خانه سحرآمیز، ساخته شده از خیزران ( بامبو)
متن سخنرانی :
هنگامی که ۹ ساله بودم، مادرم از من پرسید که دوست دارم خانه‌ام چه شکلی باشد، و من یک قارچ نقاشی کردم، و او آن را بطور واقعی ساخت. ( خنده)فکر می کنم در آن زمان نمی فهمیدم که این خیلی غیر عادی هست، شاید هم هنوز درست نفهمیدم، زیرا من هنوز خانه طراحی می کنم. این یک خانه شش طبقه منحصر بفرد در جزیزه بالی هست، که تقریبا همه آن از نی خیزران ( بامبو) ساخته شده . اتاق نشیمن از طبقه چهارم مشرف به دره است. شما توسط یک پل وارد خانه می‌شوید. در استوا هوا خیلی گرم میشود، بنابراین ما یک سقف گنبدی که نسیم باد را بگیرد ساختیم. اما برخی از اتاق‌ها برای نگه داشتن هوایمطبوع و بیرون راندن حشرات پنجره های بلند دارند. این اتاق را باز نگه داشتیم. تهویه مطبوع، تخت خواب چادری ساختیم. و یکی از مشتریان اتاق تلویزیوندر گوشه اتاق نشیمنش خواست. بستن یک قسمت از اتاق با سقف بلند خیلی به نظر مناسب نمی‌امد، پس به جای آن، این غلاف غول‌پیکر را ساختیم.
خب همه‌ی چیزهای لازم برای زندگی تجملی، مانند حمام و توالت دستشویی را در اینجا داریم. این یک سبد هست در گوشه اتاق نشیمن، و باید به شما بگویم، برخی از مردم برای استفاده از این مردد هستند. ما هنوز راه حلی برای عایق صدا پیدا نکردیم. ( خنده تماشاگران) خیلی چیزهای دیگری هست که هنوز روی آنها کار می کنیم، اما یک چیز را که من آموخته ام این است اگر استفاده مناسب از خیزران ( بامبو)کنید نتیجه خوبی خواهید گرفت.
در واقع این یک علف وحشی هست. این در زمین‌های عقیم، مسیل های عمیق، و دامنه‌ها رشد می کند. این با آب باران،باران بهاری و نور خورشید زنده است، و حدود ۱٫۴۵۰ گونه مختلف درسراسر جهان از آن وجود دارد، که ما تنها از ۷ گونه آن استفاده می کنیم.
این پدر من است. کسی هست که به من خانه‌ای از بامبو داد، او که کنار دسته ای از بامبوهای غول‌پیکری که هقت سال پیش کاشته شده اند ایستاده. و هر ساله شاخه‌های جدیدی را می دهند. ما دیدیم که در هفته گدشته این شاخهطی سه روز یک متر رشد کرد، درباره الوار پایدار و مقاومی برای سه سال صحبت می کنیم.
ما از صدها گونه مختلف بامبوکه متعلقبه خانواده ها بود برداشت کردیم. بامبو بتال واقعا بلند هست، تا ۱۸ متر طول آن می رسد. سعی کردیم که آنها را از کوه‌ها پائین آوریم. و این محکم هست: استحکام کششی فولاد را دارد، و استحکام و مقاومتی قابل مقایسه با بتُن دارد. مقاومتی در برابر ۴ تن فشار بر هر دیرک آن دارد، و می‌توان آن را برداشت و بلند کرد. زیرا خالیست، و بسیار سبک وزن، به اندازه ای که توسط چند مرد هم حمل شود، یا، ظاهرا تنها یک زن.
( تشویق) ( خنده)
هنگامی که پدرم مدرسه سبز را در بالی ساخت، او برای تمامی محوطه مدرسه بامبو را انتخاب کرد، زیرا آن را به عنوان تعهدی برای خودش می دید. تعهدی به کودکان. یک ماده پایدار و موافق محیط زیستی هست که تمام ناشدنی هست. هنگامی که برای اولین بار من اسکلت ساختمان را در شش سال پیش دیدم، فکر کردم،واقعا منطقی هست. در اطراف همه ما می روید. مقاوم و محکم است. زیبا هست. در مقابل زلزله پایدار هست. چرا زودتر مورد استفاده قرار نگرفته،چکاری می توانیم در اینده با این بکنیم؟
همراه با برخی از ساختمان سازهای اصلی مدرسه سبز، من ایبوکو را یافتم، ایبو یعنی "مادر" و کو یعنی "زمین"که معرف "مادر من ، زمین" است، در ایبوکو، ما یک تیم از هنرمندان ، معماران و طراحان هستیم، و آنچه که ما آنجام می‌دهیم ایجاد روش های جدید ساخت و ساز است. در پنج سال گذشته ما با هم، ما بیش از ۵۰ بنای منحصر بفرد که بیشتر آنها در بالی هست را ساختیم. ۹ تای آنها در گرین ویلج (دهکده سبز) هست-- شما فقط داخل برخی از این خانه ها را دیدید-- و ما آنها را با وسایل خانه و مبلمان سفارشی پر کردیم، ما اطراف آنها را با باغ های سبزی پوشانیدم، و علاقمندیم که همه شما را دعوت کنیم که روزی از آنها دیدن کنید. در زمانی که آنجا هستید می توانید مدرسه سبز را هم ببینید-- ما کلاس درس را هر سال اینجا داشتیم-- وهمچنین خانه قارچی را هم به روز کردیم.
ما همچنین روی خانه کوچکی برای صادرات کار کردیم. این خانه به روش سنتی از سمبونوز هستکه ما طراحی آن را تکرار کردیم، درست با تمامی جزئیات و منسوجات آن. یک رستوران با آشپزخانه باز. این مثل یک آشپزخانه می‌ماند درسته؟ و پلی که ۲۲ متر بر روی رودخانه پیش رفته.
خب، کاری که ما می کنیم، کاملا جدید نیست. بامبو در سراسر منطقه استوایی جهان برای ساخت یک کلبه کوچک تا یک پل با جزئیات زیاد مثل این در "جاوا" هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است. جزایز و حتی قاره هایی هستند که ابتدا مردم توسط بامبو به آنها رسیده‌اند. اما تا همین اواخر، تقریبا محافظت از بامبوها در مقابل حشرات غیر ممکن بود، و به همین دلیل، همه آنچه که با بامبوها ساخته شده اند از بین رفته اند. بامبوهای هوازده محافظت نشده بودند. بامبوهای عمل نیامده به گرد و خاک تبدیل می شوند. و به همین دلیل است که بیشتر مردم، بویژه در آسیا، فکر می‌کنند که تو باید فقیر باشی یا روستایی که بخواهی در خانه ای از بامبو زندگی کنی.
خب ما فکر کردیم، چه کنیم که آنها نظرشان عوض شود، و مردم را متقاعد کنیم بامبو ارزش آن را دارد که با آن ساخت و ساز کرد، بیشتر از آنچه که آنها مشتاق آن هستند.
اول اینکه ما نیاز به راه حلی برای محافظت درست از آن داشتیم. براکس نمک طبیعی هست. که بامبو را تبدیل به مصالح ساختمانی بادوام می کند. با درست عمل آوردن آن ، طراحی دقیق آن ، ویک ساختمان با بامبو می تواند برای همه عمر یک انسان دوام داشته باشد.
دوم اینکه با این می توان ساختمانهای فوق العاده ای از آن سخت. الهام بخش مردم. خوشبختانه. فرهنگ بالیایی ساخت آن را پرورش و ترویج می کند. این با ارزش برای کاری هنری است. خب ترکیبش با ماجراجویی نسل جدید معماران محلی طراحان و مهندسین، و اینکه همیشه به خاطرباید داشته باشید که شما طراحی بر روی مصالحی خمیده، کاهش تدریجی قطر آن،دو سر توخالی طراحی می کنید. و دو سر آن شبیه نیستند، یک خط مستقم صاف ندارید، و از ستون‌های دو در چهار هم اینجا خبری نیست. روش تلاش - و - درست، بهترین فرمول ساخت و الفبای معماری در اینجا کار نمی کند. ما باید قوانین خودمان را بکار بگیریم. ما از بامبو می پرسیم که چه چیزی خوب هست،و چه چیزی می خواهد باشد، و آنچه که او می‌گوید این هست: به آن احترام بگذار،و بخاطر توانایی و قدرتش طراحی کن، از آب محافظتش کن،و بیشتر آنها را خم کرده و انحناء و خمیدگی بده.
خب ما آن را کاملا سه بعدی طراحی می کنیم، و یک مدل در مقاس کوچک با مصالحی که بعد می خواهیم در ساخت خانهاستفاده کنیم، می سازیم. و مدل بامبویی یک قطعه هنری است، و همچنین هسته سخت مهندسی هست.
خب در واقع این نقشه خانه هست.
(خنده تماشاگران)
و ما آن را به محل اجرای ساختمان می بریم ، و خط کش‌های کوچک، هر سر بامبو را اندازه گیری می کنیم، و با توجه به هر خمیدگی، ما یک بامبو را از میان تلی از آنها برای جور کردن ساخت خانه.
هنگامی به به جزئیات می رسیم،ما به همه چیز توجه می کنیم. چرا اغلب درها مستطیلی شکل هستند؟ چرا گرد نباشند؟ چطور یک در را بهتر می توان کرد؟ خب لولای آن گرانش زمین هست، همواره گرانش آخر سر برنده هست، (در بسته می ماند) چرامحور اصلی در مرکز خانه نباشد تا آن توازن آن حفظ شود؟ و زمانی که در آن هستیم، چرا درها شکل قطرات اشک نباشند؟
برای درو کردن و بدست آوردن مزایا و کار در درون محدودیت های این مصالح ساختمانی، ما واقعا می بایستی به خودمان فشار می‌اوردیم، و با این محدودیت‌ها، فضایی را برای چیز جدیدی پیدا کردیم. این یک چالش بود: اگر هیچ سطح صافیبرای کار کرن نداشته باشید سقف را چگونه می سازید؟ بگذرید بگویم، گاهی من خواب سنگ و چوب را می بینیم. ( خنده تماشاگران) اما اگر صنعتگران ماهر داشته باشید آنها شکاف های خیلی خیلی کوچک سقف را به همدیگر می بافند، و یک پارچه کرباسی روی آن می کشند، آن را لاک می زنند. چگونه یک کانتر زیبای آشپزخانه را طراحی کنید که با خمیدگی هایی که شما ساخته اید همخوانی داشته باشد؟ یک تخت سنگ را مانند یک قرض نان ببرید، و بصورت دستی آن را شکل داده تا با دیگری متناسب شود، و بر بامبو قرار دهید، و آنچه که ما انجام می دهیم تقریبا همه اش دست ساز هست. اتصالات اسکلت ساختمان ما با اتصالات فولادی هستند، ولی ما تعداد زیادی از میخ های بامبویی نیز استفاده می کنیم. هزاران میخ در هر طبقه وجود دارد. کف ساختمان از پوسته بادوام و براق بامبو ساخته شده است. با پای برهنه می توانید بافت آن را حس کنید،
وآیا کف اتاقی که روی آن راه می روید، می تواند روی شیوه راه رفتن شما را تاثیر بگذارد؟ آیا این می‌تواند ردپای بشر را بر جهان را تغییر دهد؟ ۹ ساله بودن را با احساس شگفتی ممکن بودن ( چیزهایی را) با کمی آرمانگرایی به خاطر دارم. ما واقعا مسیر طولانی را پیمودیم، و هنوز چیزهای زیادی هست که باید بیاموزیم، اما یک چیزی را که من می دانم این است که با خلاقیت و تعهد، می توانید زیبایی، راحتی، ایمنی، و حتی تجمل را از مصالحی که دوباره می رویند آفرید.
سپاسگزارم.
( تشویق تماشاگران)
