جان اِن‌گویِن: تور منظومه شمسی از خانه

زمانی‌ که بچه بودم، خیلی‌ نسبت به آسمون و فضا شور و شوق داشتم. مستند نُوا در شبکه پی‌بی‌اس رو نگاه می‌کردم. و تو مدرسمون سریال «بیل نای، مرد علمی» رو نشون می‌دادن. زمانی که تو مدرسه ابتدایی بودم، همسایه کناریمون، یک کتاب به عنوان هدیه روز تولد به من داد. اون یک کتاب فضانوردی بود، و من برای ساعت‌ها اونو مطالعه می‌کردم، و اون مخلوطی از همه این چیزها بود که باعث علاقه‌مندی من به اکتشاف فضایی و رویای شخصی من شد، و جزئی از اون رویا این بود که، همیشه دلم می‌خواست در اطراف منظومه شمسی پرواز کنم و سیاره‌ها و ماه‌ها و سفینه‌های فضایی رو ببینم.
خوب چند سال بعد من از دانشگاه UCLA فارغ التحصیل شدم و سر از NASA درآوردم، ودارم برای آزمایشگاه پیشران جت فعالیت می‌کنم. اونجا تیممون با این مشکل مواجه شده بود که چه‌طور تجسم سه‌بعدی منظومه شمسی رو خلق کنیم. و امروز می‌خوام بهتون نشون بدم که تا حالا در این مورد چیکار کردیم.
نکته جالب اینجاست که هر کاری که اینجا می‌خوام انجام بدم شما هم می‌تونین در خونه انجام بدین، چون ما اینو برای عموم درست کردیم تا همه استفاده کنن.
چیزی که الان مشاهده می‌کنین سیاره زمین است. شما ایالات متحده، کالیفرنیا و و سان دیگو رو می‌بینید و می‌تونید از موس صفحه کلید برای چرخوندن اشیا استفاده کنید. صفحه کلید برای چرخوندن اشیا استفاده کنید.
خوب، تا حالا این چیز جدیدی نبود. هر کس از Google Earth استفاده کرده باشه اینو قبلا دیده، اما کار جدید در گروه ما اینه که ما برعکس Google Earth عمل می‌کنیم. اینو قبلا دیده، اما کار جدید در گروه ما اینه که ما برعکس Google Earth عمل می‌کنیم. Google Earth از این نما تا داخل حیاط شما می‌ره. اما ما از این نما به طرف ستاره ها میریم. زمین جالبه، اما ما چیزی رو که واقعا میخوایم نشون بدیم فضاپیماها هستن. پس من رابطِ پشتی رو دوباره بالا میارم. و حالا ما داریم چند تا ماهواره رو می‌بینیم که به دور زمین می‌چرخن. اینا تعدادی از ماهواره‌های تحقیقاتیمون هستن که به دور زمین می‌چرخن. ما هنوز ماهواره‌های نظامی، هواشناسی، مخابراتی و اکتشافی رو اضافه نکردیم. ما هنوز ماهواره‌های نظامی، هواشناسی، مخابراتی و اکتشافی رو اضافه نکردیم. اگر اضافه مس‌کردیم خیلی شلوغ پلوغ می‌شد، چون خیلی از این چیزا اونجا هست. و نکته جالب اینجاست که ما مدل های سه بعدی بعضی از این فضاپیماها ساختیم. پس اگر که می‌خواین هر کدومشون رو ببینید، فقط کافیه روی اونها دوبار کلیک کنید. پس اگر که می‌خواین هر کدومشون رو ببینید، فقط کافیه روی اونها دوبار کلیک کنید.
الان می‌خوام ایستگاه بین المللی فضایی رو پیدا کنم، دوبار روی اون کلیک می‌کنم و مارو می‌بره به اونجا. حالا شما سوار بر این ایستگاه در موقعیت کنونی‌اش، در فضا سیر می‌کنید. حالا شما سوار بر این ایستگاه در موقعیت کنونی‌اش، در فضا سیر می‌کنید.
و نکته جالب دیگه اینه که،‌ نه تنها می‌تونید دوربین رو حرکت بدید، بلکه می‌تونید زمان رو هم کنترل کنید، برای این کار برآمدگی رو روی نشانگر حرکت می‌دم. تا زمان رو جلوتر ببرم و حالا می تونیم ببینیم غروب آفتاب در ایستگاه بین المللی چه طور به نظر میاد. و اونا هر 90 دقیقه اینو تجربه می‌کنن. ( خنده حضار)
بسیارخوب، دیگه چه چیزایی هست؟ خوب، من می‌تونم روی این دکمه صفحه اصلی کلیک کنم، و اونوقت به داخل منظومه شمسی می‌ریم، و حالا داریم به مابقی منظومه شمسی نگاه می‌کنیم. می‌تونید تماشا کنید. اون زحله، این‌ یکی مشتری‌ست، و حالا که اینجا هستیم می‌خوام به نکته ای اشاره کنم. در واقع اینجا فعالیت زیادی در حال انجامه.
ما اینجا آزمایشگاه علمی مریخ رو داریم که در مسیر رفتنش به سمت مریخه و تازه هفته پیش پرتاب شده بود.
اینجا فضاپیمای جون Juno رو داریم که در سفرش به مشتری قرار داره. Dawn رو می‌بینیم که به دور Vesta می‌چرخه، و اینجا New Horizons رو می‌بینیم که روی یک خط مستقیم به سمت سیاره پلوتو در حرکته.
و من اینو به این خاطر مطرح کردم که یک برداشت عجیب عمومی وجود داره که میگن ناسا NASA مرده، و فضاپیماها دست از پرواز کشیدن و ناگهان هیچ سفینه فضایی اون بیرون وجود نداره.
بسیاری از کارهایی که ناسا NASA انجام می‌ده مربوط به اکتشافِ بدون سرنشینه. و ما تعداد بسیار زیادی فضاپیما اون بیرون داریم. گیرم که ما در حال حاضر انسان ها رو اون بالا نمی‌فرستیم، خب حداقل با تجهیزات پرتابی خودمون این کار رو نمی‌کنیم، اما ناسا NASA خیلی از مرده بودن فاصله داره. و یکی از دلایلی که برای طراحی همچین برنامه ای وجود داره اینه که مردم متوجه باشن که خیلی چیزای دیگه هست که ما داریم انجام می‌دیم.
به هر حال، دوباره می‌گم اگر می‌خواین چیزی رو ببینین، کافیه روی اون دوبار کلیک کنید. پس من روی Vesta دوبار کلیک میکنم، و دان رو می‌بینیم که به دور Vesta می‌چرخه، و این همین حالا داره اتفاق میافته. میخوام روی اورانوس کلیک کنم، و می‌تونیم ببینیم که اورانوس به همراه قمرهاش در حال چرخیدنه. و میبینیم که چه طور به اندازه 89 درجه کج شده.
برای اینکه بتونیم مکان های مختلف رو ببینیم و به زمان های مختلف بریم داده های سالهای ۱۹۵۰ تا ۲۰۵۰ رو در اختیار داریم. لازم به ذکره که ما همه اطلاعات بین این سالها رو نداریم، چون بعضی از این داده ها سخت به دست میان. تنها با این قابلیت که می‌شه یک مکان رو در زمان‌های گوناگون دید، می‌تونید ساعت‌ها به اکتشاف بپردازید، به‌راستی برای ساعت‌ها، ولی من می‌خوام یک چیز به‌خصوص رو به شما نشون بدم، بنابراین می‌خوام نوار مقصد رو باز می‌کنم، ماموریت‌های سفینه‌های فضایی به سیاره های دور، Voyager 1، و الان میخوام پرواز بر فراز Titan رو بیارم. حالا ما به زمان عقب برگشتیم. هم اکنون با ما داریم با Voyager 1 پرواز می‌کنیم. تاریخ الان یازدهم نوامبر سال ۱۹۸۰ هست.
و حالا، اینجا داره یک چیز بامزه اتفاق می‌افته. به نظر نمی‌یاد خبری باشه. مثل اینه که من برنامه رو متوقف کرده باشم. این داره درحال حاضر با سرعت واقعی خودش حرکت می‌کنه، ثانیه به ثانیه، و در واقع فکر میکنم الان Voyager 1 داره از روی Titan می‌گذره، و سرعتش کمی بیش از ۶۱٫۰۰۰ کیلومتر بر ساعته. به این دلیل همه چیز ساکن به نظر می‌رسه که زحل ۱٫۲۰۰٫۰۰۰ کیلومتر دورتره، و Titan در اینجا حدود ۶۵۰۰ تا ۸۰۰۰ کیلومتر دورتره. فقط وسعت زیاد فضاست که باعث می‌شه فکر کنیم چیزی در حرکت نیست.
اما بگذارید جالب ترش کنم، میخوام سرعت زمان رو بیشتر کنم و می‌بینیم که Voyager 1 از کنار تیتان Titan، که یک قمر مه آلود زحل هست، می‌گذره. Voyager 1 از کنار تیتان Titan، که یک قمر مه آلود زحل هست، می‌گذره. در واقع اون اتمسفر خیلی غلیظی داره. الان من میخوام مرکز دیدمون روی زحل بگذارم، اینجا. حالا دید رو بالاتر می‌برم و می‌خوام بهتون Voyager 1 رو در حال گذشتن از کنار زحل نشون بدم. حالا دید رو بالاتر می‌برم و می‌خوام بهتون Voyager 1 رو در حال گذشتن از کنار زحل نشون بدم.
نکته قابل ذکر اینجا اینه که، با یک ابزار نمایش سه بعدی مثل این، ما نه تنها می‌تونیم بگیم Voyager 1 از کنار زحل عبور کرد بلکه خیلی کل داستان رو با هم ببینیم. و حتی از اون بهتر اینه که به خاطر تعاملی بودن این ابزار، شما می‌تونین اون‌طور که می‌خواین باهاش کار کنین. اگر بخواین متوقفش کنین می‌تونین متوقفش کنین. و یا اگه می‌خواین می‌شه به دیدن ادامه بدین و یا زاویه دوربین رو عوض کنین. و یا اگه می‌خواین می‌شه به دیدن ادامه بدین و یا زاویه دوربین رو عوض کنین. و به این خاطر هست که من به شما می‌تونم نشون بدم که Voyager 1 تنها از کنار زحل عبور نمی‌کنه. بلکه عملا از زیر اون حرکت می‌کنه. و حالا زمانی که از زیر زحل عبور میکنه چه اتفاقی میافته؟ زحل با نیروی گرانش اون‌رو می‌قاپه و به بیرون از منظومه شمسی پرتاب می‌کنه، زحل با نیروی گرانش اون‌رو می‌قاپه و به بیرون از منظومه شمسی پرتاب می‌کنه، خُب اگر من فقط بگذارم که این رخ بده، میتونید Voyager 1 را ببینید که به بالا پرواز می‌کنه. درواقع، من قصد دارم به منظومه شمسی برگردم. الان، می‌خوام به امروز برگردم. به زمانِ حال. و میخوام نشونتون بدم که Voyager 1 کجاست. درست اینجا در بالای این منظومه شمسی، خیلی بالاتر. بسیار فراتر از منظومه شمسی مان.
و مسئله اینه. حال می‌دونید که چه طوری به اونجا رسیده. حالا می‌دونید چرا و هدف این برنامه برای من همینه. حالا می‌دونید چرا و هدف این برنامه برای من همینه. خودتون می‌تونید این رو دستکاری و اداره کنید. می‌تونید در اطراف پرواز کنید و برای خودتون یاد بگیرید.
موضوع امروز اینه: «جهان در چنگ شما». خوب ما داریم سعی می‌کنیم منظومه شمسی را به دست شما بدیم. ( خنده تماشاگران) خوب ما داریم سعی می‌کنیم منظومه شمسی را به دست شما بدیم. ( خنده تماشاگران) و امیدواریم روزی که به این هدف رسیدیم، شما بتونید کاری را که ما کردیم و مقصودمان بوده که انجام دهیم را خودتون یاد بگیرید. شما بتونید کاری را که ما کردیم و مقصودمان بوده که انجام دهیم را خودتون یاد بگیرید. و رویای شخصی من اینه که بچه‌ها برای اکتشاف و دیدن شگفتی‌های جهان ازش استفاده کنن. و رویای شخصی من اینه که بچه‌ها برای اکتشاف و دیدن شگفتی‌های جهان ازش استفاده کنن. و از آن الهام بگیرند، همونطور که وقتی بچه بودم الهام‌بخش من شد، دنبال تحصیل علوم، فن‌آوری، مهندسی و ریاضی باشن و به دنبال رویای اکتشافات فضایی باشند.
سپاسگزارم. ( تشویق تماشاگران)