت آوری را که هفت سال پیش در سال ۲۰۰۳ اتفاق افتادند را نشان نداده اند. چیز تعجب آورتر این بود که بودروس موفق بود در این کار. مقیمان، بعد از ۱۰ ماه مبارزه ی صلح آمیز، توانستند که دولت اسرائیل را قانع کنند تا مسیر این دیوار حائل را از زمینهاشان بسوی مرز سبز، که یک مرز بین المللی بین سرزمین اسرائیل و فلسطین است تغییر دهند. پس از آن، مبارزه در بودروس به دهکده های مختلف کرانه غربی و به محله های فلسطینی در شهر اورشليم گسترش یافته است. با اینحال، رسانه ها اساسا در مورد این وقایع سکوت کرده اند. این سکوت شامل اثرات ژرفی برای پیشرفت اعمال بی خشونت میباشد، و یا حتا برای باقی ماندنش، در فلسطین.
مبارزۀ خشونت آمیز وبی خشونت هر دو در یک چیز با هم مشترک اند: هر دو یک نوع فرم تئاتر هستد بدنبال تماشاگرانی برای هدف و جنبششان. اگر بازیگران خشن تنها کسانی هستند که دائما در صفحات اصلی رسانه ها نشان داده میشوند و توجه دنیا را به اوضاع فلسطین جلب میکنند، کار پیشوایان بی خشونت را در قانع کردن مردم خود به اینکه نافرماني غیر نظامی یک اختیار مناسبی است برای حل گرفتاریشان، بسیار دشوار میکند.
نیروی توجه احتمالا برای والیدینی که در این سالن هستند یک موضوع تعجب آمیزی نمیباشد. مطمئن ترین طرزی که میتوانید باعث شوید که فرزندتان کج خلقیهای بیشتر و بلندتری را نشان دهد، اینست که در حین اولین کج خلقی اش شما به او توجه نشان دهید. روانشناسان کودک عقیده دارند که این کج خلقی تبدیل به یک رفتار وظیفه ای میشود، چون این کودک یاد گرفته است که میتواند بوسیله ی این، توجه مادر و پدرش را جلب کند. والدین بوسیله ی دادن یا بازگرفتن توجه به فرزندانشان، میتوانند بسادگی رفتار آنها را تشویق یا یاس کنند. ولی، این در مورد آدم بزرگها نیز حقیقت دارد. در اصل، رفتار جوامع و کشورها میتوانند تحت نفوذ قرار گیرند، و این بستگی به این دارد که جمعیت بین المللی توجه اش را به کجا متمرکز کند.
من عقیده دارم که راه حل اصلی برای خاتمه دادن درگیري خاور میانه و ایجاد صلح اینست که ما بی خشونت را به یک رفتار وظیفه ای تبدیل کنیم بتوسط دادن توجهات بیشتری به پیشوایان بی خشونت امروزه. در طی نشان دادن فیلمم در دهکده های کرانه غربی، غزه و اورشلیم شرقی، اثراتی را که حتی یک فیلم مستند برای نفوذ به دگرسازی میتواند داشته باشد را مشاهده کردم.
در دهکده ای بنام ولاجه، که خیلی نزدیک به اورشلیم است، مردم با همان گرفتاریهایی که در بودروس بود، مواجه بودند. قرار بود که محاصره شوند، زمینهاشان را از دست بدهند، و دسترسي آزاد به کرانه غربی یا اورشلیم دیگر نداشته باشند. حدود دو سال میشد که آنها بی خشونتی را استفاده میکردند، ولی مایوس شده بودند زیرا هیچکس به آنها توجهی نشان نداده بود. پس ما یک نمایش فیلم تشکیل دادیم. یک هفته بعد، آنها یکی از پر جمعیت ترین و با انضباطترین تظاهرات را تا به آنروز، شکل دادند. تشکیل دهندگان میگویند که اهالي دهکده، بمحض دیدن اوضاع بودروس در فیلم مستند، احساس کردند که براستی اشخاصی هستند که به فعالیت آنها توجه میکنند، و اینکه مردم اهمیت میدهند. پس به فعالیتشان ادامه دادند.
در اسرائیل، یک جنبش جدید صلح بنام سُلیدِریت وجود دارد، بمعني اتحاد در زبان عبری. رهبران این جنبش بودروس را بعنوان یکی از منابع نيروي تازه گرفت اصلی خود، استفاده میکنند. گذارش داده اند که اسرائیلیهایی که هیچوقت در قبل فعال نبودند، بمحض دیدن این فیلم، قدرت بی خشونتی را درک کردند و به فعالیت این جنبش پیوستند. مثال دهکده ی ولاجه و جنبش سُلیدِریت نشان میدهد که حتی یک فیلم مستقل کم بودجه میتواند یک رُلی در ترادیسي بی خشونت به یک رفتار وظیفه ای، را داشته باشد. حال قدرتی را که رسانه های بزرگ میتوانند داشته باشند را فرض کنید اگر شروع کنند و تظاهرات هفتگی بی خشونتي که در این روستاها رخ میدهند را نشان دهند هماند بلعین، تعلین، ولاجه، در محله های اورشلیم. مانند شیخ جراح و شیخ سیلوان -- پیشوایان بی خشونت بیشتر مشخص، ارزشمند و موثر در فعالیتهاشان خواهند بود.
من عقیده دارم که مهمترین چیز اینست که بفهمیم که اگر به این کوششها توجه نکنیم، آنها مخفی خواهند ماند، مثل اینکه اصلا اتفاق نیفتادند. ولی خودم مشاهده کردم که اگر ما توجه کنیم، آنها گسترش خواهند کرد. اگر آنها گشترش یابند، نفوذ آنها در ستیزه ی سرتاسري اسرائیل-فلسطین بیشتر خواهد بود. و نفوذ آنها نفوذیست که میتواند سرانجام این وضعیت را خنثی کند. این پیشوایان ثابت کردند که بی خشونت در محلی مانند بودروس موفق بوده است. بیایید و به آنها توجه کنیم تا آنها بتوانند ثابت کنند که کوششان میتواند همه جا موفق باشد.
متشکرم.
(تشویق تماشاگران)
