غذاهای دریای ماندگار؟ بیایید هوشمند عمل کنیم.
متن سخنرانی :
ماندگاری این که چه چیزی، کجا و چگونه صید شده را نشان میدهد. آنچه برای من مهم است، چه کسی و چرا است. مایلم افراد دخیل درانتخاب شامم رابشناسم. میخواهم بدانم چه تاثیری بر آنها دارم. میخواهم بدانم تاثیر آنها بر من چیست. میخواهم بدانم چرا ماهیگیری میکنند. میخواهم بدانم چطور برای گذران زندگی متکی به نعمتهای آبها هستند. فهمیدن همهٔ اینها، ما را قادر به تغییر درکمان از غذاهای دریایی بعنوان کالا به فرصتی برای ترمیم اکوسیستممان میسازد. باعث میشود که قدر غذاهای دریایی که شانس خوردنشان را داریم بدانیم. پس آن را چه مینامیم؟ به نظرم به آن غذای احیاگر میگوییم. در جایی که پایداری، ظرفیتی برای تحمل و نگهداری است، احیاگری مهارتی برای بازسازی و پیشرفت است. غذاهای دریایی قابل احیاء تکامل و سیستمی پویا را ممکن میکنند و اهمیت روابط ما با اقیانوس را بعنوان منبع نشان میدهند؛ پیشنهاد میکنند که جهت پر کردنمجدد اقیانوسها و تقویت توانایی بازسازی آنها وارد عمل شویم. که راهی سرشار از امید، انسانیتر و مفیدتر برای درک ما از محیط زیست است. راهنماهای جیبی استاندارد تهیه شده از سوی افراد انجمن حفاظت دریایی-- بسیار مفیدند؛ ابزارهایی عالی هستند. فهرستهای سبز، زرد و قرمز ازانواع غداهای دریایی. مشارکت در آنها بسیار ساده است: سبز را بخرید، قرمز را نخرید، در مورد خرید زرد دوباره فکر کنید. اما به نظرم، این واقعاً کافی نیست که فقط از فهرست سبز استفاده کنیم. نمیتوانیم این کار را بدون برآوردمیزان موفقیتمان که واقعاً سرنوشت گونههای فهرست زرد و قرمز را تغییر میدهد، ادامه دهیم. اما چه میشود اگر فقط از فهرستسبز استفاده کنیم؟ اینجا تون زردباله را داریم کهبا قلاب صید شده-- که جزو دستهٔ پایدار هستند. صید شده با قلاب، بدون صیدهیچ جاندار دیگری. عالی برای ماهیگیران. کلی پولو پشتیبان اقتصادهای بومی. اما این شیر دریاست، بزرگترین صیاد. شرایط این وعدهٔ غذایی چیست؟ آیا برای ۴۵۳ گرم پروتئیناین ماهی در استیک فروشی نشستهام؟ آیا این کار را سه بار درهفته انجام میدهم؟ ممکن است هنوز در فهرست سبز باشم، اما به خودم، شما یا اقیانوسها هیچ لطفی نمیکنم. نکته این است که ما ملزم بهرعایت شروطی هستیم مقیاسی برای کارهایمان در این زمینه. مثال: من شنیدهام که شراب قرمز برایسلامتی مفید است. آنتیاکسیدان و مواد معدنی مناسب قلب دارد. اعالی است! من عاشق شراب قرمز هستم! میخواهم مقدار زیاذی از آن بنوشم و خیلیسالم باشم. خب، از چند بطری شراب بیشتر من را الکی میتوانید بنامید؟ بله دوستان، ما مشکل پروتئین داریم. ما این حساسیت را وقتی به غذایمان مربوط میشود، از دست میدهیم و بهای آن را هم میپردازیم. مشکل اینجاست که این هزینه رازیر امواج پنهان میکنیم. این هزینه را پشت مقبولیت اجتماعی افزایش دور کمرمان پنهان میکنیم. و این هزینه را پشت سودهای کلانپنهان میکنیم. پس اولین نکته در مورد این نظریه این است که نیازهای ما را دربر میگیرد. غذاهای دریایی احیاگر احتمالاً نه با فیلم آروارهها یا سریال فلیپریا برند غذای دریایی گورتون بلکه با جولیای سبز غول پیکرنمایش داده میشود. سبزیجات: هنوز می توانند اقیانوسها را نجات دهند. سیلویا دوست دارد بگوید: آبی، سبز جدید است. من هم دوست دارم با احترام بپذیرم که رنگ سبز بروکلی میتواند آبی جدید باشد. ما باید به خوردن بهترین غذاهای دریایی ادامه دهیم، اگر ممکن باشد. اما به علاوه باید آن را با یک تنسبزیجات بخوریم. بهترین قسمت این غذاهای دریایی این است که در نیمی از ظرف صدف همراه یک شیشه تاباسکو و یک قاچلیمو ترش سرو میشود. که بصورت یک تکه تیلاپیای ۱۴۰ گرمی آغشته به آرد و خردل دیجون و ترد شدهبا آرد سوخاری و گردو پلوی کینوای بخارپز شده با بروکلی کبابی و ترد سرو میشود، بسیار نرم و شیرین با پوست زغالی شده و دودی فقط با ته مایهای از یک لایه سس چیلی. اووه! فروش آسانی است. و بهتر از همه این که تمام مواد اولیه برای هر خانواده در محلهٔ نزدیک والمارت قابلدسترس است. جیمی الیور درحال تشکیل کمپین برای نجات آمریکا از عادات غذاییمان است. سیلویا درحال ایجاد کمپین نجات اقیانوسها از عادات غذایی ما است. اینجا یک الگویی وجود دارد: قتل عامهستهای را فراموش کنید، ما بیشتر باید نگران چنگال باشیم. ما زمین را غارت کردهایم سپس از غذایی که در اختیار داشتیم استفاده کردیم تا از چند طریق به خودمانآوانس بدهیم. بنابراین به نظرم درباره کلاین مقولهٔ خوردن اشتباه کردیم. و همچنین فکر میکنم وقت آن رسیده انتظارمان از غذا را تغییر دهیم. پایداری چیز پیچیدهای است، اما شام واقعیتی است که همهٔ ما آن راکامل میفهمیم. پس بیایید شروع کنیم. اخیراً جنبشهای بسیاری برای بهبودسیستم غذایی شکل گرفته است. دن باربر و آلیس واترز، با شور و غیرت درحال رهبری انقلاب غذاهای سبز به نامانقلاب "دلیشس" هستند. اما غذای سبز راهی را به مانشان میدهد که به عنوان خورنده خوراکیها این مسئولیت را نادیده بگیریم. اینکه این غذاها منبع گیاهی دارند به این معنا نیست که میتوانیم آنها رادر ظرف نادیده بگیریم. ما میگوی سازگار با محیط زیست داریم. میتوانیم با فناوری کهداریم تولیدشان کنیم، اما هرگز نمیتوانیم رستوران سازگار با محیطی که تنها میگو سرو کند، داشته باشیم. ممکن نیست. غذای قلب سالم، بخش خیلی مهمی از غذاهای دریای احیاگر است. درحالی که تلاش میکنیم تا کاهشجمعیت دریایی را مدیریت کنیم، توصیهٔ رسانهها مصرف غذاهایدریایی را افزایش میدهد. مطالعات نشان میدهد که دهها هزار مادربزرگ، پدربزرگ، مادر و پدر آمریکایی میتوانند بار دیگر تولد خود را ببینند اگر غذای دریایی بیشتری مصرف کنند. این پاداشی است که من مایل نیستمآن را رد کنم. اما صحبت تنها از غذاهای دریایی نیست. مشکل از طرز نگاه ما به ظرف غذاست. من به عنوان سرآشپز دریافتم سادهترین کار برای من این است کهاندازه سهم بشقابها را کم کنم. چند اتفاق رخ داد. پول بیشتری به جیب زدم. مردم شروع به خریدن سالاد و پیش غذا کردند، چون میدانستند قرار نبود تنها با خودغذا سیر شوند. آنها زمان بیشتری را صرف غذا خوردن و معاشرت با یکدیگر کردند. خلاصه اینکه، بیشتر فهمیدند که چرابه آنجا آمدهاند، اگرچه پروتئین کمتری میخوردند. طی وعدههای غذایی گوناگون کالری بیشتریجذب کردند. آنها سالمتر شدند و من پولدارتر. فوقالعاده است. با سرو هر بشقاب غذا، ملاحظات محیط زیستی در نظر گرفته شد. و همچنین با انبوهی از ملاحظات نسبت به علایق انسانی همراه بود. کار دیگری که انجام دادیم این بود که شروع به سرو گونههای مختلف از قبیلماهیهای کوچک نقرهای، کولی، خال مخالی و ساردین کردیمکه باب نبود. حلزون صدفدار، صدف دو کپهای، صدف خوراکی، گوشت صدف، تیلاپیا و ماهی چار گونههای در دسترستری بودند. ما در حال بردن ذائقهها به سمت گزینههای با انعطاف بیشتر و احیاگر بودیم. این چیزی است که باید طرفدارش باشیم. این چیزی است که لیست سبز میگوید. و همینطور روشی هست که میتوانیممحیط زیست را به شکل اولش برگردانیم. اما در مورد آن غارتگران بزرگ آن گونههای جدید آن فهرست سبز ماهی تون که پیشتر در موردآن صحبت کردم؟ خب، اگر شما مجبورید، من دستور غذایی برای شما دارم. که برای هر ماهی بزرگاقیانوس مناسب است. خب شروع میکنیم. با ۴۵۴ گرم از یک ماهی بزرگ شروع میکنیم. چاقویی را برداشته وآن را چهار تکه کنید. آن را در چهار بشقاب بگذارید. هر چهار بشقاب را پر از سبزیجات کنید. درب بطری بهترین شراببورگاندی را باز کرده، شمعها را روشن کرده و جشن بگیرید. داشتن فرصت خوردن این غذا را جشن بگیرید. دوستان و همسایگان را دعوت کنید، و این روز را هر سال تکرار کنید. شاید. من از غذا انتظارات زیادی دارم. انتظار سلامتی، و لذت و خانواده و گرد هم آمدن. از نظر من تولید ترکیبات غذا، آماده سازی ظروف و وعدههای غذایی همه جزیی از علایق مشترک انسانها هستند. از شانس من پدرم آشپزی فوق العاده بود. و خیلی زود به من هم در مورد مزیتهای غذا خوردن یاد داد. من خیلی خوب غذاهایبچگی را به یاد دارم. میزان مناسبی از پروتئین، که با مقدار زیادی سبزیجات سرو میشد، و مقدار کمی نشاسته، معمولا برنج. و من امروز همچنان به همین روشغذا میخورم. زمانی که به خانههای استیک میروماحساس خوبی ندارم. من آب گوشت را میگیرم. مثل یک پروتئین از دست رفته بدرد نخور است. چندشآور است. اما از میان همه خبرهای بدی که میشنوید، و آنهایی که از وضعیتاقیانوسها شنیدهاید، من با رنجی که مایه تاسف است بدترین این خبرها را به شما میدهم. و آن این است که تمام این مدت حق با مادرتان بود. سبزیجاتت را بخور. کاملاً صادقانه و ساده است. ما در یک وعده غذایی دنبال چه میگردیم؟ سلامتی. من در پی ترکیبات سالمی هستم که برای بدنم مفید هستند. برای لذتش، به دنبال کره و نمک و چیزهایی میگردم که کمتر باعث شوندغذاها مزهٔ پشیمانی بدهند. برای خانواده، به دنبال دستور غذاهایی هستم که به زندگی گذشته شخصی من احترام بگذارند. برای جامعه اما، ما از ابتداییترین مرحلهآغاز میکنیم. هیچ فراری از این حقیقت وجود ندارد که هر آنچه ما میخوریم تاثیری جهانی دارد. پس بهترین تلاش خود را برای فهمیدن این تاثیرات انجام دادهو اولین گام برای کاهش آنها را بردارید. ما تصویری از سیارهٔ آبی خود دیدهایم، بانک جهانی ما. اما این قضیه فراتر از ذخیرهٔ منابع است، همچنین جغرافیای جهانی گردهم آمدنی است که به آن شام میگوییم. پس اگر همه ما به اندازه نیازمان برداریم، میتوانیم شروع به تقسیم باقیماندهها کنیم، میتوانیم جشن بگیریم، و میتوانیم ذخیره کنیم. ما باید سبزیجات را مزه کنیم. باید مقدار کمتری از غذاهای دریاییبچشیم. و باید مزه شام را بفهمیم. متشکرم. (تشویق حضار)