آیا تکنولوژی می‌تواند مشکلات بزرگ ما را حل کند؟

متن سخنرانی :
ما مشکلات بزرگ را حل می کردیم در تاریخ ۲۱ جولای ۱۹۶۹ باز آلدرین از ماه نورد آپولو ۱۱ بیرون آمد و بر روی دریای آرامش (قسمتهای تیره رنگ ماه که قبلاً به اشتباه آنرا دریا تصور می کردند) فرود آمد. آرمسترانگ و آلدرین تنها بودند، ولی حضور آنها بر روی سطح خاکستری ماه، نقطه اوج تلاشی متشنج و گروهی بود. ولی حضور آنها بر روی سطح خاکستری ماه، نقطه اوج تلاشی متشنج و گروهی بود.
برنامه آپولو بزرگترین بسیج افراد در زمان صلح در تاریخ ابالات متحده بود. برنامه آپولو بزرگترین بسیج افراد در زمان صلح در تاریخ ایالات متحده بود. برنامه آپولو بزرگترین بسیج افراد در زمان صلح در تاریخ ایالات متحده بود. برای رسیدن به ماه، ناسا به ارزش کنونی حدود ۱۸۰ میلیارد دلار، خرج کرد، برای رسیدن به ماه، ناسا به ارزش کنونی حدود ۱۸۰ میلیارد دلار، یا به عبارتی یک چهارم بودجه فدرال را خرج کرد. آپولو حدود ۴۰۰٫۰۰۰ نفر را به خدمت گرفت و خواستار همکاری ۲۰٫۰۰۰ شرکت، دانشگاه و آژانس دولتی شد. و خواستار همکاری ۲۰٫۰۰۰ شرکت، دانشگاه و آژانس دولتی شد. عده ای مردند، از جمله خدمه آپولو ۱. ولی قبل از اینکه برنامه آپولو پایان یابد، ۲۴ نفر به ماه فرستاده شدند. ۱۲ نفر بر روی آن راه رفتند، که در میان آنها با توجه به اینکه آرمسترانگ سال گذشته فوت کرد، آلدرین اولین نفر است. که در میان آنها با توجه به اینکه آرمسترانگ سال گذشته فوت کرد، آلدرین اولین نفر است.
آنها برای چه رفتند؟ چیز زیادی با خود نیاوردند: حدودا ۳۸۰ کیلوگرم سنگ قدیمی و جیزی که بعدها هر ۲۴ نفرشان تاکید کردند: یک حس جدید از کوچکی و ظرافت خانه مشترکمان یک حس جدید از کوچکی و ظرافت خانه مشترکمان چرا رفتند؟پاسخ بدبینانه این است که آنها رفتند... چون رئیس جمهور کندی می خواست به شوروی نشان دهد که کشورش موشکهای بهتری دارد. چون رئیس جمهور کندی می خواست به شوروی نشان دهد که کشورش موشکهای بهتری دارد. ولی سخنان کندی در دانشگاه رایس در سال ۱۹۶۲ ما را بهتر راهنمایی می کند. ولی سخنان کندی در دانشگاه رایس در سال ۱۹۶۲ ما را بهتر راهنمایی می کند.
(ویدئو) جان اف کندی: بعضی می گویند چرا ماه؟ چرا این را به عنوان هدفمان انتخاب کنیم؟ و ممکن است بپرسند چرا از بزرگترین کوه بالا برویم؟ و ممکن است بپرسند چرا از بزرگترین کوه بالا برویم؟ چرا ۳۵ سال پیش بر روی اقیانوس اطلس پرواز کردیم؟ چرا (تیم) رایس با تگزاس (فوتبال) بازی می کند؟ ما انتخاب کردیم که به ماه برویم. ما انتخاب کردیم که به ماه برویم. (تشویق) ما انتخاب کردیم که در این دهه به ماه برویم، و کار‌های دیگری انجام دهیم، نه به خاطر اینکه آسان هستند، بلکه به خاطر اینکه سخت هستند.
جیسون پونتین: برای مردم آن دوره، آپولو تنها پیروزی غرب بر شرق در جنگ سرد نبود. جیسون پونتین: برای مردم آن دوره، آپولو تنها پیروزی غرب بر شرق در جنگ سرد نبود. جیسون پونتین: برای مردم آن دوره، آپولو تنها پیروزی غرب بر شرق در جنگ سرد نبود. در آن زمان، قوی‌ترین احساس ناشی از شگفتی از قدرت برتر تکنولوژی بود. در آن زمان، قوی‌ترین احساس ناشی از شگفتی از قدرت برتر تکنولوژی بود. در آن زمان، قوی‌ترین احساس ناشی از شگفتی از قدرت برتر تکنولوژی بود. آنها رفتند چون آن کار، کار بزرگی بود. فرود آمدن بر روی ماه در چارچوب یک مجموعه طولانی از پیروزی‌های تکنولوژیکی روی داده است. فرود آمدن بر روی ماه در چارچوب یک مجموعه طولانی از پیروزی‌های تکنولوژیکی روی داده است. در نیمه اول قرن بیستم، خط تولید، هواپیما، پنی سیلین و واکسن سل تولید شد. در نیمه اول قرن بیستم، خط تولید، هواپیما، پنی سیلین و واکسن سل تولید شد. در نیمه اول قرن بیستم، خط تولید، هواپیما، پنی سیلین و واکسن سل تولید شد. در اواسط آن قرن، فلج اطفال ریشه کن و آبله نابود شد. خود تکنولوژی به نظر می رسد چیزی دارد که الوین تافلر در ۱۹۷۰ آن را "نیروی شتاب دهنده" نامید. در بیشتر تاریخ بشریت، ما نمی توانستیم سریع‌تر از یک اسب یا قایق بادبانی حرکت کنیم، ما نمی توانستیم سریع‌تر از یک اسب یا قایق بادبانی حرکت کنیم، ولی در ۱۹۶۹، سرنشینان آپولو ۱۰ با سرعتی حدود ۴۰٫۰۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کردند.
از ۱۹۷۰، هیچ بشری به ماه نرفته است. از ۱۹۷۰، هیچ بشری به ماه نرفته است. هیچ کس سریعتر از سرنشینان آپولو ۱۰ سفر نکرده است، هیچ کس سریعتر از سرنشینان آپولو ۱۰ سفر نکرده است، و خوش بینی ملایم در مورد قدرت‌های تکنولوژی از بین رفته است مثل مسائل بزرگی که تصور می کردیم تکنولوژی آنها را حل خواهد کرد، مثل رفتن به مریخ ساختن انرژی پاک، درمان سرطان، یا غذا دادن به همه مردم جهان، همگی بسیار دشوار به نظر می رسند.
من تماشای پرتاب آپولو ۱۷ را به یاد می آورم. من پنج ساله بودم، و مادرم به من گفت که به خروجی آتشین یک موشک ساترن ۵ خیره نشوم. به طور مبهم می دانستم که این قرار است آخرین ماموریت مربوط به ماه باشد، به طور مبهم می دانستم که این قرار است آخرین ماموریت مربوط به ماه باشد، ولی کاملا مطمئن بودم که در آن زمان، موجودات مریخی وجود دارند. ولی کاملا مطمئن بودم که در آن زمان، موجودات مریخی وجود دارند.
پس "چیزی برای قابلیت ما در حل مشکلات بزرگ توسط تکنولوژی اتفاق افتاد" پس "چیزی برای قابلیت ما در حل مشکلات بزرگ توسط تکنولوژی اتفاق افتاد" یک امر عادی شده است. همیشه آن را می شنوید. ما آن را در طول این دو روز اینجا در TED شنیده ایم. انگار تکنولوژیست‌ها ما را منحرف کرده اند و با سرگرمی‌های بیهوده، چیز‌هایی مثل آیفون و برنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، یا روش‌هایی که به تجارت خودکار سرعت می بخشند، به ثروت دست یافته اند. بیشتر این‌ها هیچ اشکالی ندارند، آنها زندگی ما را وسیع‌تر و غنی‌تر کردند. اما آنها مشکلات بزرگ بشریت را حل نکردند.
چه اتفاقی افتاد؟ خب یک توضیح کوته نظرانه در "سیلیکون ولی" وجود دارد، که اذعان می کند در حال حاضر در شرکت‌هایی که جاه طلبی کمتری دارند، بیشتر از اینتل، مایکروسافت، اپل و جین‌تک سرمایه گذاری می شود. بیشتر از اینتل، مایکروسافت، اپل و جنه تک سرمایه گذاری می شود، "سیلیکون ولی" می گوید بازار‌ها، و به خصوص مشاوران اقتصادی که با پیشنهاد کردن ایده های جدید به سرمایه گذاران، آن ها را به خطر می اندازند، قابل سرزنش هستند. که با پیشنهاد کردن ایده های جدید به سرمایه گذاران، آن ها را به خطر می اندازند، قابل سرزنش هستند. "سیلیکون ولی" می گوید سرمایه گذاری ریسک پذیر، از حمایت از ایده های تحول ساز، به سمت تامین مالی برای مشکلات تدریجی یا حتی مشکلات ساختگی تغییر کرده است. ولی من فکر نمی کنم این توضیح به اندازه کافی خوب باشد. آن بیشتر در مورد این توضیح می دهد که "سیلیکون ولی" چه مشکلی دارد. حتی وقتی سرمایه گذاران خطرپذیر در بیشترین حد ریسک پذیری بودند، آنها سرمایه گذاری‌های کوچکتر را ترجیح می دادند، مثل سرمایه گذاری‌های ناچیزی که یک بازده ۱۰ ساله را پیشنهاد می دادند. سرمایه گذاران خطرپذیر همیشه تلاش کرده اند تا سرمایه گذاری‌های سودآوری در فناوری‌هایی از جمله انرژی داشته باشند که نیازمند سرمایه گذاری‌های بزرگ هستند و زمان توسعه طولانی دارند و آنها هیچ وقت در توسعه تکنولوژی هایی سرمایه گذاری نکرده اند که می توانستند مشکلات بزرگ را حل کنند، و آنها هیچ وقت در توسعه ت.نولوژی هایی سرمایه گذاری نکرده اند که می توانستند مشکلات بزرگ را حل کنند، و ارزش تجاری آنی نداشتند نه، دلیلی که ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را حل کنیم پیچیده تر و عمیق تر هستند.
گاهی اوقات ما انتخاب می کنیم که مشکلات بزرگ را حل نکنیم. اگر می خواستیم می توانستیم به مریخ برویم. حتی ناسا یک طرح کلی از برنامه آن را داشت. ولی رفتن به مریخ باید به دنبال یک تصمیم سیاسی، و به همراه اقبال عمومی باشد، و این هیچگاه اتفاق نخواهد افتاد. ما به مریخ نمی رویم، به خاطر اینکه همه فکر می کنند چیزهایی مهم‌تری اینجا روی زمین وجود دارد. چیزهایی مهم‌تری اینجا روی زمین وجود دارد.
بعضی وقتها، ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را حل کنیم چون سیستم سیاسی ما شکست می خورَد. امروز، کمتر از دو درصد از مصرف انرژی جهان امروز، کمتر از دو درصد از مصرف انرژی جهان از منابع تجدید پذیر و پیشرفته، مثل انرژی خورشیدی، بادی و زیست سوختها، بدست می آید، از منابع تجدید پذیر و پیشرفته، مثل انرژی خورشیدی، بادی و زیست سوختها، بدست می آید، کمتر از دو درصد، و دلیلش فقط اقتصاد است. زغال سنگ و گاز طبیعی ارزانتر از انرژی خورشیدی و بادی هستند، زغال سنگ و گاز طبیعی ارزانتر از انرژی خورشیدی و بادی هستند، و نفت ارزانتر از زیست سوختها است. ما منابع انرژی جایگزین با قیمت رقابتی تر می خواهیم که وجود ندارند. ما منابع انرژی جایگزین با قیمت رقابتی تر می خواهیم که وجود ندارند. حالا تکنولوژیست‌ها، رهبران کسب و کار و اقتصاددانان، همگی بر روی اینکه سیاستهای داخلی و معاهدات بین المللی باید گسترش انرژی جایگزین را تشویق کنند، توافق دارند. باید گسترش انرژی جایگزین را تشویق کنند، توافق دارند. بیشتر، افزایش قابل توجه در تحقیق و توسعه انرژی، بیشتر، افزایش قابل توجه در تحقیق و توسعه انرژی، و به نوعی قیمت کربن. ولی در جو سیاسی کنونی هیچ امیدی نیست که ببینیم سیاست های انرژی ایالات متحده یا معاهدات بین المللی چنین توافقی را نشان دهند.
گاهی اوقات، مشکلات بزرگی که به نظر می رسد مرتبط با تکنولوژی باشند در واقع اینگونه نیستند. مدتها به نظر می رسید قحطی از کوتاهی در تهیه غذا ناشی می شود. مدتها به نظر می رسید قحطی از کوتاهی در تهیه غذا ناشی می شود. ولی ۳۰ سال تحقیق به ما آموخت که قحطی ها بحران های سیاسی هستند که به طور فاجعه انگیز بر توزیع غذا تاثیر می گذارند. تکنولوژی می تواند چیز‌هایی مثل برداشت محصول، یا سیستم‌هایی برای مرتب کردن و انتقال غذا را بهتر کند. ولی قحطی وجود خواهد داشت تا وقتی که دولتهای بد وجود دارند.
نهایتا، مشکلات بزرگ بعضی وقتها به راه حل نمی رسند چون در واقع ما مشکل را نفهمیده ایم. رئیس جمهور نیکسون در سال ۱۹۷۱ جنگ در برابر سرطان را اعلام کرد، ولی ما کمی بعد فهمیدیم که انواع زیادی از سرطان وجود دارد که بسیاری از آنها شرورانه در برابر درمان مقاومت می کنند، و تنها در ۱۰ سال اخیر است که درمان های موثر و ماندگار به واقعیت پیوسته اند. مشکلات سخت، سخت هستند.
این درست نیست که ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را از طریق تکنولوژی حل کنیم. ما می توانیم و باید این کار را بکنیم، ولی این چهار عنصر باید وجود داشته باشند: رهبران سیاسی و مردم باید به حل شدن مشکل توجه کنند، موسسات باید از راه حل آن حمایت کنند، آن مشکل باید حتماً مرتبط با تکنولوژی باشد، و باید آن را بفهمیم.
ماموریت آپولو، که به یک استعاره تبدیل شد برای ظرفیت تکنولوژی برای حل مشکلات بزرگ، این معیارها را داشت. ولی یک مدل تجدید‌ناپذیر برای آینده است. الآن ۱۹۶۱ نیست. مانند جنگ سرد، رقابت گالوانیزه وجود ندارد، هیچ سیاست مداری مانند جان کندی وجود ندارد، که خود را در برابر مشکلات و خطر‌ها قهرمان نشان دهد، و هیچ اسطوره علمی تخیلی مشهوری وجود ندارد مثل اکتشاف منظومه شمسی. بیشتر از همه، رفتن به ماه آسان به نظر می رسید. فقط سه روز دورتر بود. و می توان گفت حتی حل کردن آن، مشکل زیادی نبود.
ما با روزگار خودمان تنها رها شده ایم، و راه حل های آینده سخت تر به دست می آیند. خدا می داند که ما کمبود چالش نداریم.
از شما بسیار سپاسگذارم.
(تشویق حضار)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *