مشکل درد در اندامهای مصنوعی

متن سخنرانی :
من در سیرالئون به دنیا آمده و بزرگ شده ام. کشوری کوچک و بسیار زیبا در غرب آفریقا کشوری که هم از لحاظ منابع فیزیکی و هم از لحاظ استعداد بسیار غنی هست.
سیرالئون کشور بدنامی به دلیل جنگ طولانی شورشیان دهه ۱۹۹۰است، هنگامی که تمامی روستاها را سوزانده شدند. برآورد می شود ک حدود ۸٫۰۰۰ مرد، زن و کودک دست و پاهایشان در این دوره قطع شده. از آنجا که من و خانواده ام هنگامی که ۱۲ ساله بودم از یکی از این حملات فرار کرده و جان سالم بدر بردیم، مصمم شدم که هر کاری را که می توانیم تا مطمئن شوم که فرزندان من به جهتی نروند که تجربه ما را تکرار کنند. در حقیقت، آنها عضوی از سیرالئون باشند که جنگ و قطع عضو دیگر راهی برای کسب قدرت نباشد.
با دیدن افرادی که آنها را می شناسم و دوستشان دارم که از دوران ویرانی بهبودی یافتن، موضوعی عمیقا مرا ناراحت می کرد این بود خیلی از افرادی که در این کشور قطع عضو شده بودند از اندام مصنوعیشان( پروتز) استفاده نمیکردند. و متوجه شدم که به علت اینکه محل اتصال اندامهای مصنوعی به بدن بسیار دردناکند ، زیرا متناسب با آنها نیستند. محل اتصال اندام مصنوعی( سوکت) بخشی است که عضو قطع شده وارد آن می شود و باید نگه دارنده پروتز باشد. حتی در کشورهای پیشرفته، این بین سه هفته تا حتی یک سال طول می کشد که بیمار با آن احساس راحتی کند. هنوز برای ساخت پورترها از روشهای متداول و قالبگیری ریخته گری برای ساخت یک محصل اتصال پروتز استفاده می شود. این اتصالات اغلب فشار غیر قابل تحملی در اندام بیمار وارد میکند، که باعث زخم و تاول های زیادی می شود مهم نیست که چقدر محل اتصال پروتز قدرتمند است، اگر آن ناراحت و آزار دهنده باشد، فرد از پایش استفاده نخواهد کرد ، و این در دوره ما غیر قابل قبول است.
خُب یک روز، هنگامی که پرفسور هیو هر را ملاقات کردم حدود دو سال و نیم پیش، از من پرسید که آیا میدانی چگونهاین مشکل را حل کنی، پاسخ دادم،"هنوز خیر، اما واقعا مشتاقم که بتوانم این مشکل را حل کنم. " بنابراین برای دکترایم در آزمایشگاه رسانه ای موسسه تکنولوژی ماساچوست سوکتهای پروتزی سفارشی سریع و ارزان قیمتی را طراحی کردم که راحتر از پروتز های معمولی باشد. من از تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی برای بدست آوردن شکل واقعی آناتومی بیمار استفاده کردم، سپس از مدل اصلی برای پیش بینی بهتر فشارهای داخلی و عضلات در حالت طبیعی استفاده کردم، و سپس یک محل اتصال پروتز برای تولید ساختم. ما از چاپگر سه بعدی برای ساخت یک محل اتصال پروتز متشکل از چندین ماده استفاده می کنیم که در آن فشار را در جایی که نیاز است بر اندام بیمار تسکین میدهد. بطور کوتاه اینکه ما از داده ها برای ساخت سریع و ارزان قیمت اتصالات استفاه می کنیم. در آزمونی که به تازگی ا در ازمایشگاه انجام دادیم، یکی از بیماران ما از سربازان قدیمی جنگ بود که حدود بیست سال پیش قطع عضو شده بود و از چندین پای گوناگون استفاده کرده بود، در مورد یکی از اعضای چاپی ما گفت که: "بسیار نرم است، مثل اینکه روی بالش راه بروی، و خیلی جذاب است. " ( خنده تماشاگران)
معلولیت در دوره ما نباید مانعی برای زندگی معنا دار افراد باشد. امید و آرزوی من این است که ابزارها و فرآیندهای که ما در این گروه تحقیقاتی ایجاد می کنیم بتواند بعنوان پروتز بسیار مناسب و کاربردی برای افرادی که به آن نیاز دارند مورد استفاده قرار گیرند. خلق اتصالات راحت و ارزان قیمت برای بدن افرادی که در جنگ آسیب دیدنده اند، برای من سرآغاز شفای جان و روح آنها می باشد. چه در سیرالئون و چه در بوسنی، امیدوارم این تنها بازپروری نباشد بلکه احساست انسانی آنها را نیز تغییر دهید.
بسیار سپاسگزارم.
( تشویق تماشاگران)

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *