بله، من یک راکتور هستهای همجوشی ساختم
متن سخنرانی :
خُب اسم من تیلور ویلسون است. ۱۷ ساله‌ام و فیزیکدان هستهای هستم، که ممکن است کمی باورش مشکل باشد،اما هستم. و مایلم دلیل بیاورم که همجوشی هستهای آن نقطه، آن پل ارتباطی است که تی. بون پیکن درباره‌اش صحبت کرد که ما را به موفقیت خواهد رساند. همجوشی هستهای انرژی آینده ما است. و دومین نکته، ادعایی است که کودکان واقعا قادرند جهان را تغییر دهند.خُب شاید سوال کنید -- ( تشویق تماشاگران) شاید از من بپرسید، خوب تو چطور می‌دانی که انرژی آینده چیست؟ خوب من یک راکتور همجوشی ساختم وقتی که ۱۴ ساله بودم. این داخل راکتور همجوشی اتمی من هست. من وقتی دوازده یا سیزده ساله بودم شروع کردم به ساخت این پروژه. تصمیم گرفتم که می‌خواهم ستاره‌ای بسازم.
بیشتر شما احتمالا می‌گوید، خُب چیزی بعنوان همجوشی هستهای نداریم. من هیچ نیروگاهی با همجوشی هسته ای نمیبینم. خُب حتی این (اتم )نخواهد شکست. انرژیی بیش از آنچه در آن گذاشتم تولید نمی‌کند، اما هنوز هم چیز خیلی جالبی است. و در گاراژ خانه‌مان آن را سر هم کردم، و حالا در دپارتمان فیزیک دانشگاه نوادا در رنو است. و باعث برخورد محکم دیوترم به هم می‌شود، که فقط هیدروژنی است که یک نوترون اضافی دارد. خُب این شبیه به واکنش زنجیره پروتون است که در داخل خورشید اتفاق میفتد. من این‌ها را به سختی با هم برخورد می‌دهم که این هیدروژن به هم همجوش شود، و در این فرآیندهمحصولات جانبی داریم. و از این محصولات جانبی استفاده کردم.
خُب سال گذشته، برنده جایزه اینتل نمایشگاه بین‌المللی علوم و مهندسی شدم. موج‌یابی ساختم که جایگزین موج‌یاب‌های فعلی است که وزارت امنیت میهن آمریکا دارد. با چند صد دلار، سیستمی را توسعه دادم که فراتر از حساسیت موج‌یاب‌هایی هست که صدها هزار دلار قیمت دارند. من این را در گاراژ خانه ساختم.
( تشویق تماشاگران)
سیستم دیگری ساخته‌ام برای تولید ایزوتوپهای پزشکی. به جای نیاز به دستگاهی چند میلیون دلاری من دستگاهی در اندازه بسیار کوچک ساختم، که می‌تواند این ایزوتوپ‌ها را تولید کند.
خُب این راکتور همجوشیمن آنجا در پس زمینه است. این من هستم سر پنل کنترل راکتور همجوشیم. اوه، راستی به هر صورت من کیک زردم را در کاراژ ساختم، که به پیشرفتگی برنامه هستهای ایرانی‌ها است. خُب شاید من نخواهم این را اقرار کنم. این منم در سرن در ژنو، سوئیس، که بزرگ‌ترین آزمایشگاهفیزیک ذره‌ای جهان است. این منم با پرزیدنت اوباما، که به او پژوهش امنیتمیهن‌ام را نشان می‌دادم.
( تشویق تماشاگران)
خُب در این تحقیق حدودا هفت ساله در مورد انرژی هستهای، با آرزوی ساخت ستاره‌ای در شیشه، ستاره‌ای در گاراژ خانه‌ام شروع کردم، و با دیدار رییس‌جمهور و توسعه آنچه فکر می‌کنم می‌توانددنیا را تغییر دهد تمام شد. و فکر می‌کنم بقیه بچه‌ها هم بتوانند. بسیار سپاسگزارم.
( تشویق تماشاگران)
