این کشور نه تنها کربن خنثی — بلکه کربن منفی است

چنانچه کنجکاو هستید ، نه، من لباس رسمی نپوشیده ام، و نه، نمی گویم که چه لباسیزیر (این جامه) پوشیده ام.
(خنده حضار)
این یک گو (gho) است. این لباس ملی من است. این سبکی است کهتمام مردان در بوتان لباس می‌پوشند. این سبکی است که زنهایمان لباس می‌پوشند. مانند زنهایمان، ما مردان می‌توانیم رنگهای بسیار روشن بپوشیم، اما برخلاف زنهایمان، ما می‌توانیم پاهایمان را نشان می‌دهیم.
(خنده حضار)
لباس ملی ما منحصر بفرد است، اما این تنها چیزی نیستکه در مورد کشور من منحصر بفرد است، پیمان ما برای کربن خنثی ماندنهم منحصر بفرد می‌باشد؛ و این چیزیست که امروز میل دارمدر موردش صحبت کنم، وعده ما برای کربن خنثی ماندن
اما قبل از این کار،می بایست زمینه را برای شما مهیا کنم. باید داستانی را برای شما بگویم.
بوتان کشور کوچکی در (مجاورت کوه‌های) هیمالیا است. ما "سرزمین شادکامی" نامیده شده ایم، حتی آخرین "سرزمین شادکامی". اما بگذارید بدون مقدمه بگویم،ما "سرزمین شادکامی" نیستیم. کشور من یک صومعه بزرگ پر از راهبان بی غم نیست.
(خنده حضار)
واقعیت این است کهما فقط ۷۰۰٫۰۰۰ نفریم (که) بین دو تا از پر جمعیت ترینکشورهای جهان گیر کرده ایم، چین و هند. واقعیت این است که ما یککشور کوچک توسعه نیافته ایم که حداکثر کوشش خود را می کنیم تا از بین نرویم. اما وضعیت ما خوبه.ما دوام می آوریم. در حقیقت، ما رشد می‌کنیم، و دلیل اینکه ما شکوفا می‌شویم این است کهخداوند به ما پادشاهانی فوق العاده عنایت فرموده. پادشاهان روشنفکر ما بصورتی خستگی ناپذیر کار کرده اند تا کشورمان را توسعه بدهند، رشد اقتصادی را بادقت به تعادل برسانند با توسعه اجتماعی،پایداری زیست محیطی و صیانت فرهنگی، تماما در چارچوب حکومت خوب. ما این را رویکرد همه جانبهبه توسعه می‌نامیم "خوشبختی ناخالص ملی"،یا GNH در دهۀ ۱۹۷۰، چهارمین پادشاه ما اعلام کرد که برای بوتان خوشبختی ناخالص ملی مهمترازتولید ناخالص ملی است.
(تشویق حضار)
از آن هنگام، تمامی پیشرفت‌ها در بوتان در راستای GNH بوده است، یک چشم انداز پیشگامکه هدف آن بهبود شادی و رفاه مردم ما می‌باشد.
اما گفتنش از انجامش ساده تر است. به ویژه هنگامی که شما در زمرۀ یکیاز کوچکترین اقتصادها در جهان هستید. کل تولید ناخالص داخلی ما کمتر ازاز دو میلیارد دلار است. می دانم که بعضی از شماها اینجابیشتر می ارزید،
(خنده حضار)
به تنهایی در مقایسه با کل اقتصاد کشور من.
بنابراین اقتصاد ما کوچک است، اما اینجاست که جالب می‌شود: آموزش و پرورش به طور کامل رایگان است. تمامی شهروندان تضمین شده اند کهآموزش مدرسه ای رایگان داشته باشند، و آنهایی که سخت کارندآموزش دانشگاهی رایگان دریافت می‌کنند. بهداشت و درمان نیز به طور کامل رایگان است. مشاوره پزشکی،درمان پزشکی، داروها، همه توسط دولت ارائه می‌شوند. ما موفق به انجام این کار می‌شویم به این دلیل که از منابع محدود خودبسیار با دقت استفاده می‌کنیم، و چون به هدف اصلی GNHوفادار می‌مانیم، که عبارتست ازتوسعۀ همراه با ارزشها. اقتصاد ما کوچک است،و می بایست آنرا تقویت کنیم. رشد اقتصادی مهم است، اما آن رشد اقتصادی نباید ازتضعیف فرهنگ منحصربفردمان، یا از محیط زیست بکر مان ناشی شود.
امروزه فرهنگ ما شکوفا می‌شود. ما همچنان معماریو هنرمان را گرامی می‌داریم، غذا و جشنواره ها، راهبان و صومعه ها، و بله، لباس ملی مان راهم گرامی می‌داریم . این است که من می توانم "گو"ی خود رابا افتخار به تن کنم. یک واقعیت سرگرم کننده: شما به بزرگترین جیب جهان نگاه می کنید. (خنده حضار)
از اینجا شروع می‌شود، دور کمر می‌پیچد، و از این تو بیرون می آید. در این جیب همه جور کالای شخصی قرار می دهیم ازتلفن و کیف پول تا آی پد، پوشه های اداری و کتاب.
(خنده حضار)
(تشویق حضار)
اما گاهی اوقات گاهی اوقات حتی محموله‌ای با ارزش.(ابراز احساسات حضار)
خُب فرهنگ ما در حال شکوفایی است همین طور هم محیط زیست ما. ۷۲ درصد کشور منتحت پوشش جنگلی است. قانون اساسی ما تصریح می کندکه حداقل ۶۰ درصد از کل زمینهای بوتانباید تحت پوشش جنگلی باقی بمانند برای همیشه.
(تشویق حضار)
قانون اساسی ما، این قانون اساسی، پوشش جنگلی را به ما تحمیل می‌کند. در ضمن، پادشاه ما این قانون اساسی را استفاده کرد تا دموکراسی را به ما تحمیل کند. ببینید، ما مردمدموکراسی نمی‌خواستیم. ما آنرا درخواست نکرده بودیم،آنرا مطالبه نکرده بودیم، وقطعا تلاشی برای آن نکردیم. در عوض، پادشاه مادموکراسی را به ما تحمیل کرد با اصرار در درج آن در قانون اساسی. اما او فراتر رفت. او موادی را در قانون اساسی منظور کرد که مردم را قادر بهاستیضاح پادشاه خود می‌کند، و موادی را در قانون اساسی ما قرار دادکه تمامی پادشاهان ما را ملزم به بازنشستگی در سن ۶۵ سالگی می کند.
(تشویق حضار)
در حقیقت، ما هم اکنون پادشاهیدر دوران بازنشستگی داریم. پادشاه قبلی ما، کبیر چهارم، ۱۰ سال پیش بازنسشته شد در اوج محبوبیت اش. در آن زمان او فقط ۵۱ سال داشت.
خُب،همانطور که می گفتم ۷۲ درصد از کشور ماتحت پوشش جنگلی است، و تمام آن جنگل‌ها بکر هستند. به همین دلیل ما یکی از معدود تنوع زیستی های جامع باقیمانده در جهان هستیم، و به همین علت مایک کشور کربن خنثی هستیم. در جهانی که با تغییر آب و هواییتهدید می شود، ما یک کشور کربن خنثی هستیم.
ظاهرا این خیلی مهم است. از میان ۲۰۰ کشور گوناگون در جهانامروزه به نظر می‌رسد فقط ما هستیم که کربن خنثی هستیم. در واقع، این کاملا دقیق نیست. بوتان کربن خنثی نیست. بوتان کربن منفی است. کل کشور ما ۲/۲ میلیون تندی اکسید کربن تولید می کند، اما جنگلهای ما،سه برابر این مقدار را تجزیه می کنند. در نتیجه، ما یک چاه‌های کربن خالص هستیم برای بیش از چهار میلیون تندی اکسید کربن در هر سال. اما این تمام داستان نیست.
(تشویق حضار)
ما بیشتر برق تجدید پذیری که از رودخانه‌های با جریان تند مانتولید می کنیم را صادر می‌نماییم. پس امروزه، انرژی پاکی که ما صادر می‌کنیم از نشرحدود شش میلیون تن دی اکسید کربندر مجاورت ما جلوگیری می‌کند. تا سال ۲۰۲۰، ما به اندازه کافیالکتریسیته صادر خواهیم کرد تا از نشر ۱۷ میلیون تن دی اکسید کربنجلوگیری شود. و اگر ما فقط نیمی از پتانسیل برق آبی خود را مهار می‌کردیم، و این دقیقا همان چیزیست کهروی آن کار می کنیم، انرژی پاک و سبزی که صادر می‌کردیم از نشر چیزی در حدود ۵۰ میلیون تن دی اکسید کربن در هر سال جلوگیری می کرد. این بیشتر از تمام دی اکسید کربنی استکه کل شهرنیویورک در یک سال تولید می کند.
بنابراین داخل کشورمان،ما یک کاهنده کربن هستیم. و در خارج،ما نشر کربن را کاهش می دهیم. و این مساله مهمی است. بینید، جهان در حال گرم شدن است، و تغییر آب و هوایی یک واقعیت است. تغییر آب و هوایی کشور من راتحت تاثیر قرار می دهد. یخچال های طبیعی ما در حال ذوب شدن هستند، سیل ها و رانشهای زمینیرا موجب می شوند، که به نوبه خود باعث فاجعهو تخریب گسترده در کشور ما می شوند. من اخیرا در این دریاچه بوده ام. خیره کننده است. ۱۰ سال پیش اینگونه بود، و ۲۰ سال پیش اینگونه بود. فقط ۲۰ سال پیش، این دریاچه وجود نداشت. یک یخچال طبیعی جامد بود. چند سال پیش ، یک دریاچه مشابه آب بندهای خود را شکست و ویرانی عظیمیدر دره های پیشرو بوجود آورد. آن تخزیب توسط (تنها) یک یخچال طبیعیبوجود آمده بود، ما ۲۷۰۰ تا از اینها داریمکه باید با آنها دست و پنجه نرم کنیم. نکته این است: کشور من و مردم من کاری نکرده اند که در گرمایش جهانی مؤثر باشند، اما همین حالا هم ما فشار عواقب آنرا تحمل می کنیم. و برای یک کشور کوچک و فقیر،که محصور در خشکی و کوهستانی است، بسیار دشوار است. اما ما نمی خواهیم دست روی دست بگذاریمو کاری نکینم. ما با تغییرات آب و هواییمبارزه می کنیم. به همین علت ما عهد کرده ایم کهکربن خنثی باقی بمانیم.
اولین بار در سال ۲۰۰۹این عهد را بستیم، در کنفرانس COP15در کپنهاگ. اما کسی توجه نکرد. دولت‌ها آنقدر مشغول بحث با یکدیگر و سرزنش یکدیگر برای ایجادتغییرات آب و هوایی بودند که وقتی یک کشور کوچک،دستش را بلند کرد و اعلام کرد: "ما قول می دهیم که برای همیشه کربن خنثیباقی بمانیم" کسی ما را نشنید. کسی اهمیت نداد.
دسامبر گذشته در پاریس، در کنفرانس COP21،ما عهد خود را تکرار کردیم تا کربن خنثی بمانیمبرای همه زمانهای آینده. این دفعه، ما شنیده شدیم. متوجه شدیم که همه اهمیت دادند. چیزی که در پاریس متفاوت بود این بود کهدولت‌ها دور هم جمع شدند تا واقعیتهای تغییر آب و هواییرا قبول کنند، و مایل به گرد هم آیی، عمل و کاربا یکدیگر بودند. تمام کشورها، از بسیار کوچکتا بسیار بزرگ، متعهد شدند که انتشارگازهای گلخانه ای را کاهش دهند. کنوانسیون سازمان ملل در مورد تغییرات آب و هوایی بیان می کند که اگراین به اصطلاح تعهدات درنظر گرفته شدهمحترم شمرده شوند، ما ۲ درجه سانتیگراد به مهار گرمایش جهانینزدیکتر خواهیم بود.
ضمنا، من از سازماندهندگان TEDدر اینجا خواست کرده ام که درجه حرارت را در اینجا۲ درجه افزایش دهند، پس اگر بعضی از شما بیشتر از حد معمولاحساس گرما می کنید می دونیم مقصر کیست.
بسیار مهم است که همۀ ماتعهدات خود را محترم بشماریم. تا آنجا که به بوتان مربوط می شود، ما به عهد خود وفا خواهیم کردتا کربن خنثی باقی بمانیم. برخی از روشهایی که این کاررا می کنیم اینها هستند: برق رایگان در اختیار کشاورزان روستایی خود قرار می دهیم. ایده این است که با برق رایگان، آنهادیگر مجبور به استفاده از هیزم نخواهند بود تا غذایشان را طبخ کنند. در حمل و نقل پایدار سرمایه گذاری می کنیم و برای خرید خودروهای الکتریکییارانه پرداخت می کنیم. بطور مشابه، برای بهای لامپ های LED هم یارانه می دهیم، و کل دولت ما می کوشدسیستم بدون کاغذ داشته باشد. ما کل کشور خود را تحت برنامه ملی"بوتان پاک" پاکسازی می‌کنیم، و درسرتاسر کشورمان درخت می‌کاریم تحت برنامه "بوتان سبز"، یک برنامه ملی دیگر.
اما این مناطق حفاظت شده ما هستند که در مرکز سیاست کربن خنثی ما قرار دارند. مناطق حفاظت شده ما چاه‌ها کربنی ما هستند. آنها شش های ما می باشند. امروز بیش از نیمی از کشور ماحفاظت شده است، بصورت پارک های ملی،پارک های طبیعی و پناهگاههای حیات وحش. اما قشنگی (این طرح) این است کهما تمام اینها را به یکدیگر متصل کرده ایم با استفاده از یک شبکه کریدورهای بیولوژیکی. حال این بدان معنی است که حیوانات ما آزاد هستنددر سراسر کشور مان بگردند. این ببر را بعنوان مثال درنظر بگیرید، او 250 متر بالاتر از سطح دریا دیده شده بود در جنگلهای گرم حاره ای، دو سال بعد، همین ببر در حدود ۴۰۰۰ متری دیده شد، در کوه های سرد آلپ ما. این شگفت انگیز نیست؟
(تشویق حضار)
می بایست همین جوری حفظش کنیم. باید پارک هایمان را عالی نگه داریم. بنابراین هرسال منابعی را اختصاص میدهیمبرای جلوگیری از صید غیر مجاز، شکار، استخراج معدن و آلودگی در پارک‌هایمان و منابعی را برای کمک به جوامعی که در آنپارک‌ها زندگی می کننداختصاص میدهیم ، تا جنگل‌هایشان را مدیریت کنند، با تغییرات آب و هوایی انطباق یابند، و بهتر زندگی کنند در حالی که به زندگیهماهنگی با مادر طبیعت ادامه می دهند.
اما این کار پر هزینه است. ظرف چند سال آینده اقتصاد کوچک ما منابع (لازم) را نخواهد داشت تا تمام هزینه های ضروری برایحفاظت محیط زیست مان را پوشش دهد. در واقع، وقتی محاسبه می کنیم. به نظر می رسد که حداقل ۱۵ سالبرای ما طول خواهد کشید قبل از اینکه بتوانیم تمام تلاشهای حفاظتی خود را بطور کامل تامین مالی کنیم. اما نه بوتان و نه جهان توان ۱۵ سال به عقب برگشتن را ندارد.
به همین دلیل اعلیحضرت پادشاه برنامه "بوتان برای زندگی" را آغاز کرد. "بوتان برای زندگی" زمانی که احتیاجداریم را به ما می‌دهد. به ما فرصت نفس کشیدن می‌دهد. این برنامه اساسا یکمکانیزم تامین مالی است برای نگهداری پارک‌هایمان، برای حفاظت از پارک‌هایمان، تا زمانی که دولت ما بتواند کاملامسؤلیت را بعهده بگیرد. ایده این است که یک وجه گذارجمع آوری شود از افراد خیر،شرکت ها و موسسات، اما معامله زمانی انجام می شود کهشرایط از پیش تعیین شده برآورده شوند و تمام وجوه تحویل شده باشند. بنابراین "چندگانگی طرفین قراردادو یگانگی بستن قرارداد" را خواهیم داشت: ایده ای که از وال استریت وام گرفتیم. این بدان معناست که افراد خیرمی توانند متعهد شوند بدون نگرانی از اینکه یک طرح کم بودجه را حمایت کرده باشند. چیزی شبیه پروژهٔ Kickstarter است، فقط با یک افق ۱۵ ساله و میلیونها تن دی اکسید کربن در معامله. همینکه معامله انجام شد، ما از بودجه گذار برای حفاظتپارک‌هایمان استفاده می کنیم، تا به دولتمان زمان برای افزایشتدریجی بودجه خودمان تا پایان دوره ۱۵ ساله بدهیم. بعد از آن، دولت ما بودجه کامل را برای همیشه تضمین می کند.
ما تقریبا در آن مرحله هستیم. انتظار داریم که توافق راتا آخر امسال انجام دهیم. طبیعتا، من بسیار هیجان زده هستم.
(تشویق حضار)
صندوق جهانی حیات وحششریک اصلی ما در این سفر است، و من می خواهم از آنها قدردانی بکنم، برای کار ممتازی که آنهادر بوتان انجام می دهند و در سرتاسر جهان
(تشویق حضار)
وای! اینجا داره گرم میشه.
من از شما سپاسگزارم برایگوش دادن به داستان ما، داستانی درباره اینکه چگونه ما عهد خود رابر کربن خنثی ماندن حفظ می‌کنیم. داستانی درباره اینکه چگونه ما کشور خود رابکر نگه می‌داریم، برای خودمان، برای کودکانمان، برای کودکان شما و برای جهان. اما ما اینجا جمع نشده ایم کهداستان بگوییم، درسته؟ ما اینجاییم تا با هم رؤیا بسازیم. بنابراین در انتها، مایلم رؤیای دیگریکه دارم را درمیان بگذارم. چه می شد اگر می توانستیم بسیج کنیم رهبری و منابع مان را، و نفوذ و علاقه مان را تا ایدۀ "بوتان برای زندگی" را در کشورهای دیگر اجرا کنیم طوری که آن کشورها هم بتوانند مناطق حفاظت شده شان رابرای همیشه محافظت کنند. هر چه نباشد، بسیاری از کشورهایدیگر وجود دارند که با مشکلات مشابهی که ما با آنها روبروهستیم مواجهند. آنها هم منابع طبیعی دارند که می تواند کمک کند بهپیروزی جنگ جهانی برای پایداری. فقط ممکن است آنها در حال حاضرتواناییسرمایه گذاری بر روی آنها را نداشته باشند. بنابراین چه می شود اگرما"زمین برای زندگی" را راه اندازی کنیم. یک صندوق جهانی، برای شروع"بوتان برای زندگی" در سراسر جهان؟ من از شما دعوت می کنم که به من کمک کنید تا این رؤیا را ورای مرزهایمان ببریم برای تمام کسانی که به آیندۀ سیارۀ مااهمیت می دهند. هر چه نباشد، ما اینجاییم تا با هم رؤیا بسازیم، تا با هم کار کنیم، تا با هم با تغییرات آب و هوایی بجنگیم،تا با هم از سیاره مان محافظت کنیم. چون حقیقت این است که ما با هم در این کارزار هستیم. بعضی از ما ممکن است متفاوت لباس بپوشیم، اما ما با هم در این کارزار هستیم.
خیلی متشکرم. و kadrin chhe la.متشکرم.
متشکرم، متشکرم، متشکرم.