” اریک گیلر ” در معرفی تکونولوژی انتقال الکتریسیته ی بی سیم

متن سخنرانی :
نخستین ایده های الکتریسیته ی بی سیم متعلق به "نیکلاس تسلا" در حدود ۱۰۰‏ سال پیش بود. هیچکس حتی فکرش را هم نمی کرد، که بخواهد به طور بی سیم برق را جابه جا کند. که بخواهد به طور بی سیم برق را جابه جا کند. آن ها گفتند :‏ " این تکنولوژی به درد چه کسی می خورد وقتی به درد خود تو نخورد ؟"‏ پس او تصمیم گرفت یک سری آزمایش انجام بدهد. پس او تصمیم گرفت یک سری آزمایش انجام بدهد. او سیم پیچ تسلا را اختراع کرد. این برج در اوایل قرن ۱۹۰۰‏ میلادی در جزیره ی "Long Island" ساخته شد. و در اصل ایده در تئوری این گونه بود که این برج بتواند برق را به هر نقطه از زمین منتقل کند. و در اصل ایده در تئوری این گونه بود که این برج بتواند برق را به هر نقطه از زمین منتقل کند. هیچوقت فهمیده نشد که این تکنولوژی موفق بود یا نه، حقیقتا، من فکر می کنم اداره ی تحقیقات ایالتی این پروژه را حدودا اوایل قرن 1900 به دلایل امنیتی متوقف کرد. این پروژه را حدودا اوایل قرن 1900 به دلایل امنیتی متوقف کرد.
اما یک چیز مهم را درباره ی برق فهمیدیم : ما انسان ها عاشق آن هستیم ! به این فکر کنید که ما چقدر برق را دوست داریم. اگر شما تنها یک پیاده روی کوتاه اطراف خانه داشته باشید، هزاران میلیارد دلار را می بینید که سراسر جهان برای سازه هایی سرمایه گذاری شده اند، که سیم هایی را نگه می دارند که برق را از جایی که تولید می شود ، به جایی که استفاده می شود جا به جا می کند. و دیگر، ما عاشق باتری ها هستیم ! و برای کسانی از ما که برای محیط زیست اهمیت قائل هستند، سالانه حدود 40 میلیارد باتری یک بار مصرف ساخته می شود. سالانه حدود 40 میلیارد باتری یک بار مصرف ساخته می شود. معمولا برای این مقدار انرژی، در فاصله ی چند اینچ یا چند پا ، انرژی خیلی ارزان وجود دارد. معمولا برای این مقدار انرژی، در فاصله ی چند اینچ یا چند پا ، انرژی خیلی ارزان وجود دارد. معمولا برای این مقدار انرژی، در فاصله ی چند اینچ یا چند پا ، انرژی خیلی ارزان وجود دارد.
خب، قبل از این که این قسمت را شروع کنم، فکر کردم لازم است بگویم که من اهل آمریکای شمالی هستم. و ما به یک مورد خاص در ایالات متحده شهرت داریم. بنابراین فکر کردم بهتر است اول معنای این لغت را نشان دهم. معنای شماره ی 6 تعریف آمریکای شمالی از " بد" است. معنای شماره ی 6 تعریف آمریکای شمالی از " بد" است. سیم ها چیزهای بدی هستند،‏ واقعا هم بد . درباره ش فکر کنید. ممکن است این تصویر شما باشید و یا وسیله ای زیر میز شما باشد. درباره ش فکر کنید. ممکن است این تصویر شما باشید و یا وسیله ای زیر میز شما باشد. و دیگر ... باتری ها هم بد هستند. و جدی جدی هم نابودند. آیا هیچوقت فکر کرده اید چه اتفاقی برای باتری ها می افتد ؟ سالیانه۴۰‏ میلیارد باتری ساخته می شود. این اتفاقی است که می افتد. آن ها متلاشی می شوند،‏ آن ها تجزیه می شوند، و در نهایت به این جا می رسند.
بنابراین وقتی شما درباره ی گرانی انرژی حرف می زنید، باید بدانید که هر کیلووات ساعت از انرژی، که از باتری به وسایل مختلف داده می شود، حدود دویست تا سیصد پوند هزینه برمی دارد. کمی به این قضیه فکر کنید. در حالی که گران ترین شبکه ی برق در جهان، هزاران هزار از گرانترین برق مورد مصرف در جهان - باتری- وجود دارد. خوشبختانه،‏ یکی دیگر از معانی این واژه برای این شرایط صدق می کند، به عبارتی این قضیه یک خلا ایجاد می کند. و طبیعت حقیقتا از خلا متنفر است.
چندین سال پیش گروهی از دانشمندان فیزیک نظری دانشگاه MIT کار بر روی این نظریه ی انتقال انرژی از راه دور را آغاز کردند. نهایتا آن ها موفق شدند که یک لامپ 60 وات را از فاصله ی حدود 2 متری روشن کنند. بازده این انتقال حدودا 50% بود -- اما همچنان هزاران بار از بازدهی یک باتری برای انجام همان کار بیشتر است. اما به هر حال بالاخره توانستند لامپ را با موفقیت روشن کنند. اما به هر حال بالاخره توانستند لامپ را با موفقیت روشن کنند. این همان آزمایش است. همان طور که می ببینید، سیم پیچ ها کمی بزرگ هستند. از نظر آن ها پروژه ی روشن کردن لامپ کار خیلی ساده ای بود.
همه ی این ایده ها از یک پروفسور شروع شد که سه شب پیاپی در نیمه شب به خاطر صدای بوق هشدار کمبود شارژ تلفن همراه همسرش از خواب پریده بود. به خاطر صدای بوق هشدار کمبود شارژ تلفن همراه همسرش از خواب پریده بود. او با خودش فکر کرد :‏ "با این همه برق که داخل دیوار هاست،‏"‏ ‏"چرا یه کم از اونا نمیان داخل این گوشی برن تا من بتونم یه کم بخوابم ؟"‏ در نتیجه او این‎ ‎ایده ی‎ ‎‏جابه جایی انرژی تشدید شده را ارائه کرد. در نتیجه او این‎ ‎ایده ی‎ ‎‏جابه جایی انرژی تشدید شده را ارائه کرد. در حالت معمول ‏یک جابه جایی انرژی شامل دو سیم پیچ می باشد ، که دو سیم پیچ خیلی خیلی به هم نزدیک هستند ؛ و جابه جایی انرژی به طور مغناطیسی و بی سیم را تنها از فاصله ی بسیار نزدیک انجام می دهد.
ابتکار دکتر "سولجاکیک" این بود که فاصله ی بین سیم پیچ ‏ها را در یک مبدل بیشتر از فاصله ی استفاده شده در مبدل های معمولی کرد. این تکنولوژی تقریبا مشابه این پدیده است که یک شیشه از فاصله ی زیاد با صدای یک خواننده ی اپرا به لرزه در می آید. این یک مصداق برای پدیده ی تشدید است، که او سپتامبر اخیر ‏به خاطر این اختراع جایزه ی McArthur Fellowship Award را دریافت کرد ؛ که او سپتامبر اخیر ‏به خاطر این اختراع جایزه ی McArthur Fellowship Awardرا دریافت کرد ؛ که به طور مستعار به آن جایزه ی Genious Award‏ (جایزه ی نبوغ) هم گفته می شود.
اما این اختراع چگونه کار می کند ؟ یک سیم پیچ را تصور کنید -‏کسانی که مهندس هستند منظورم را متوجه می شوند- که یک خازن به آن متصل شده باشد. اگر بتوانید باعث شوید که سیم پیچ‎ دچار تشدید شود ‏، در این صورت آن با جریان متناوبی -- با فرکانسی بسیار بالا نوسان خواهد کرد. و اگر شما دستگاه دیگری را به اندازه ی کافی ‏نزدیک منبع بگذارید ‏، و اگر شما دستگاه دیگری را به اندازه ی کافی ‏نزدیک منبع بگذارید ‏، که دقیقا با همان فرکانس منبع کار کند ، این دو عملی را انجام می دهند که به آن القا گفته می شود ‏، و انرژی مغناطیسی بین آن دو ‏ منتقل می شود. و روند کار به این صورت است :‏ اول با الکتریسیته شروع می شود ‏، سپس به میدان مغناطیسی تبدیل می شود، میدان مغناطیسی توسط سیم پیچ دیگر گرفته می شود، و دوباره به الکتریسیته تبدیل می شود ‏، و می توانید از آن نیروی الکتریسیته استفاده کنید.
اولین پرسشی که ممکن است پیش بیاید : بعضی از مردم بابت آسیب هایی که تلفن های همراه به سلامتی می زنند نگران هستند. اما تاثیر این اختراع بر روی سلامتی چگونه است ؟ اولین مورد لازم به ذکر این است که این تکنولوژی "پرتوزا" نیست. به عبارتی هیچ گونه امواجی را ایجاد نمی کند. هیچ میدان الکتریکی در فضا وجود ندارد،‏ این یک میدان مغناطیسی است. الکتریسیته تنها در وسیله ای که به آن "منبع" می گوییم، و در وسیله ی برقی که از آن استفاده می کنیم وجود دارد. و میزان میدان مغناطیسی که در فضا ایجاد می شود ‏، تقریبا معادل میدان مغناطیسی کره ی زمین است‎ ‎، که در حال حاضر ما در آن زندگی می کنیم.
و نکته ی جالب دیگری که در مورد این تکنولوژی وجود دارد این است که این انرژی تنها به وسایلی داده می شود که دقیقا فرکانس منبع را دارند. و حقیقتا غیر ممکن است که با روش های انتقال انرژی طبیعی چنین کاری بکنید. مورد بعدی این است که ماموران دولتی همه جا هستند تا هر کاری را که انجام می دهیم کنترل کنند. آن ها محدودیت های سفت و سختی برای ایجاد میدان ها گذاشته اند ‏، که البته تمام چیز هایی که امروز به شما نشان خواهم داد ‏، همچنان رعایت کننده ی این محدودیت ها هستند.
دستگاه های الکترونیکی قابل حمل ‏، دستگاه های الکترونیکی خانگی ، کابل های مزاحم زیر میز؛‏ شرط می بندم همه ی شما از چیزی شبیه به آن یا باتری ها استفاده می کنید. کاربرد های صنعتی. و نهایتا،‏ خودروهای الکتریکی. این خودروهای الکتریکی فوق العاده زیبا هستند. اما چه کسی میخواد که این ها را به برق بزنه تا شارژ بشه؟ تصور کنید شما داخل گاراژ می روید --‏ ما سیستمی مخصوص این کار درست کرده ایم -- شما خودروی خود را داخل ‏‌گاراژ می گذارید،‏ و خودرو بی نیاز به اتصال ، توسط لایه ای که زیر آن انداخته شده است و به برق متصل است شارژ می شود. در حقیقت این کار باعث می شود خودروی شما به طور مطمئن و موثر شارژ شود. و البته کاربرد های دیگری هم وجود دارد؛ مثلا ‏ برای دستگاه های پزشکی داخلی بدن، که در صورت استفاده ‏از ‏ این تکنولوژی مرگ و میر ناشی از انجام جراحی باز بدن ، برای تعویض باتری دستگاه از بین می رود. و همچنین برای کارت های اعتباری و جاروبرقی های روباتیک.
اما می خواهم چند دقیقه از وقتتان را بگیرم ‏، تا نحوه ی کار کردن این سیستم ‏را برای شما دقیق توضیح دهم. کاری که الآن انجام می دهم دقیقا نحوه ی کارکرد سیستم را نشان می دهد. در ابتدا شما یک سیم پیچ دارید، آن سیم پیچ اگر به یک تقویت کننده ی ‏R.F.‏ متصل شود، یک میدان مغناطیسی نوسانی با فرکانس بالا ایجاد می کند. این جا ما یک سیم پیچ را هم پشت تلویزیون قرار می دهیم ؛ البته این سیستم را کمی ساده تر از چیزی که واقعا هست توضیح دادم. تعداد زیادی فوت و فن الکترونیکی و ابتکار عمل در این سیستم وجود دارد. اما در مرحله ی بعدی،‏ سیم پیچ یک میدان ایجاد می کند. و این ایجاد میدان باعث می شود که سیم پیچ دیگر هم در این میدان قرار بگیرد. و این ایجاد میدان باعث می شود که سیم پیچ دیگر هم در این میدان قرار بگیرد.
و اگر مشکلی وجود نداشته باشد، بعد از حدود ۱۰‏ ثانیه تلویزیون باید روشن شود. این ۱۰‏ ثانیه این دلیل زمان می برد که -- آیا تا به حال به اتصال تلویزیون به برق فکر کرده اید ؟ آیا تا به حال به اتصال تلویزیون به برق فکر کرده اید ؟ اصولا بعد از آن شما باید تا تلویزیون بیایید تا دکمه ی آن را بزنید. اما ما یک کامپیوتر کوچک همیشه فعال در سیستم آن تعبیه کردیم تا این کار را انجام دهد. و من این سیستم را به برق وصل می کنم، و این سیستم یک میدان مغناطیسی به وجود می آورد، که باعث می شود در سیم پیچ دیگر هم این میدان ایجاد شود، و همان طور که گفتم،‏ بعد از حدود ۱۰‏ ثانیه، تلویزیون باید روشن شود ...
این تلویزیون -- ‏( تشویق حاضرین ‏)‏ در بازار برای خریداری قابل دسترسی است. تصور کنید شما یکی از این تلویزیون ها داشته باشید و بخواهید آن را به دیوار آویزان کنید، خیلی از مردم دوست دارند چنین کاری بکنند ‏، اما از سیم های زشتی که از آن آویزان می شود متنفرند. ولی تصور کنید اگر میشد از این سیم ها خلاص شد ...
مورد دیگری که می خواستم درباره ی آن صحبت کنم تاثیر این تکنولوژی بر سلامتی بود. ببینید،‏ هیچ اتفاقی نمی افتد،‏ حالم خوب است ! و دوباره این کار را تکرار می کنم. غالبا مردم می پرسند : ‏"اندازه ی این سیستم را تا چه حد می توان کوچک کرد؟ آیا می توان به اندازه ی کافی این کار را کرد؟"‏ چون در اصل ایده ی دکتر "سولجاکیک"‏ درباره ی بوق هشدار موبایل همسرش بود.
بنابراین من این را به شما نشان می دهم. ما تا حدودی در طراحی این وسیله شرکت داشتیم. این موبایل سری ‏Google G1‏ است ‏، که آخرین محصول این شرکت می باشد ، و با سیستم عامل آندروید کار می کند. اگر اشتباه نکنم قبلا یک نفر درباره ی این محصول در این جا سخنرانی کرده است. این گوشی دارای یک باتری ، و همچنین دارای یک سیم پیچ الکترونیکی می باشد ‏، که سیستم ‏Witricity در پشت آن قرار داده شده است. و اگر بتوانید دوربین را روی من زوم کنید -- خوبه،‏ عالیه -- می بینید که اگر کمی موبایل را به جریان نزدیک کنم ... به طور کاملا بی سیم شارژ خواهد شد. ‏( تشویق حاضرین ‏)‏
و البته می دانم که بعضی از شما طرفدار شرکت ‏Apple‏ هستید. می دانید که این شرکت امکان دسترسی به داخل گوشی هایش را مشکل کرده است. بنابراین ما یک غلاف کوچک پشت گوشی تعبیه کردیم ‏، و ما باید بتوانیم این دستگاه کوچولو را هم روشن کنیم. و کسانی که ‏iphone‏ دارند این دایره ی سبز را می شناسند. ‏( تشویق حاضرین )
و نوکیا هم همین طور. همان طور که می بینید ما یک بخش کوچک هم برای همین کار پشت این گوشی تعبیه کرده ایم. احتمالا الآن گوشی صدا می کند.‏ واکنش این گوشی هم همین طور است ، معمولا صفحه ی مانیتورشان روشن می شود. اما تصور کنید این سیستم ها بتوانند ...‏ بتوانند داخل سقف جاسازی شوند. و همین طور داخل زمین؛ و همین طور زیر میز کارتان. بنابراین وقتی شما وقتی داخل خانه راه می روید یا به آن جا وارد می شوید، اگر کیف پولتان همراهتان باشد،‏ موبایلتان در کیف پولتان شارژ می شود. دیگر لازم نیست نگران فراموش کردن به شارژ زدن تلفن های همراه خود و عواقب آن باشید.
در پایان ‏، در یکی از شماره های مجله ی نیویورکر ‏New Yorker Magezine‏ این تصویر جالب چاپ شد؛ فکر کنم یک اسلاید دیگر داشتم. پایین تصویر نوشته شده است ‏، ‏" این باید نوعی تکنولوژی بی سیم باشد.‏ " خیلی متشکرم. ‏( تشویق حاضرین )

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *