فیلیپ زیمباردو : حذف پسران؟

متن سخنرانی :
خوب امروز، ما می‌خواهیم مساله حذف پسران را منعکس کنیم. پسران از نظر تحصیلات دانشگاهی غير فعال هستند؛ از نظر اجتماعي دختران آنها را از پا درمي‌آورند و از نظر جنسي زنان آنها راكنار مي‌گذارند. به جزء این، مشکل دیگری وجود ندارد. خوب ، چه اطلاعات و داده‌هايي داريم؟ خوب داده‌هاي مربوط به افت پسران جالب هستند. پسران سي درصد بيش از دختران مدرسه را ترك مي‌كنند. در کانادا، اين نسبت، به صورت پنج پسر در مقابل سه دختر است. دختران در هر سطحی از پسران بهتر عمل می کنند. از مدرسه ابتدایی تا تحصیلات دانشگاهی. ده درصد تفاوت در دریافت لیسانس و تمام برنامه های تحصیلات تکمیلی بين پسران و دختران هست، كه پسران در پشت دختران قرار دارند. دو سوم از دانش آموزان نيازمند به برنامه‌های كمك‌تحصيلاتي خاص پسران هستند. و همانطور که همه شما می دانید، پسرها پنج برابر بیشتر از دختران برچسب بیماری اختلال کمبود توجه[بيش‌فعالي] مي‌خورند-- و به همین دلیل ما به آنها داروی ریتالین می‌دهیم.
چه مداركي دال بر حذف پسران هست؟ نخست اينكه، يك ترس جدیدي از برقراري روابط نزديك است. روابط نزدیک به معناي ارتباط عاطفي و فیزیکی با شخص دیگر -- و به خصوص با کسی از جنس مخالف است که سیگنالهای تابناك، مبهم و متناقض ارسال می‌کند. ( خنده تماشاگران) و هر سال تحقیقاتی در مورد کمرویی در میان دانشجویان كه خود آنها گزارش مي‌كنند، انجام می شود. و [از اين نظر] ما شاهد يك افزایش يكنواخت در میان مردان هستیم. این ترس دو نوع است. [يك نوع ترس] ناشي از ناواردي در روابط اجتماعی است. [نوع ديگر ترس،] کمرویی قدیمی است كه ترس از پذیرفته نشدن بود. این ناواردي اجتماعی مانند این است که شما غریبه‌ای در یک سرزمین خارجی هستید. آنها نمی دانند که چه باید بگویند، چه باید بکنند، بخصوص رو در رو با جنس مخالف. آنها زبان ارتباط چهره‌به چهره، مجموعه قواعد غیر کلامی و کلامی که شما را قادر می کند به راحتی با شخص دیگری صحبت کنید، و به شخص ديگر گوش کنید، را نمی دانند
در اینجا مساله ديگري هست که من آن را برايتان باز مي‌كنم و آن مساله، نشانگان تمركز اجتماعی نامیده می شود، و به اين مي‌پردازد كه واقعا چرا پسران ترجیح می‌دهند که با جنس مذکر بگردند تا اينكه با جنس مونث جفت شوند. نتيجه اين است، از اوايل دوران کودکی، پسران، و سپس مردان، ترجیح می دهند با پسران معاشرت کنند- معاشرتهای فیزیکی. و وقتي نگاه مي‌كنيم مي‌بينيم عملا یک برانگیختگی مغزي هست، زیرا پسران با پسران در تیم‌ها، در باشگاه‌ها، در باندها، در انجمن‌های اخوت، بخصوص در سربازي و بعد در مشروب‌فروشي‌ها بوده‌اند. و این مساله در یکشنبه سوپر بال[بازی مسابقات قهرمانی لیگ ملی فوتبال] به اوج می‌رسد که در آن پسران بيشتر ترجیح می‌دهند با غريبه‌ها در بار باشن، و آرون رودگرز از تیم گرین بی پاکرز را که خيلي رسمي لباس پوشیده تماشا کنند، تا جنیفر لوپز کاملا" عريان در اتاق خواب را. مشکل این است که اکنون آنان دنیای اینرنتی نامتقارن را به تعامل طبیعی در روابط اجتماعی ترجیح می‌دهند.
علل آن چیست؟ خوب، اين یک نتیجه ناخواسته است. من فکر می کنم علت آن به طور کلی، استفاده بیش از حد از اینترنت، بازی‌های ويديويي زياد، و دسترسی افراطي جديد به پورنوگرافی است. مشکل این است که اینها اعتیاد به هيجان است. در اعتیاد به مواد مخدر، شما صرفا مواد بیشتري می‌خواهید. در اعتیاد به هيجان، شما چیز دیگری می‌خواهید. در مواد مخدر، شما از يك چیز بیشتر می خواهید- اين فرق دارد. اما در اعتياد به هيجان، شما نیاز به تازگی چیز جديدي دارید تا برانگیختگی تداوم داشته باشد.
و مشکل اينجا است که صنعت مربوطه از آن حمايت می‌کند. جین مک گانیگال سال گذشته به ما گفت كه يك پسر تا به بيست و يك سالگي برسد، 10000 ساعت بازی ویدئویی کرده است، كه غالب آنها در خلوت صورت گرفته است. همانطور که به خاطر دارید، سیندی گالوپ گفت مردان تفاوت میان عشق‌بازي و پورنوكردن را نمی‌دانند. اکنون به طور متوسط يك پسر در هر هفته 50 ویدئوكليپ پورن تماشا می کند. و مسلما پسرانی هستند که صدپورن در هفته نگاه می‌کنند. ( خنده تماشاگران) و صنايع پورن سریع‌ترین صنعت در حال رشد در آمریکا است-- در واقع 15 میلیارد در سال. اكنون در مقابل هر 400 فیلمی که در هالیوود ساخته شده، 11000 ویدئوي پورن وجود دارد.
خوب، خيلي سريع، تاثير آن عبارت است از نوع جديدي از برانگیختگی. برنامه مغز پسران به شیوه کاملا" جدیدی برای تغییر، تازگی، برانگيختگي جنسي و هيجان دائمي ديجيتالي مي‌شود. بدين معنا که آنها کاملا" با نمونه‌هاي سنتی، که قیاسی، ايستا و پذيراي متقابل هستند، متفاوت می‌باشند. آنها همچنين كاملا در روابط رومانتیک ناهمگامند، در حالي كه روابط رومانتيك به تدریج و باظرافت ايجاد می‌شود.
خوب راه حل چیست؟ تخصص من اين نیست. من اینجا هستم که زنگ خطر را به صدا در آورم. این کار شماست که آن را حل کنید.
( خنده تماشاگران)
(تشویق تماشاگران)
جه کسی باید مراقب باشد؟ تنها کسانی که باید در این مورد مراقب باشند پدران و مادران این پسران و دختران هستند، مربیان، توليدكنندگان بازي، فیلم‌سازان و زنانی که یک مرد واقعی می خواهند که با او بتوانند صحبت کنند، با او برقصند، با او به آرامی عشق‌ورزی کنند و به دشواري‌هاي تکامل كمك كنند تا گونه ما ممتازتر و بالاتر از ساير جانداران باقي بماند. این توهيني به صاحبان ساير جانداران نیست. سپاسگزارم.
( تشویق تماشاگران)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *