انقلاب روسیه در رسانه‌های اجتماعی چگونه می‌توانست باشد

تاریخ چیست؟ چیزی که برنده‌ها آن را می‌نویسند. این کلیشه در تاریخ هست که بایدروی حکمران‌ها متمرکز باشد، مثل لنین یا تروتسکی. در نتیجه، مردم در خیلی کشورها،مثل کشور من، روسیه، به تاریخ بعنوان چیزی از قبل تعیین شده، یا تعیین شده از سوی رهبران نگاه می‌کنند، و این که مردم عادی به هیچ وجهنمی‌توانند بر آن اثر بگذارند. بسیاری از روس‌ها امروز باور ندارند که روسیه هرگز بتواند یا بخواهد ملتی حقیقتا دموکرات شود، و این بخاطر روشی است که تاریخ به شهروندان روسی ارائه می‌گردد. و این حقیقت ندارد.
برای اثبات آن، دو سال از زندگی‌ام را صرفتلاش برای برگشت به ۱۰۰ سال قبل کردم، به ۱۹۱۷، سال انقلاب روسیه. از خودم پرسیدم، چطور می‌شد اگر اینترنت و فیس‌بوک ۱۰۰ سال قبل وجود داشت؟ بنابراین پارسال، شبکه اجتماعی را برای مرده‌ها ساختم، بنام Project1917.com من و تیمم نرم افزار خود را درست کردیم، تمامی نامه‌ها و خاطره‌ نوشت‌های حقیقیممکن را که توسط بیش از ۳٫۰۰۰ نفر ۱۰۰ سال قبل نوشته شده بود را دیجیتالی و آنلاین منتشر کردیم. و بنابراین هر کاربر وب‌سایت یا اپلیکیشن ما می‌تواند اخبار هر روز ۱۹۱۷ را دنبال کند و درباره این که امثالاستراوینسکی یا تروتسکی، لنین یا پاولف و دیگرانچه فکر یا احساسی داشتند بخوانند. ما همه آن شخصیت‌ها را در قالبافراد عادی مثل من و شما می‌بینیم، نه نیمه خدایان، و می‌بینیم که آن تاریخ متشکلاز اشتباهات، ترس‌ها، ضعف‌ها است، نه صرفا ایده‌های نبوغ ‌آمیزشان.
پروژه ما برای خیلیاز روس‌هایی که عادت دارند فکر کنند کشور ما همیشهیک امپراطوری استبدادی بوده و‌ مفاهیمی مثل آزادی و مردم ‌سالاریهرگز نمی‌توانسته حاکم باشد، حیرت‌آور ابود، صرفا بخاطر این کهمردم سالاری سرنوشت ما نبود. اما اگر نگاه وسیع‌تری بیندازیم، آن قدر هم سیاه و سپید نیست. بله، سال ۱۹۱۷ به ۷۰ سالاستبداد کمونیستی منتهی گشت، اما با این پروژه، ما می‌بینیم که روسیهمی‌توانسته تاریخ متفاوت و آینده دموکراتیکی داشته باشد،درست مثل هر کشور دیگری و هنوز هم ممکن است. با خواندن پست‌های مربوط به ۱۹۱۷، یاد می‌گیرید که روسیه اولین کشور دنیا بوده که حکم مرگ را متوقف کرد، یا از اولین کشورهای اعطا کنندهحق رای به زنان بود.
آگاهی از تاریخ و فهمچگونگی نفوذ مردم عادی بر تاریخ به ما در خلق آینده‌ای بهتر کمک می‌کند، زیرا تاریخ فقط تمرینی استاز آنچه الان در حال وقوع است. ما به روش‌های تازهاز تاریخ‌گویی نیاز داریم، و امسال، برای مثال، پروژه آنلاین جدید1968Digital.com را شروع کردیم، یک مجموعه مستند آنلاین که حال و هوای ۱۹۶۸ را به تصویر می‌کشد، سالی که با تغییر اجتماعیجهانی شناخته می‌شود که از بسیاری جهات خالق دنیای کنونی ما است. اما ما به آن تاریخ جان می‌بخشیم با این تصور که اگر آنشخصیت‌های اصلی الان می‌توانستند موبایل استفاده کنند؟ و می‌بینیم خیلی از اشخاص با چالش‌های مشابه مواجه بودندو برای ارزش‌های یکسان مبارزه می‌کردند، فارغ از این که در آمریکازندگی می‌کردند یا جماهیر شوروی یا در فرانسه یا در چینو یا در چک و اسلواکی.
با در معرض قرار دادن تاریخبه چنین روش دموکراتیکی از طریق شبکه‌های اجتماعی، نشان می‌دهیم که تنها صاحبان قدرتدر انتخاب‌ها نقش ندارند. به هر کاربری ‌این فرصت را می‌دهدکه تاریخ را از آن خود بداند. مردم عادی مهم هستند. آنها تاثیرگذارند. ایده‌ها اهمیت دارند. خبرنگاران، دانشمندانو فیلسوف‌ها مهم هستند. ما اجتماع را شکل می‌دهیم. ما همه تاریخ‌ساز هستیم.
متشکرم.
(تشویق)