خلق راه حلهایی برای مشکلات در مواجهه با محدودیت‌های شدید

وقتی شما هم مثل من در یک کشور درحال توسعه بزرگ شوید، خیلی سریع یاد می گیرید که از منابع محدود دارایی های بیشتری بدست آورید و راه های خلاقانه ای پیدا می کنید برای استفاده مجدد از چیزهایی که دارید. "منسوخ پراجاپاتی" را ببینید، سفالگری در هند است. یک یخچال درست کرد که کلا از خاک رس ساخته شده بود و هیچ برقی مصرف نمی کرد. می توانست میوه ها و سبزیجات را برای روزهای زیادی تازه نگهدار دارد. واقعا اختراع خیلی جالبی بود. در آفریقا، اگر باطری موبایل شما تمام شود، وحشت نکنید شما یکسری کارآفرین زیرک پیدا می کنید که باطری موبایل شما را با استفاده از دوچرخه شارژ می کنند. و وفتی در آمریکای جنوبی هستیم، در "لیما" در کشور پرو، منطقه ای بسیار مرطوب که فقط ۲/۵ سانتیمتر میزان بارش باران در سال دارد. یک دانشکده مهندسی در "لیما" یک بیلبورد تبلیغاتی خیلی بزرگ طراحی کرد که رطوبت هوا را جذب می کرد و آن را به آب خالص تبدیل می کرد تولید بیش از ۹۰ لیتر آب در روز. مردم کشور "پرو" شگفت انگیزند. آنها واقعا از هوای مرطوب آب می گیرند.
در هفت سال گذشته، من صدها کارآفرین را دیدم و راجع به آنها تحقیق کردم، در هند، چین، آفریقا و آمریکای جنوبی. همه آنها من را شگفت زده کردند. خیلی از آنها مدرسه هم نرفته بودند. آنها چیزهایی را اخنراع کرده بودند که درآزمایشگاه های بزرگ تحقیق و توسعه نساخته بودند، خیابان آزمایشگاه آنها هست. چرا آنها، این کار را کردند؟ زیرا آنها منابع زیادی ندارند که از آنها بهره‎مند شوند، مثل سرمایه و انرژی و خدمات اولیه مانند بهداشت و آموزش اینها در سرزمین های آنها منابعی کمیاب هستند. وفتی منابع بیرونی محدود باشند شما مجبور می شوید که بخودتان تکیه کنید یعنی باید به سراغ وافرترین منابع بروید، و آن نبوغ و هوش بشر است، و استفاده از هوش انسانی برای پبدا کردن راه های خلاقانه برای حل مشکلات با منابع محدود
در هند ما بهش جوگاد Jugaad می گوییم. جوگاد یک کلمه هندی هست به معنی یک تغییر اصلاح شده و راهکار هوشمندی که در محدودیت و بیچارگی بوجود می آید. راه حل های جوگاد خیلی پیچیده و کامل نیستند، اما با کمترین هزینه بیشترین بهره وری و ارزش را بوجود می آورند. برای من، کارآفرینانی که از راهکارهای Jugaad استفاده می کنند مثل کیمیا گرها هستند. آنها به طرز معجزه آسایی محدودیت هارا به موقعیت تبدیل می کنند چیزهای کم ارزش را به چیزهای با ارزش بالا تبدیل می کنند. به عبارت دیگر آنها استاد انجام کارهای بزرگ با حداقل ها هستند، که این اساس نوآوری در محدودیت هاست.
نوآوری صرفه جویانه در واقع توانایی خلق ارزشهای اقتصادی و اجتماعی با استفاده از کمترین منابع است. نوآوری صرفه جویانه در خصوص انجام دادن نیست، در رابطه با بهتر کردن چیزهاست. حالا من می خوام به شما نشان دهم چگونه در بازارهای در حال ظهور کارآفرینان و شرکتها از شیوهای نوآورانه وصرفه جویانه در مقیاس بزرگ برای ارائه خدمات پزشکی و انرژِی به میلیاردها انسانی که درآمدهای کمی دارنداما آرزوهای بزرگی دارند استفاده می کنند.
اجازه دهید اول به چین برویم به بزرگترین ارائه دهنده خدمات فناوری در کشورچین، شرکت Neusoft که راهکارهای ارائه خدمات پزشکی از راه دور را توسعه می دهد تا به پزشکان شهر کمک می کند از طریق ارتباط از راه دور به معالجه بیماران سالمند و فقیر در روستاهای چین بپردازند. این روش با استفاده از دستگاه های پزشکیبا کاربری بسیار ساده انجام می شود، به صورتیکه کارمندان بخش پزشکی با حداقل صلاحیت مانندپرستاران می توانند در کلینیک های روستایی از آن استفاده کنند. چین به شدت به این راهکار پزشکی مقتصدانه نیاز دارد چون در سال ۲۰۵۰ بیش از نیم میلیاردشهروند سالمند خواهد داشت.
حالا به کشور کنیا برویم، کشوری که نیمی از جمعیت آن از روش پرداخت موبایل به نام M-Pesa استفاده می کند. این یک راهکار عالی برای قاره آفریقا است زیرا ۸۰ درصد آفریقایی ها حساب بانکی ندارند، اما چه چیزی جالب است، اینکه M-Pesaدر حال حاضر به عنوان منبعی برای مدل های کسب و کار در هم ریختهدر بخش هایی مانند انرژی است. M-KOPA را ببینید، سیستم سلولهای خورشیدی خانگیکه واقعا در یک جعبه عرضه می شود که یک پنل سلول خورشیدی سقفی، سه چراغ LED یک رادیو خورشیدی و یک شارژ موبایل دارد. هرچند تمام این پکیچ ۲۰۰ دلار هزینه داردکه برای اغلب کنیایی ها گران است، و اینجا جایی است که موبایل تلفنی می تواند راه حل های ارزانتری ارائه دهد. امروز،شما می توانید این بسته را ۳۵ دلار پرداخت اولیه تهیه کنید و مابقی را با پرداخت های روزانه بسیار کم به مبلغ ۴۵ سنت بپردازید آنهم با استفاده از تلفن همراهتان. وقتی شما ۳۶۵ پرداخت کم انجام دهید سیستم باز می شود، و شما صاحب آن محصول می شوید و می توانید الکتریسیته رایگان و پاک دریافت کنید این یک راه حل بسیار جالب برای کنیا است، جایی که هفتاد درصد مردم خارج از امکانات شهری زندگی می کنند. این نشان می دهد که نوآوری های صرفه جویانه آنچه که اهمیت داره این است که شما آنچه که فراوانی بیشتر دارد را انتخاب کیند، مانند اتصال تلفن همراه، و با آنچه که کمیاب است مانند انرژی مقابله کنید.
با نوآوریهای صرفه جویانه،کشورهای توسعه نیافته فاصله عقب ماندگی شان را کم می کنند و در برخی موارد حتی جهشی نسبت به از کشورهای پیشرقته می گیرند. به جای احداث بیمارستان گران قیمت،چین از پزشکی راه دور استفاده می کند، با هزینه بسیار بسیار کم و وقرون به صرفهمیلیون ها بیمار را درمان می کنند، و در آفریقا، به جای ساخت بانک و شبکه برق، پرداخت ها مستقیما از طریق تلفن همراه صورت می گیردو از انرژی پاک توزیع می شود.
نوآوریهای صرفه جویانه نقطه مقابل نوآوریهادر کشورهای توسعه یافته است. من در سیلیکون ولی ( منطفه ای در کالبفرنیا که مرکز فعالیتهای شرکتهای بزرگ کامپوتری هست) زندگی می کنم، جاییکه ما در حال بدست آوردن فن آوریهای بزرگ بعدی هستیم. به آیفون ۵، ۶ و سپس ۷ و ۸ فکر کنید. شرکتهای غربی میلیاردها دلار برایتحقیق و توسعه سرمایگذاری کردند، و هزاران تُن از منابع طبیعی برای ساختمحصولات پیچیده تر استفاده کردند، برای ایجاد تفاوت محصولات با سایر شرکتها، و آنها برای محصولات با امکانات جدید از مشتریان پول بیشتری دریافت می کنند. بنابراین مدل های کسب و کار معمولیدر غرب } بیشتر برای بیشتر" خواهند بود. اما متاسفانه، این "بیشتر برای بیشتر" به سه دلیلمتوقف خواهد شد: اول : بخش بزرگی از مصرف کنندگان در غرب به دلیل کاهش قدرت خرید، دیگر توانایی خرید اقلام گران قیمت را ندارند. دوم: منابع آبی و نفتی ما رو به اتمام است. در کالیفرنیا، جایی که من زندگی می کنم،کمبود آب یک مشکل بزرگ است. و سوم: که از همه مهمتر هست، به دلیل نابرابری درآمدها بین ثروتمندان و طبقه متوسط در غرب، یک عدم ارتباط بزرگ بین محصولات و خدمات موجود و نیاز اساسی مصرف کنندگان وجود دارد. می دانید که امروزه، بیش از ۷۰ میلیون آمریکایی به دلیل فقر امکان استفادهاز خدمات معمولی بانکها را ندارند زیرا خدمات موجود بانک ها برای نیاز اساسی این افراد طراحی نشده.
بحران اقتصادی طولانی مدت در غربباعث شد مردم فکر کنند که آنها در خصوص از دست دادن استانداردهای بالای زندگی هستند و مواجهه با محرومیت. به عقیده من تنها راهی که می توانیم پیشرفت و ترقی غرب را داشته باشیم این است که یاد بگیریم از کمترین منابع بیشترین بهره برداری کنیم.
خبر خوب این هست که این موضوع شروع شده است. برخی از شرکتهای غربی نوآوری های کم هزینه را پذیرفته اند برای تولید محصولات قابل خرید برای مشتریان غربی. اجازه بدهید دو مثال بزنم.
موقعی که برای اولین بار این ساختمان را دیدم با خودم گفتم این یک خانه از سبک پست مدرن است. در واقع، این یک طرح ساخت کوچک است که توسط "Grameen Daone" ساخته شده، یک اعتلاف ریسکی بین بانک گرامین محمد یونس و کارخانه چند ملیتی دنون برای درست کردن ماست با کیقیت در بنگلادش. وسعت آن ۱۰% ار کارخانه کنونی دنون است و هزینه ساخت آن خیلی کمتر است. به نظرم می توانید آن را کارخانه کم چرب بنامید. حالا این کارخانه برخلاف کارخانه های غربی که بسیار ماشینی هستند بیشتر بر پایه فرایند انسانی کار می کنند تا بتوانند برای جوامع محلی اشتغال زایی کنند. دنون به میزان زیادی از این شیوه الهام گرفته بود که ضرورت اقتصادی را با پایداری اجتماعی ادغام می کند. آنها برنامه دارند که این را در بخش های دیگر جهان نیز ثبت کنند.
حالا، وقتی شما به این مثال نگاه می کنید شاید فکر کنید که نوآوری کم هزینه یک تکنولوژی سطح پایین هست. در واقع اینطور نیست. نوآوری کم هزینه در خصوص ایجاد تکنولوژی سطح بالا نیز هست، در دسترس تر برای خرید بیشتر مردم. اجازه بدید یک مثال بزنم
در چین مهندسان تحقیق و توسعه درمانی زیمنس دستگاه سی تی اسکن جدیدی طراحی کردند که کاربری ساده ای دارد، و نیازمند کارمندان، پرستاران و تکنسین های متخصص کمتری است. این دستگاه می تواند تعداد بیماران بیشتری را در روز اسکن کند، و با این وجود مصرف انرژی پایینی دارد، که برای بیمارستان ها و بیماران عالی است زیرا هزینه درمان را تا ۳۰ درصد و و میزان تشعشعات را تا ۶۰ درصد کاهش می دهد. این راهکار ابتدا برای بازار چین طراحی شد، ولی اکنون به سرعت در حال فروش در امریکا و اروپاست، جایی که بیمارستان ها ملزم به ارائهبهترین کیفیت با کمترین هزینه اند.
اما انقلاب نوآوری های کم هزینه در غرب توسط کارآفرینان خلاق رهبری می شود که راه حل های شگف انگیزی ارائه می دهند، که پاسخگوی نیازهای اولیه امریکا و اروپاست. اجازه بدهید سریع سه مثال از آغازشان بزنم که شخصا من را تحث تاثیر قرار داد. اول در مورد همسایه من در دره سیلیکن اتفاق افتاد. به نام جی ترایو آنها این حسگرهای بی سیم را شبیه خط کش پلاستیکی ساختند که کشاورزان می توانند در نقاط مختلف مزرعه بگذارند و اطلاعات جزیی مانند شرایط خاک را جمع آوری کنند. این اطلاعات داینامیک به کشاورزان اجازه بهبود مصرف انرژی آب را می دهد تا کیفیت محصولات را بهبود می دهند، در عین حال راه حل شگفتی برای کالیفرنیاست که با مشکل کمبود آب مواجه است. این روش هزینه خود را برای یک سال تامین می کند.
دومین مثال بی باند Be-Bound که در همان دره سیلیکن است که امکان دسترسی به اینترنت را می دهد حتی در مناطق بدون دسترسی به اینترنت بیسیم یا 3G یا 4G. چطور این کار را انجام می دهند؟ بسیار ساده از SMS که تکنولوژی اولیه ای است استفاده می کنند که مطمین ترین و در دسترس ترین با گستردگی بالا در تمام دنیاست. ۳ میلیارد نفر امروزه دارای موبایل بدون دسترسی به اینترنت هستند. این راه حل می تواند آنها را با روشی کم هزینه به اینترت وصل کند.
در فرانسه حرکتی آغاز شده به نام کامپت نیکل Compte Nickel که بانک داری را متحول کرده که به هزاران نفر اجازه قدم زدن در فروشگاه Mom and Pop را می دهد و فقط در ۵ دقیقه امکان فعال سازی سرویسی را می دهد که دومحصول را به آنها ارائه می دهد: یک شماره حساب بانک بین المللی و یک کارت دبیت بین المللی به هزینه ۲۰ یورو در سال برای نگهداری. این بدین معناست که شما می توانید همه تراکنش بانکی مانند ارسال و دریافت پول، پرداخت با دبیت کارت را بدون هزینه اضافی انجام دهید. من به این روش بانکداری کم هزینه بدون بانک می گویم. جالب اینکه ۷۵ درصد مشتریان که از این سرویس استفاده می کنند فرانسویان رده متوسط اند که توان پرداخت هزینه های بالای بانک را ندارند.
حالا در مورد خلاقیت کم هزینه ای که در جنوب شروع شد صحبت می کنم وحالا در شمال پذیرفته شده. سرانجام خواهیم دید کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه هم گام، راهکارهای کم هزینه را با هم خلق می کنند که به نفع بشریت است. خبر جالب توجه اینکه، این حرکت در شرف وقوع است. در این خصوص سری به نایروبی می زنیم
نایروبی ترافیک وحشتناکی دارد وقتی من برای اولین بار آنها را دیدم، فکر کردم گاو مقدس چون واقعا باید هنگام رانندگی از میان گاوها راه خود را پیدا می کردی. برای سهولت شرایط مهندسان آزمایشگاه IBM در کنیا راهکار جدیدی به نام مگافیک را به آزمایش گذاشتند، که ابتدا توسط مهندسان ژاپنی طراحی شد. برخلاف غرب، مگافیک بر مبنای حس گره های جاده ای نبود، که نصب آنها در نایروبی بسیار گران است. به جای آن، آنها تصاویرو اطلاعات ترافیکی که توسط تعداد کمی دوربین با کیفیت پایین در خیایان های نایروبی جمع آوری می شود را پردازش و از نرم افزارهای آنالیز برای پیش بینینقاط پرترافیک استفاده می کنند، و می توانند مسیرهای جایگزین را به رانندگان SMS کنند. مسلما مگافیک به جذابی ماشین های بدون راننده نیست، اما این وعده داده شده که رانندگان نایروبی را از نقطه A به B ببرد حداقل ۲۰ درصد سریع تر. اوایل امسال مرکز سلامتی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس UCLA آزمایشگاه جهانی نوآوری خود را افتتاح کرد، که به دنبال شناسایی راهکارهای کم هزینه خدمات سلامتی در همه دنیاست که حداقل ۲۰ درصد ارزان تر از راهکارهای موجود در امریکاست با این وجود تاثیر گذارتر. این طرح همچنین تلاش می کند تا نوآوران کشورهای از شمال و جنوب به کنار هم آورد تا سیستم درمانی مقرون به صرفه‌ای را برای همه بشر ایجاد کند.
من هزاران مثال از نوآوری‌های صرفه جویانه برای سراسر جهان دارم، اما پرسش این است، چگونه نوآوریهای صرفه جویانه را بکار می گیرید؟ خُب، من سه اصل اساسی از نوآوریهای صرفه جویانه در سراسر جهان دارم که شایان ذکر هستند که می خواهم با شما به مطرح کنم که شما بتوانید در سازمان خودتان از کمترین منابع بیشترین بهره برداری کنید.
اصل اول: هر چیزی را ساده طراحی کنید. سعی نکنید که مشتریانتان را تحت تاثیر قرار دهید. آنها را طوری ساده بسازید که بطور گسترده ای قابل استفاده باشند، مانند این سی تی اسکنر« C.T. scanner» که در چین دیدم.
اصل دوم:دوباره چرخ را اختراع نکنید. تلاش کنید استفاده از منابع موجود و دارایی ها که بطور گسترده ای در دسترس هستند بکار گیرید، مانند موبایل تلفنی برای استفاده از انرژی پاگ یا فروشگاه Mom and Pop stores برای ارائه خدمات بانکی.
اصل سوم: بطور افقی فکر کنید و انجام دهید. شرکت ها تمایل دارند که در مقیاس عمودی با عملکرد متمرکز در کارخانجات بزرگ و کارگاه‌ها کار کنند، ما اگر شما می خواهید سریع الانتقال باشید و با با تنوع بسیار زیاد مشتری معامله کنید، نیاز دارید که مقیاس افقی یک زنجیره تامین توزیع را استفاده کنید با تولیدات کوچک تر و توزیع واحد، مانند بانک گرامن که نشادن داده شد.
این پیشگامی نوآوری صرفه جویانه کشورهای جنوب( در حال توسعه) ضرورت محض هست. به جهت مواجه با محدودیت منابع ،کشورهای شمالی ( توسعه یافته) در حال یادگیری این هستند  که از کمترین منابع بیشترین بهره برداری کنند. به عنوان یک متولد هندی با ملیت فرانسویکه در ایالات متحده زندگی می کنم، امید من این است که ما بر شکافمصنوعی بین کشورهای شما ل و جنوب فاق آییم که بتوانیم نبوع جمعی برای نوآوری در سراسر جهان را مهار کنیم تا دوباره روشهای صرفه جویانه ‌ای را خلق کنیم که بتواند کیفیت زندگی همه افراد را در سراسر جهان بهبود بخشند، در حالی که سیاره با ارزش مان را نیز محافظت کنیم.
بسیار سپاسگزارم.
(تشویق)