جاش سیلور و عینک های پر شده با مایع که قابل تنظیم شدن هستند

من می خواهم با شما درباره ی یکی از بزرگترین مشکلات جهان و اینکه چطور میتوان آن را حل کرد صحبت کنم.
می خواهم با یک آزمایش کوچک شروع کنم. اگر عینک یا لنز می زنید یا قبلا عمل لیزر چشم انجام داده اید، لطفا دستتان را بلند کنید. متاسفانه تعداد شما آن قدر زیاد است که نمی توانم بشمارم . ولی این طور به نظر می رسد -- حدس می زنم --شما حدود 60 درصد حاضرین هستید. به خاطر این که تقریبا همین درصد از جمعیت کشور های پیشرفته ی جهان دچار ضعف بینایی هستند.
سازمان بهداشت جهانی تقریب می زند -- خب، آن ها تقریب های مختلفی از تعداد افرادی که به عینک نیاز دارند می زنند-- کمترین تقریب حدود 150 میلیون نفر است. آن ها همین طور تقریبی حدود یک میلیارد نفر هم دارند. ولی در حقیقت، من می خواهم بگویم که ما همین الان یک آزمایش انجام دادیم، که به ما نشان می دهد که نیاز جهان به عینک حدود نیمی از هر جمعیتی است. و مشکل ضعف بینایی، حقیقتا تنها یک مشکل بهداشتی نیست، این یک مشکل تحصیلی هم هست، و یک مشکل اقتصادی هم هست، و یک مشکل رفاهی زندگی هم هست.
عینک ها خیلی گران نیستند. خیلی هم زیاد هستند. مشکل این است که تعداد متخصصان بینایی سنجی در جهان برای تعیین شماره ی مناسب عینک که ما در کشور های در حال توسعه داریم کافی نیست. تنها تعداد معدودی از متخصصین چشم پزشک وجود دارند.
این آدمک گوشه ی تصویر نماینده ی یک چشم پزشک و آدمک آبی نماینده ی 10,000 نفر است و این تناسب بین این دو، در انگلستان است. این نسبت چشم پزشکان نسبت به مردم در"صحرا" ی آفریقا است. در حقیقت، کشورهایی در "صحرا"ی آفریقا هستند که یک چشم پزشک به ازای هشت میلیون جمعیت وجود دارد.
چگونه این مشکل را حل کنیم ؟ من یک راه حل برای این مشکل پیدا کردم، و من برای این مشکل، راه حلی بر اساس عدسی های قابل تغییر پیدا کردم. و ایده ی من این است که عینک هایی ساخته شود که توسط فرد قابل تنظیم باشد، و این مشکل را حل می کند.
و چیزی که می خواهم به شما نشان بدهم این است که یک نفر چگونه می تواند یک عینک بسازد. من به شما نشان می دهم که چگونه یک عینک بسازید. باید این رو توی جیبم بذارم. من نزدیک بین هستم. وقتی به تابلوهای آخر سالن نگاه می کنم، به سختی آن ها را می بینم. خب -- خوبه، حالا می توانم مردی که آن جا راه می رود ببینم، و حالا می توانم ببینم که یک نفر آن جا راه می رود. من حالا شماره ی این عینک را با شماره ی چشم های خودم تنظیم کردم. و مرحله ی بعدی فرآیند. خب، من الان عینکی مطابق با شماره ی چشمانم ساختم. خب، من این عینک را ساختم و .... خب، من الان عینکی مطابق با شماره ی چشمانم ساختم و ... ... من الان .... و من الان یک عینک ساختم. تمام شد!
(تشویق حاضرین)
اما این تنها عینک قابل تنظیم موجود در جهان نیست. در حقیقت، این تکنولوژی در حال تکامل است. من کار روی این پروژه را از سال 1985 شروع کردم، اما بسیار آرام تکامل پیدا می کرد. در حال حاضر 30,000 تعداد از این عینک در حال استفاده است. و در 15 کشور جهان. آن ها در سرتاسر جهان پخش شده اند.
و من یک چشم انداز دارم، که آن را با شما به اشتراک میگذارم. من یک چشم انداز جهانی درباره ی بینایی دارم. و آن چشم انداز تلاش برای دادن عینک مورد نیاز به یک میلیارد انسان تا سال 2020 است. برای انجام آن -- این تکنولوژی فعلا در سطحی مقدماتی است. و این تکنولوژی همچنان در حال پیشرفت است -- این هزینه باید کاهش داده شود. این عینک، در حال حاضر ، 19 دلار قیمت دارد. ولی این قیمت باید کاهش پیدا کند. این قیمت باید کاهش پیدا کند به خاطر این که ما تلاش می کنیم آن را به افرادی ارائه کنیم که با یک دلار در روز زندگی می کنند.
چگونه این مشکل را حل کنیم؟ شما دارید وارد جزئیات میشوید. و در این اسلاید، من به طور کلی مشکلاتی که وجود دارند را توضیح می دهم. چگونه این عینک ها را توزیع کنیم؟ چگونه برای بهتر کردن آنها، روی آنها کار کنیم؟ چگونه مردم باید بفهمند که مشکل بینایی دارند؟ چگونه باید آن را صنعتی کرد ؟ و جواب آن "تحقیق کردن" است.
و کاری که ما انجام داده ایم برقراری یک مرکز برای بینایی در کشورهای در حال توسعه در جهان است. اگر می خواهید بیشتر بدانید، به سایت ما سر بزنید. متشکرم.
(تشویق حاضرین) (www.cvdw.org)