جف هان موفقیتش در دستیابی به صفحه نمایش لمسی را نمایش میدهد

واقعا امروز من خیلی خیلی هیجان زده ام که اینجا هستم، چونکه می‌خوام به شما چیزی را نشون بدم که آماده است تا از آزمایشگاه بیرون بیاد خیلی خوشحالم که شما از جمله اولین افرادی هستید که میتونید شخصا" اینرا را ببینید، چونکه واقعا فکر میکنم که از این لحظه به بعد، ارتباط متقابل ما با دستگاهها، تغییر- تغییر اساسی - خواهد کرد. چونکه واقعا فکر میکنم که از این لحظه به بعد، ارتباط متقابل ما با دستگاهها، تغییر- تغییر اساسی - خواهد کرد.
این میز طراحی تصویر سازیست. حدود ۳۶ اینچ عرض داره و مجهز به یه سنسور چند لمسیست. سنسورهای معمولی لمسی که امروزه میبینید، مثل اونی که در کیوسک و یا وایت برد هوشمند می‌بینید، میتونند در یک زمان تنها در یک نقطه متصل شوند. این به شما اجازه میده که در چندین نقطه همزمان متصل شوید. من از هر دو دستم میتونم از این استفاده کنم؛ می‌تونم حرکت قوسی داشته باشم. فقط نیازه که بالا برم و اگر میخوام از ده انگشتم استفاده کنم. میدونید چیزی مثل این.
سنسورهای چند لمسی چیزی کاملا جدید نیستند. منظورم اینه که افرادی مثل بیل باکتون (دانشمندی کانادایی در زمینه کامپیوتر) در دهه ۸۰ با این کار میکرد. بااین حال ،آنچه که من ساختم وضوح بالایی داره، کم هزینه است و احتمالا از هم مهمتر مقیاس پذیره (قابل بزرگ و کوچک کردنه). بااین حال ،آنچه که من ساختم وضوح بالایی داره، کم هزینه است و احتمالا از هم مهمتر مقیاس پذیره (قابل بزرگ و کوچک کردنه). خُب می‌دونید تکنولوژی الان اینجا خیلی چیز هیجان انگیزی نیست، احتمالا به جزء اینکه دسترسی به‌اش چیز تازه ایست. چیزی که واقعا جالبه، کاریست که می‌تونید باهاش انجام بدید، و انواع اینترفیسهایی (ارتباط کاربردی بین فرد با نرم افزار و یا سخت افزار یا آنها با یکدیگر) که قادرید در سطح آن بسازید. بیایید ببینیم.
خُب، برای مثال، مثل نرم افزار لامپ گداخته اینجا داریم. حالا میتونید ببینید، میتونم با استفاده از هر دو دستم قطرات را طوری بهم فشرده و در کنار هم بگذارم. میتونم گرما را به سیستم تزریق کنم، ویا با دو انگشتم اینها را از هم جدا کنم. این کاملا بصریه؛هیچ دستوالعمل کاری هم نداره. و این اینترفیس به شکلی ناپدید می شود. یکی از دانشجویان دکترا به نام "لیا روزنبرگ" به عنوان نوعی برنامه محافط صفحه نمایش در آزمایشگاه ما این کار را شروع کرد. اما ، فکر می کنم هویت واقعی این دستگاه در اینجا نشون داده میشه.
چیز بسیار فوق العاده در مورد سنسورچند لمسی اینه که که من میتونم با چند انگشت اینجا کار کنم، البته مفهوم چند لمسی در ذات به معنی چند کاربردیست. بنابراین، کریس میتونه با بخش دیگری از لاوا( لامپ) تعامل کنه، در حالی که من کار دیگری در اینجا می کنم. میتونید این را ابزار جدیدی برای مجسمه سازی تصور کنید. که من در حال گرم کردن اون برای انعطاف پذیری و شکل دادن به اون هستم، و سپس میگذارم که اون دروضعیت خاص سرد و جامد بشه. گوگل باید چیزی شبیه این درسازمانش داشته باشه. (خنده حاضرین)
همانطور که این در حال لود شدن است، مثالی کمی واقعی تر به شما نشان میدهم. این یه نرم افزار جعبه نور یه عکاسه. دوباره، میتونم هر دو دستم را برای تعامل و جابجایی عکسها در این اطراف بکار بگیرم. اما چیز جالب تراینه که اگر دو تا انگشت داشته باشم، میتونم یه عکس را برداشته و سپس خیلی راحت کشیده و بزرگش کنم. میتونم بدون زحمت این را جمع کنم ، بزرگش کنم و بچرخونم. میتونم با هر دو دستم این کار را تا بی نهایت انجام بدم، و یا میتونم این را کار را با دو انگشت یک دستم انجام بدم. اگر صفحه را بگیرم میتونم همون کارو به نوعی انجام بدم -- اون کشیده و بزرگش کنم. من میتونم این را همزمان انجام بدم، همزمان این را پائین نگه داشته و یکی دیگه را گرفته و کشیده مثل این تا بزرگ بشه.
دوباره اینترفیس در اینجا ناپدید میشه. هیچ کتابچه راهنمایی وجود نداره. این دقیقا چیزیه که شما انتظارش را دارید، بخصوص اگر قبلا با کامپیوتر ارتباط مستقیمی نداشتید. وقتی شما نوآوریهایی مانند یه لپ تاپ ۱۰۰ دلاری دارید، به جورایی خودم را از این ایده عقب می کشم که قراره ارتباط متقابل ماوس و صفحه نمایشگر ویندوز را به کل نسل آینده معرفی کنیم. فکر می کنم این واقعا" راهی است که از به بعد می بایست با دستگاهها ارتباط متقابل براقرار کنیم.( تشویق تماشاگران) فکر می کنم این واقعا" راهی است که از به بعد می بایست با دستگاهها ارتباط متقابل براقرار کنیم.( تشویق تماشاگران) البته، میتونم صفحه کیبورد را نمایان کنم. میتونم این در هرجایی بگذارم دراین بالا بگذارم. بدیهیست، این یه صفحه کیبورد استاندارده، و البته میتونم این را بزرگ و کوچک کنم تا دستهایم راحت باهاش کار کنه. این بسیار پر اهمیته، چونکه هیچ دلیلی وجود نداره که این روزها و در این زمان ما با دستگاه از لحاظ فیزیکی راحت نباشیم. که منجر به آسیبهایی ناشی از فشار تکراری در بدن میشوند. اینروزها آنقدر تکنولوژیهای داریم که کار با این اینترفیس ها باید برامون راحت باشه. اینروزها آنقدر تکنولوژیهای داریم که کار با این اینترفیس ها باید برامون راحت بشه. در حال حاضر تلاش کمی اعمال شده تا در واقع چگونگی ارتباط متقابل ما را با اینترفیس ها از این به بعد بهبود ببخشه. در واقع احتمالا" این صفحه کلید در جهت بسیار غلطی کار می کند. میتویند تصور کنید درآینده ما تکنولوژی را بسازیم که صفحه کلید به طور خوکاربا دست ما که حرکت میکنه، جابجا بشه، میتویند تصور کنید درآینده ما تکنولوژی را بسازیم که صفحه کلید به طور خوکاربا دست ما که حرکت میکنه، جابجا بشه، و واقعا هوشمندانه پیش بینی کنه که شما سعی در زدن چه کلیدی با دستانتون دارید. خُب ، دوباره-- این عالی نیست؟
تماشاگران: آزمایشگاه تو کجاست؟
جف هان: من یک دانشمند محقق در دانشگاه نیویورک در نیویورک هستم.
این مثالی از یک نوع نرم افزار دیگریست. میتونم این گلوله های کوچک برفکی را بسازم. ضربه هایی را که میزنم در حافظه نگه میداره. البته من میتونم این را با تمامی انگشتانم بزنم. البته این به فشار حساسه، میتونید ملاحظه کنید. اما دوباره بگم، چیز شسته رفته درباره این اینه که من نشونتون دادم با حرکت دو انگشت میتونید به سرعت این را بزرگ و کوچک کنید. چونکه برای اینکار نیازی ندارید از دست یا ذره بین استفاده کنید. چونکه برای اینکار نیازی ندارید از دست یا ذره بین استفاده کنید. میتونید دائم چیزها را در چندین اندازه به طور همزمان تغییر دهید. میتونم چیزهایی در اندازه بزرگ اینجا ساخته، ولی خیلی بسرعت به عقب برگشته، به جایی که شروع کرده بودم، و چیزهای حتی کوچکتری اینجا درست کنم.
این براستی مهم خواهد شد از آنجائیکه ما به سمت داده های تجسمی در پیش هستیم. برای مثال، همه ما واقعا ازسخنرانی هنس روزلین لذت بردیم، او براستی برروی واقعیتهایی که من از مدتها پیش راجع به اونها فکر میکردم تاکید هم کرد: ما کل این اطلاعات عالی را داریم، ولی به دلایلی بلا استفاده مانده است. ما واقعا در راه دسترسی به آن نیستیم. یکی از عللی که من فکر میکنم اینه که -- چیزهایی مثل ابزارهای گرافیکی و تصویر سازی و استنتاجی به ما کمک میکنند ، همچنین فکر میکنم که بخش بزرگ اون اینه که ما را قادر خواهد کرد که اینترفیس های بهتری را داشته باشیم، و قادر باشیم که به عمق اطلاعات وارد شویم در حالی که هنوز درمورد تصویر کلی در اینجا فکر میکنیم.
اجازه دهید به شما یکی دیگر از برنامه ها را در اینجا نشان دهم. به این وُرلدویند میگویند. این توسط ناسا تهیه شده. این یه چیزی مثل- گوگل اِرت را هممون دیدیم؛ این نسخه منبع آزاد از اینه. آنها ( به اینترنت ) وصلند تا داده هایی را که ناسا در طی سالها جمع آوری کرده را بخونه. این نسخه منبع آزاد از اینه. آنها ( به اینترنت ) وصلند تا داده هایی را که ناسا در طی سالها جمع آوری کرده را بخونه. اما همانطور که میبینید، میتونم با استفاده ازهمون دو انگشتم به عمق رفته و این را یکپارچه کنم. و باز هم هیچ اینترفیسی وجود نداره. اما همانطور که میبینید، میتونم با استفاده ازهمون دو انگشتم به عمق رفته و این را یکپارچه کنم. و باز هم هیچ اینترفیسی وجود نداره. این واقعا اجازه میده که هرکسی وارد این بشه و بگذاره هر چه میخواد بکنه، میدونید؟ بازم می گم، در اینجا هیچ اینترفیسی نیست. اینترفیسها ناپدید میشند. میتونم نمایش متفاوتی از داده ها داشته باشم. چیز شسته روفته ایست. بفرمائید. (نسخه) ناسا واقعا جالبه. اونها تصاویر طیفی را دارند که رنگهای غیر واقعی دارند -- این برای معین کردن ناحیه های گیاهی بسیار مناسبه. خوب اجازه دهید به عقب برگردیم.
چیز بسیار عالی درمورد برنامه های کاربردی نقشه یابی-- این واقعا دو بعدی نیست. به نوعی سه بعدیست. خُب باز هم با اینترفیسهای چند منظوره میتونید حرکتی مثل این را انجام دهید-- بدین ترتیب می تونید اینطوری بچرخید، این تنها حرکت یه سوژه دو بعُدی از روبرو به طرف پايین نیست. حالا دوباره بگم، حرکتی که ابداع کردیم اینه که فقط این دو انگشت را به طرف پائین حرکت دهیم -- این محور شیب را تعریف میکنه - و من می تونم با این روش شیب را بالا و پائین ببرم. این چیزیه که ما همون لحظه دریافتیم، می دونید؛ احتمالا این روش درستی برای انجام نیست، اما کارهای جالبی با این نوع اینترفیس میتونید انجام دهید. کار کردن با این خیلی لذت بخش هم هست. ( خنده تماشاگران)
خُب این آخرین چیزیست که میخوام نشونتون بدم--- میدونید، مطمئنم که همه ما میتونیم راجع به یه عالمه برنامه های نرم افزاری سرگرم کننده فکر کنیم که با این وسیله میتونیم انجام دهیم. من در مورد برنامه های نرم افزاری خلاقانه ای که میتونیم با این وسیله درست کنیم، کمی علاقمند ترهستم. حالا، این یه برنامه نرم افزاری ساده است -- میتونم یه منحنی بکشم. وقتی اون را میبندم، تبدیل به یک حرف میشه. اما چیز ترو تمیز راجع به این اینه که میتونم نقاطی برای کنترل اضافه کنم. و سپس میتونم اونها را همزمان با دو انگشتم به بازی بگیرم. متوجه اید که اون چطوری عمل میکنه. این به نوعی خیمه شب بازیه، که میتونم با استفاده از هر چی انگشت دارم، اونا را بکشم و بسازم-- این به نوعی خیمه شب بازیه، که میتونم با استفاده از هر چی انگشت دارم، اونا را بکشم و بسازم--
کلی عملیات ریاضی در پشت این نهفته تا این شبکه ها را کنترل کرده و کار درست انجام بده. کلی عملیات ریاضی در پشت این نهفته تا این شبکه ها را کنترل کرده و کار درست انجام بده. منظورم اینه که روش کنترل شبکه با چندین نقطه کنترلی در اینجا، براستی یه کار هنری است. منظورم اینه که روش کنترل شبکه با چندین نقطه کنترلی در اینجا، براستی یه کار هنری است. این در سال گدشته در سیگ‌گراف (کنفرانس سالیانه گرافیک کامپیوتری) منتشر شد، در عین حال مثال خوبی از تحقیقاتیست که من واقعا عاشقشم: اعمال همه این محاسبات برای ساخت چیزهایی است که درست کارکنند، به صرافت کار کنند، دقیقا همان چیزی که انتظارش را دارید.
بدین ترتیب، در حال حاضر تحقیق برای تعامل چند لمسی درعلوم ارتباطی بین کامپیوتر وانسان (اِچ سی آی)، بسیار فعاله. من تنها کسی نیستم که اینکار را میکنم؛ افراد زیادی به این کار رو آوردند. این نوع تکنولوژی افراد بیشتری جذب میکند، من مشتاقانه در انتظار تعامل با همه شما در چند روز آینده هستم و دیدن اینکه چگونه این تکنولوژی می تواند در زمینه های مربوط به کار شما اعمال گردد. سپاسگزارم. ( تشویق تماشاگران)