چرا باید از مدفوع نهنگ ها مراقبت کنیم

متن سخنرانی :
در قرن ۱۷ تعداد زیادی نهنگ راست(گونه ای نهنگ) در خلیج Cape Cod در ساحل شرقی ایالات متحده وجود داشتند. که شما ظاهرا می توانستید روی پشت آن ها از یک سمت خلیج به سمت دیگر آن بروید. امروزه تعداد آن ها به صدها عددمیرسد و آن ها در خطرند. تعداد بسیاری از گونه های نهنگ ها مثل همین گونه ها به شدت با کاهش جمعیت رو به رو شدند. و علت آن ۲۰۰ سال شکار نهنگ ها بود که به خاطر گوشت ،روغن و استخوان هایشان شکار و کشته می شدند.
امروزه نهنگ ها فقط درآب های منطقه ی ما وجود دارند. و این به خاطر جنبش "نجات نهنگ ها" در دهه ۷۰ است. که وسیله ای بود برای توقف صید تجاری نهنگ. و بر اساس این ایده که "اگر نتوانیم نهنگ ها را نجات دهیم پس چه چیز را می توانیم نجات دهیم؟" به وجود آمد. این موضوع در نهایت سنجش توانایی سیاسی ما برای متوقف کردن نابودی محیط زیست بود. پس در سال های ابتدایی دهه ۸۰ ممنوعیتیبرای صید تجاری نهنگ به وجود آمد. که به عنوان نتیجه ی همین جنبش به اجرا در آمد. تعداد نهنگ ها در دریا های ما هنوز کم است به این دلیل که آن ها با طیفی از تهدید های ناشی از انسان ها مواجه هستند.
متاسفانه هنوز بسیاری از مردم فکر میکنندکه محافظان نهنگ ها مثل خود من کارمان را فقط به خاطر این که این موجودات جذاب و زیبا هستند انجام میدهیم . در واقع این یک نوع تصور اشتباه ست به این دلیل که نهنگ ها مهندسان اکوسیستم هستند آن ها به حفظ پایداری و سلامتی اقیانوس کمک می کنند. و حتی خدماتی برای جامعه انسان ها انجام می دهند.
پس بیاید راجع به این که چرا حفظ نهنگ ها برای حالت ارتجاعی اقیانوس هااهمیت دارد صحبت کنیم . که این موضوع به دو زیر شاخه اصلی تقسیم می شود: مدفوع نهنگ ها و پوسیدن لاشه های آنها.
وقتی که نهنگ ها برای غذا خوردن به اعماق آبفرو میروند و برای نفس کشیدن به سطح آب می آیند گازهای مدفوع را آزاد میکنند. این کار در واقع مواد غذایی محدود و حیاتی را از اعماق به آب های سطحی می آورد یعنی جایی که رشد فیتوپلانکتون ها را تحریک می کند که پایه ی تمام زنجیره های غذایی دریایی را تشکیل می دهد. پس در واقع تعداد زیاد نهنگ هایی که گازهای مدفوع را در اقیانوس آزاد می کنند واقعا برای اکوسیستم مفید است.
همچنین نهنگ ها به خاطرطولانی ترین مسیر مهاجرتیکه دربین پستانداران دارند شناخته شده اند. نهنگ های خاکستری آمریکا هر سال ۱۶٫۰۰۰ کیلومتر بین مناطق پر حاصل غذایی ومناطق کمتر حاصل خیز زمان زایمان یا تولد مهاجرت میکنند و سپس باز می گردند. هنگامی که این کار را می کنندکود را به شکل مدفوع از جایی که دارای آمواد غذایست به جایی که آن را ندارد می برند. به طور واضح نهنگ ها در زنجیره ی غذایی اقیانوس ها به صورت تاثیرات طولی و عرضی نقش اساسی دارند.
اما چیزی که واقعا جالب است این است که نهنگ ها حتی پس از مرگشان هم مهم هستند لاشه ی نهنگ ها یکی از بزرگترین انواع پس مانده ها است که روی سطح اقیانوس می افتد و پس مانده نهنگ نامیده میشود همین طور که لاشه غرق می شود ضیافتی برای بیش از ۴۰۰ گونه عجیب فراهم می کند از جمله مارماهی دهان گرد مولد لجن. پس در بیش از ۲۰۰ سال شکار نهنگ ها وقتی که ما مشغول شکار و جمع آوری لاشه ها از اقیانوس بودیم احتمالا در حال تغییر دادن میزان و پراکندگی جغرافیایی پسمانده های نهنگ ها بوده ایم که به اعماق اقیانوس فرود می آمده اند و در نتیجه احتمالا منجر به انقراض گونه های تخصصی شده تر که برای نجاتشان وابسته به لاشه ها بودند، شده ایم .
همچنین لاشه نهنگ ها به داشتن بیش از ۱۹۰٫۰۰۰ تن کربن معروف است. که معادل کربن تولید شده به وسیله ۸۰٫۰۰۰ اتومبیل در سال است. از جو زمین تا اعماق اقیانوس اعماق اقیانوس ها جایی هستند که ما آن را "حفره کربن" می نامیم زیرا مازاد کربن تولید شده به وسیله ی جو زمین را به دام انداخته و نگه می دارد و بنابراین، نهنگ ها به تاخیر انداختن گرم شدن کره ی زمین کمک می کند. بعضی وقتها لاشه ها در ساحل می افتند و برای گونه های شکارچی خشکی غذا فراهم می کنند
۲۰۰ سال شکار نهنگ ها به وضوح مضر بوده و باعث کاهش جمعیت نهنگ ها حدود ۶۰ تا ۹۰ درصد شده است. "جنبش نجات نهنگ ها" در پیشگیری از شکار تجاری نهنگ ها مفید بوده است. اما باید اصلاحاتی در آن انجام شود. ما باید به مشکلات جدید و اساسی که نهنگ ها در آب های منطقه ما با آن ها مواجه اند توجه کنیم. ما باید آن ها را از آسیب دیدن به وسیله کشتی های باربری هنگامی که در محل غذا خوردن هستند حفظ کنیم. و از به دام افتادن آن ها در تور های ماهی گیری هنگام شنا کردن در اقیانوس جلوگیری کنیم. همچنین ما نیاز داریم که یاد بگیریم پیام های شفاهی را مکتوب کنیم تا مردم ارزش واقعی این موجودات را در اکوسیستم درک کنند.
پس بیایید دوباره نهنگ ها را نجات دهیم. اما این دفعه بیایید این کار را نه فقط به خاطر آن ها بلکه برای خودمان هم انجام بدهیم.
متشکرم.

دیدگاه شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *