اریك هرشمن دربارهی گزارش بحران گوگل با کمک پیامك
گزارش بحران
من اینجا هستم تا داستان یک موفقیت را از آفریقا برای شما نقل کنم. یک سال و نیم پیش، چهار نفر از پنج عضو تمام وقت یوشاهیدی چهار نفر از پنج عضو تمام وقت یوشاهیدی که به زبان سواحلی به معنی “گواهی” است، همکار TED بودند. یک سال پیش در کنیا خشونت پس از انتخابات داشتیم. و در آن زمان ما سه روزه یک سیستم مدل سازی کردیم و ساختیم و در آن زمان ما سه روزه یک سیستم مدل سازی کردیم و ساختیم که به هر کس با یک تلفن همراه اجازه می دهد دربارهی رخدادهای اطراف خود اطلاعات و گزارش بفرستد.
ما با دانش خود دربارهی آفریقا، و با انتخاب تلفن همراه به عنوان ابزار ورودی رایج، کار خود را شروع کردیم. ما گزارشهایی مثل این دریافت کردیم. این تنها تعدادی از گزارشهای ۱۷ ژانویهی پارسال است. سیستم ما بدوی و خیلی ابتدایی بود. یک برنامهی تلفیقی بود که اطلاعاتی را که از مردم جمع میکردیم یه کار میبرد و آنها را روی نقشه میگذاشت.
تیم برنامهنویسان
ولی بعد ما به این نتیجه رسیدیم که باید کار بیشتری انجام بدهیم. لازم بود از آنچه ساخته بودیم یک پلتفرم دربیاوریم که بتوان در هرجای دنیا از آن استفاده کرد. و اینگونه بود که یک تیمی تشکیل شد از برنامهنویسان از سراسر آفریقا، که اکنون هم عضوی از این تیم هستند، از غنا، مالاوی، کنیا. و حتی از آمریکا هم حضور دارند. ما برای تلفنهای هوشمند برنامه می نویسیم تا این سیستم همانند کشورهای درحال توسعه، در کشورهای توسعهیافته هم به کار رود.
در همه نقاط جهان
ما به این نتیجه رسیدیم که این درست است که اگر این سیستم در آفریقا کار میکند پس در همهی نقاط دیگر جهان هم کار خواهد کرد. پس ما ابتدا آن را در آفریقا ساختیم و سپس آن را گسترش دادیم. و اکنون در جمهوری دموکراتیک کنگو راهاندازی شدهاست. در تمام شرق آفریقا توسط نهاد های غیر دولتی استفاده میشود. نهاد های غیر دولتی کوچک پروژههای کوچک خود را اجرا میکنند. همین ماه گذشته توسط الجزیره در غزه بهکار گرفته شد. ولی این آن چیزی نیست که من میخواهم دربارهی آن صحبت کنم.
من میخواهم دربارهی “چیز بزرگ بعدی” صحبت کنم. چون آنچه ما دریافتیم این است که ما این توان را داریم که بلافاصله مشاهدات شاهدان عینی را از آنچه رخ میدهد گزارش کنیم. اخیراً در وقایعی مثل بمبئی ما میبینیم که گزارش کردن (آن وقایع) خیلی راحتتر است از مصرف آنها. حجم اطلاعات بسیار زیاد است؛ چه باید کرد؟ اینها گزارشهای توییتری سه روز است. که فقط شامل بمبئی میشود. چگونه انتخاب میکنید که کدام مهم است؟ شما دنبال چه سطحی از صحت خبر هستید؟
فیلتر جمعسپاری
آنچه ما یافتیم این بود که چون در حال حاضر حجم اطلاعات دریافتی بسیار بیش از آن است که بتوانیم عملاً با آنها کاری بکنیم، مقدار قابل توجهی از اطلاعات هدر میرود. چرا که ما با حجم بسیار بزرگی از اطلاعات سر و کار داریم که برایمان نا ممکن است با آن (اطلاعات) در حال حاضر بتوانیم کاری انجام دهیم. سه ساعت نخست پس از حادثه بیشترین اهمیت را برای ما دارد. چیزی که ما به دنبالش هستیم در آن سه ساعت نخست است. چگونه با این اطلاعات ورودی برخورد کنیم؟ نمیتوان فهمید واقعاً چه اتفاقی دارد میافتد. در نقطه ی حادثه و همه جای دنیا مردم هنوز کنجکاوند، و تلاش میکنند بفهمند چه اتفاقی دارد میافتد. ولی نمیدانند.
پس یوشاهیدی، که ما ساختیم، این اطلاعات را جمعسپاری میکند همین را در توییتر هم میشود دید، اطلاعات بیش از ظرفیت دریافت میشوند. پس اطلاعات بسیاری خواهیم داشت. این عالیست. ولی حالا چه؟ پس ما فکر کردیم که در اینجا میشود کار جالبی انجام داد. و ما یک گروه کوچک داریم که روی آن کار میکنند. ما فکر میکنیم که میتوانیم یک فیلتر جمعسپاری درست کنیم. جمعیت را بگیریم و روی اطلاعات اعمال کنیم. و با رتبهیندی آن و با رتبهبندی مردم مختلفی که آن اطلاعات را وارد کردهاند، ما نتیجهای پالایششده و وزنکشیشده (آزموده) بهدست خواهیم آورد.
درنتیجه فهم بهتری از درنتیجه فهم بهتری از احتمال درست یا غلط بودن آن خواهیم داشت. این یک نوع نوآوری است و رک بگم، جالبه که از آفریقا میآید. از جایی میآید که ما انتظارش را نداریم. از برنامهنویسان جوان و باهوش. و جامعهی پیرامون آن است که تصمیم به ساخت آن گرفته است. متشکرم. و ما خوشحالیم که بخشی از خانوادهی TED هستیم. (تشویق حضار)