آهنگی تاثیرگذار از زنان محکوم به حبس ابد
متن سخنرانی :
(موزیک) دنیل هادلی: زندگی در پنسیلوانیا فقط به معنی: زندگی بدون امکان آزادی است. برای ما "ابدی"ها، اسمی که خودمان برای خود انتخاب کردهایم تنها شانس ما برای رهایی از طریق تخفیف مجازات است، که از سال ۱۹۸۹ تنها به دو زن اعطا شد، نزدیک به ۳۰ سال پیش. آهنگ ما، "این خانه ی ما نیست،" از تجربیات ما می گوید وقتیکه بدون امکان آزادی زندگی میکنیم.(موزیک)
برندا واتکینز: من زنم.
من مادربزرگم.
من دخترم.
یک پسر دارم.
من فرشته نیستم.
من شیطان نیستم.
به زندان آمدم
وقتی خیلی جوان بودم.
وقتم را در اینجا میگذرانم
درون این دیوارهای زندان.
مرگ دوستانم را از من گرفت،
دیدم که بعضی ها به خانه می روند.
گذشت سالها را مینگرم،
مردم می آیند و می روند،
وقتیکه من بدون امکان آزادی زندگی میکنم.
من زندانی ام برای اشتباهی که مرتکب شدم.
وقتم را اینجا سپری میکنم.
این خانه ی من نیست.
رویای آزادی، امید به بخشش
خواهم دید
خانواده ام را؟
یا در تنهایی خواهم مُرد؟
همچنان با گذشت سال ها،
من جلوی ریزش اشکم را میگیرم،
زیرا اگر بگریم به ترس تسلیم شدم.
باید قوی باشم، باید صبر کنم.
باید سالی دیگر
را بگذرانم.
من زندانی ام برای اشتباهی که مرتکب شدم.
وقتم را اینجا میگذرانم.این خانه ی من نیست.
رویای آزادی، امید به بخشش.
خواهم دید
خانواده ام را؟
یا در تنهایی خواهم مرد؟
من نمیگویم که گناهکار نیستم،
من نمیگویم که نباید مجازات شوم.
تمام چیزی که میخواهم بخشش است.
امید دارم که روزی آزاد خواهم شد.
آیا جایی برای من
در دنیای خارج ازاینجا هست؟
آنها اصلا میدانند یا اهمیت میدهند که من در بندم؟
آزادی برای گناه روزهای جوانی ام وجود دارد؟
زیرا من تغییر کردم.
خدا شاهده که من تغییر کردهام.
من زندانی ام برای اشتباهی که مرتکب شدم.
وقتم را اینجا میگذرانم.این خانه ی من نیست.
رویای آزادی، امید به بخشش.
خواهم دید
خانواده ام را؟
یا در تنهایی خواهم مرد؟
خواهم دید
خانواده ام را؟
یا در تنهایی خواهم مرد؟
من در نزد تو به عنوان زندانی ۰۰۸۱۰۶ شناخته شده ام. ۲۹ سال در زندان بودم. نام من برندا واتکینز است. در هوفمن، کارولینای شمالی بدنیا آمدم و بزرگ شدم. این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
تلما نیکلز: زندانی شماره ی 0B2472. من ۲۷ سال زندانی بودم. نام من تلما نیکلز است. من در فیلادلفیا، پی.ای، بدنیا آمدم و بزرگ شدم. این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
دی اچ: ۰۰۸۴۹۴. من ۲۷ سال در زندان بودم. نام من دنیل هادلی است. من در فیلادلفیا، پی.ای، بدنیا آمدم و بزرگ شدم، و این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
ترزا باتلز: زندانی ۰۰۸۳۰۹ من ۲۷ سال در زندان بودم. نام من ترزا باتلز است. من اهل نورتون، نیوجرسی هستم، و این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
دبرا براون: من بعنوان زندانی شماره۰۰۷۰۸۰ شناخته میشوم. ۳۰ سال در زندان بودم. نام من دبرا براون است. من اهل پیتزبورگ، پنسیلوانیا هستم. این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
جان باتلر: ۰۰۵۹۶۱ من ۳۷ سال در زندان بودم. نام من جوان باتلر است، و در فیلادلفیا بدنیا آمدم و بزرگ شدم. این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
دیان همیل متزگر: شماره ی ۰۰۵۶۳۴ من ۳۹ سال و نیم زندانی بودم. نام من دیان همیل متزگر است. اهل فیلادلفیا، پنسیلوانیا هستم، و این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
لنا براون: من ۰۰۴۸۶۷ هستم. ۴۰ سال زندانی بودم. نام من لنا براون است، ودرپیتزبورگ، پنسیلوانیا، بدنیا آمدم و بزرگ شدم، و این خانه ی من نیست،
(تشویق حاضرین)
ترینا گارنت: شماره ام ۰۰۵۵۴۵ است. نام من ترینا گارنت است، من ۳۷ سال زندانی بودم، از زمانیکه ۱۴ ساله بودم. در چستر، پنسیلوانیا بدنیا آمدم و بزرگ شدم، و این خانه ی من نیست.
(تشویق حاضرین)
خواهم دید
خانواده ام را؟
یا در تنهایی خواهم مرد؟
یا در تنهایی خواهم مرد؟
(تشویق حاضرین)