چطور از لگو برای تدریس عربی استفاده می‌کنم؟

من اهل مصر هستم. که به آن ام الدنیا نیز می‌گویند، مادر جهان. مصر کشوری غنی و سرشاراز داستان‌های شورش است، داستان پیروزی و سقوط تمدن‌ها و داستان‌هایی از تنوع غنی مذهبی، قومی، فرهنگی و زبانی. با بزرگ شدن در چنین محیطی، به باوری قوی در قدرت داستان‌گویی رسیدم. به دنبال وسیله‌ای برای روایت داستانم، به طراحی گرافیک برخوردم. مایلم پروژه‌ای را با شما در میان بگذارم درباره این که طراحی گرافیکچطور می‌تواند زبان عربی را زنده کند. اما اول، بگذارید بگویم که هدفم چیست. به اعتقاد من طراحی گرافیکمی‌تواند جهان را تغییر دهد. دستکم در شهر خودم قاهره، به ساقط کردن دو دیکتاتور کمک کرد. همانطور که در این تصاویر می‌بینید، قدرت و پتانسیل طراحی گرافیکبه عنوان ابزاری برای تغییر مثبت به طور انکارناپذیری قوی است. انقلاب ۲۰۱۱ مصر یک انقلابطراحی مردمی نیز بود. هر فردی به یک آفریننده تبدیل شد. طراحان واقعی مردم بودند و در یک شب، قاهره در میان پوستر، اشارات، و گرافیتی غرق شد. ارتباط بصری رسانه‌ای بود با صدایی بلندتر از کلمات زمانی که صدای جمعیت ۹۰ میلیونی برای تقریباً ۳۰ سال سرکوب شده بود. دقیقاً همین سرکوب سیاسی و اجتماعی بود که در کنار دهه‌ها استعمار و آموزش نادرست به آرامی اهمیت متون عربی رادر منطقه فرسود. تمامی این کشورها زمانیاز الفبای عربی استفاده می‌کردند. حالا فقط آن‌هایی که با آبی و سبزمشخص شده‌اند خط عربی دارند. به زبان ساده، الفبای عربی در حال مرگ است. در کشور‌های پسااستعماری عرب کهدر فرایند جهانی شدن فعالیت فزاینده دارند، این هشداری جدی است که افراد کمتر و کمتری از الفبای عربیبرای ارتباط استفاده می‌کنند. وقتی در ایتالیا فوق لیسانس می‌خواندم، فهمیدم که چقدر برای عربی دلتنگم. دلتنگ نگاه کردن به حروف، و درک معنایشان بودم. پس یک روز، در جست‌وجوی کتابی عربی به یکی از بزرگترین کتابخانه‌های ایتالیا رفتم. حیرت کردم، این چیزی بود که در بخش «کتاب‌های عربی/خاورمیانه‌ای» یافتم. (خنده حضار) ترس، تروریسم و ویرانی. یک کلمه: داعش. قلبم تیر کشید از این که در جهان اینگونه تصویر می‌شویم، حتی از دیدگاه ادبیات و کتاب. از خودم پرسیدم: پس نویسندگانمشهور جهانی چه شدند؟ از جمله نجیب محفوظ، خلیل جبران، شاعران شاخصی چون المتنبّی و نزار قبانی. فکرش را بکنید. تولیدات فرهنگی یک منطقه کامل جهان، چنین غنی و متنوع، زاید انگاشته شده است، اگر نگوییم به طور کاملنادیده گرفته شده. تولیدات فرهنگی یک منطقه کامل جهان از ارئه هرگونه تاثیر واقعی بر تولیدات رسانه‌ای جهانو گفتمان اجتماعی معاصر منع شده. بعد یاد اعتقاد اول خودم افتادم: طراحی می‌تواند جهان را عوض کند. همه آنچه که لازم دارید کسی استکه به کارتان نگاهی بکند، آن را احساس و درک کند. بنابراین شروع کردم. فکر کردم چه می‌توانم بکنم تا دنیا ما را نیرو‌های شرور و تروریست کره زمین نداند، و ما را انسان‌هایی برابر تلقی کند؟ چطور می‌توانم متون عربی راارتقاء دهم و آن را با دیگران، دیگر فرهنگ‌هابه اشتراک بگذارم؟ بعد این فکر به سرم زد: چطور است دوتا از مهمترین نمادهای معصومیت و هویت عربی را ترکیب کنم؟ شاید آن وقت آن را بشنوند. چه چیزی مثل لگو خالص، معصوم و مفرح است؟ لگو یک اسباب‌بازی کودکانه جهانی است. با آن بازی می‌کنید، می‌سازید، و امکانات بی‌انتها را تخیل می‌کنید. لحظه «یافتم، یافتم.» من موقعی بود کهبرای آموزش عربی به روشی دوزبانه رسیدم، چرا که آموزش و ارتباط موثر راهی به سوی جوامعی با مدارای بیشتر است. هرچند، متون عربی و لاتین نه تنهانماینده جهان‌های متفاوتند بکله برای هر دو جوامع شرقی و غربی، به شکل روزانه مشکلات فنی نیز ایجاد می‌کنند. دلایل زیادی مبنی برتفاوت‌های خط عربی و لاتین هست، اما برخی از این دلایل، عمده‌اند. بله، هر دو نگارش رو به بالا و پایین دارند، اما خطوط پایه‌شان کاملاً متفاوت است. عربی را بیشتر می‌شود خطاطی کرد و اتصال حروف در زبان عربی امر مهمی است، چون برای درست کردن یک کلمه، حروف باید متصل شوند. نظام نقطه‌گذاری و آوانگاری آن نیزکاملاً متفاوت است. اما مهم‌تر از همه، عربی حروف بزرگ ندارد. به جایش حروف چهار نوع مختلف دارند: حرف اول، حرف وسط، آخر و تنها. من می‌خوهم عربی را بهجوانان و زبان‌آموزان خارجی یاد دهم اما مهم‌تر از همه به پناهجویان کمک کنمتا در جوامع میزبان با ایجاد یک نظام دوزبانه، حل شوند، یک جریان دو سویه ارتباطی. و اسمش را گذاشته‌ام:«بیا بازی کنیم.» ایده اولیه خلق راه یادگیری ساده و جذاب استفاده از لگو برای یادگیریعربی استاندارد مدرن است.
اینجا نوشته است: «بیا بازی کنیم.» هر ستون رنگی یک حرف عربی را نشان می‌دهد. همانطوری که می‌بینید، هر حرفاز نظر فرم، آوا و نمونه‌های کاربردی کلمات توضیح داده شده، همراه با معادلش به حروف لاتین. این‌ها با هم، کتاب جیبی مفرحیرا درست می‌کنند با ۲۹ حرف عربی و چهار فرم نگارش‌شان، به علاوه یک لغت‌نامه ۴۰۰ کلمه‌ای. صفحات این شکلی هستند. حروف را می‌بینید، با حرف‌نویسی به لاتین و توضیحش در ذیل. روند کار را برایتان توضیح می‌دهم. اول در استودیوی کوچکم در فلورنس، حروف را ساختم، از هر حرف جداگانه عکس گرفتم، بعد هر حرف را رتوش کردهو رنگ زمینه مناسب و فونت مناسب را انتخاب کردم. در نهایت، سری کامل حروف را درست کردم، که شامل ۲۹ حرف به چهار فرم مختلف است. که می‌شود ۱۱۶ حرفو همه این‌ها در یک هفته انجام شد. به اعتقاد من اطلاعات باید و می‌تواندمفرح و قابل حمل باشد. این کتاب محصول نهایی است، که در آخر می‌خواهم چاپ کنم و به زبان‌های مختلف در جهان ترجمه کنم، تا تدریس و یادگرفتن عربیدر جهان آسان، مفرح و دست‌یافتنی شود. با این کتاب، امیدوارممتون زیبای کشورم را حفظ کنم. (تشویق حاضران) متشکرم. کار روی این پروژهنوعی مراقبه بصری بود، مثل رقص صوفی‌ها، نیایشی برای دنیای بهتر. یک دست قطعات بازی، دو زبان را می‌سازد. لگو استعاره‌ای بیش نیست. از آنجا که همه ما ازیک جنس ساخته شده‌ایم، می‌توانم آینده‌ای را ببینم که مرز‌های میان افراد همگی فرومی‌ریزد. پس فارغ از زشتی جهان اطرافمان، یا هرچقدر کتاب‌های مأیوس‌کنندهدرباره گروه تروریستی داعش، و نه «ایزیس» الهه مصر باستان، چاپ شود، من به ساختن جهانی رنگارنگ ادامه می‌دهم. شکراً، یعنی تشکر می‌کنم. (تشویق حاضران) متشکرم. خیلی متشکرم. متشکرم.