چگونه هوش‌ مصنوعی می‌تواند بخشی از ذهن شما شود

از وقتی کامپیوترها اختراع شده‌اند، در تلاش بوده‌ایم که آنها راهوشمندتر و قدرتمندتر کنیم. از چرتکه‌ها گرفته تا کامپیوترهای غول‌آسا، و تا کامپیوترهای رومیزی و جیبی. و حالا در حال طراحی هوش‌مصنوعیبرای خودکار انجام دادن وظایفی هستیم که هوش‌انسانی را می‌طلبد. اگر به تاریخچه کامپیوتر نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که همیشه با کامپیوترمانند یک وسیله جایگزین رفتارکرده‌ایم که به جای ما محاسبه و اقدام می‌کند. من می‌خواهم محاسبه‌گری، هوش‌مصنوعی (AI) واینترنت را به عنوان بخشی از ما ترکیب کنم. به عنوان بخشی از شناخت انسانی که ما را ازتعامل با دنیایاطراف بی‌نیاز می‌کند. هوش‌انسانی و ماشینی را درست در درون‌ ما در هم می‌آمیزد تا به جای اینکه ما را تضعیف یا جایگزین کند، تقویت کند.
آیا می‌توانیم آنچه که انسان‌ها به نحواحسنانجام می‌دهند مانند فکرکردن خلاقانه وشهودی را با آنچه که کامپیوترها از عهده آن به خوبی برمی‌آیند مانند پردازشاطلاعات و حفظیات را با هم ترکیب کرد؟ بهتر نیست که همه‌ی این‌ مزایارا در کنار هم داشته باشیم؟
ما وسیله‌ای داریم کهاین امر را ممکن می‌کند. این وسیله آلترایگو نام داردو وسیله‌ی پوشیدنی است که به شما تجربه هوش‌مصنوعی مکالمه‌ایی را می‌دهد که در سر شما زندگی می‌کند، و مانند این است که شما باخودتان صحبت می‌کنید. یک نمونه جدید داریم که در اینجا برای اولین‌بار در TED نشان می‌دهیمکه به این صورت کار می‌کند.
معمولا، وقتی صحبت می‌کنیم، مغز از طریق عصب‌ها، سیگنال‌های عصبی را به سیستم‌های درونی گفتار می‌فرستد، تا آنها را فعال کند و تارهایصوتی شما صدا تولید کنند. که از پیچیده‌ترین وظایف شناختی و عضلانی است که ما انسان‌ها انجام می‌دهیم. حالا، تصور کنید که با خودتان حرف می‌زنید بدون هیچ صدایی و بدون تکان دادن دهان، بدون تکان دادن آرواره، اما به سادگی آن کلمات را به صورت ذهنی بیان می‌کنید. به این صورت به نرمی سیستم‌های درونی گفتارتان مانند زبان و سقف دهان را درگیر می‌کنید. وقتی این اتفاق می‌افتد، مغز سیگنال‌های بسیار ضعیفی به این سیستم‌های گفتار درونی ارسال می‌کند.
آلترایگو سنسورهایی دارد، که در یک وسیله پلاستیکی نازک، منعطف و شفاف قرار داده شده که درست مانند برچسب در گردن شما، قرار می‌گیرد. این سنسورها سیگنال‌های داخلی را از ته حفره دهانی، مستقیما از سطح پوست می‌گیرند. یک برنامه هوش‌مصنوعی هم که در پس‌زمینه جریان دارد، مسئول برگرداندن منظور کاربر است. سپس از طریق هدفون‌هایدارای فن‌آوری القای استخوانی جواب را در اختیار کاربر قرار می‌دهد، و صدایی که کاربر می‌شنود از طریق جمجه به گوش داخلی می‌رسد، و روی صدایی که کاربر از محیطدریافت می‌کند قرار می‌گیرد، بدون آنکه آن را مسدود کند.
ترکیب همه این قسمت‌ها، ورودی،خروجی و هوش مصنوعی به شما یک تجربه‌ی کلی ذهنی تداخل در سرتان می‌دهد که شبیه به زمانی استکه با خودتان حرف می‌زنید. می‌خواهم برای‌تان روشن کنم که این دستگاهقرار نیست افکار شما را بخواند یا ضبط کند. بلکه اطلاعات آگاهانه‌ای را کهاز طریق فعال کردن آگاهانه سیستم گفتار درونی می‌خواهیدانتقال دهید را ضبط می‌کند. انسان‌ها نمی‌خواهند که خوانده شوندبلکه می‌خواهند بنویسند. به همین خاطراست که این سیستم را برای ضبط خودخواسته از سیستم عصبی محیطی طراحی کردیم. و به همین خاطر است که کنترل اوضاع همیشه در دست کاربر است.
در اینجا یک لحظه توقف می‌کنم تایک نمایش زنده نشان‌تان دهم کاری که می‌خواهم بکنم این استکه از اریک یک سوال بپرسم. او باید بدون هیچ حرفی، تایپی یا تکان دادن دهان و یا انگشتانش به دنبال اطلاعات بگردد. به زبان ساده باید اینسوال را از خودش بپرسد. سپس هوش‌مصنوعی جواب را پیدامی‌کند و از طریق صدا با این دستگاه به اریک می‌رساند. اگرچه یک لب‌تاپ درمقابلشمی‌بینید، اما او از آن استفاده نمی‌کند. همه‌چیز در دستگاه قرار دارد. اریک تنها به آن دستگاه چسبنده‌ای که به هوش‌مصنوعی و اینترنت وصل است نیاز دارد. اریک، آب وهوای ونکوور الان چطوراست؟ آنچه که الان در تصویر می‌بینید، کلماتی هستند که الان به ذهن اریک آمده‌اند. چیزی که همزمان اتفاق می‌افتد.
اریک: الان دمای اینجا درونکوور ۵۰ درجه و بارانی است.
انور کاپور: هوش‌مصنوعیجواب را به واسطه صدا، از طریق دستگاه به اریک فرستاد.
چیزی شبیه به این چه تاثیراتیمی‌تواند داشته باشد؟ تصور کنید که چقدر خوب می‌توانید چیزها را به خوبی به خاطر بسپارید، که وقتی درسکوت با خودتان حرف می‌زدیدآن اطلاعات را ضبط کرده‌اید و بعدا هر زمانی که خواستید به آن گوش دهید بطور درونی به دنبال اطلاعات بگردید اعداد را با سرعت کامپیوتر محاسبه کنید، در سکوت به دیگران پیام بدهید. به یکباره می‌توانید چند زبانه شوید، به این منظور با یک زبان با خودتان حرف می‌زنید، و ترجمه آن را به یک زباندیگر در سرتان می‌شنوید. کارایی این دستگاه زیاد است.
میلیون‌ها انسان در سرتاسر جهان هستند که در استفاده از صدایطبیعی‌شان مشکل دارند. افرادی که مبتلا به ALS یا بیماری لو گهریگ هستند و یا کسانی که دچار سکته یا سرطان دهان شده اند و خیلی‌های دیگر. برای آنها برقراری ارتباط فرآیندبسیار آهسته و خسته‌کننده‌ای است.
این داگ است. حدودا ۱۲سال پیش او بهبیماری ALS مبتلا شد و از آن زمان قدرت تکلم خود را از دست داد. امروز، او از صفحه کلیدی استفاده می‌کند که با حرکت سرش حروف رابصورت جداگانه تایپ می‌کند. نوشتن یک جمله برای او چندین دقیقه زمان می‌برد. ما پیش داگ رفتیم و از او پرسیدیم او دوست دارد اولین کلماتی که با استفاده از سیستم ما می‌گوید چه باشد. شاید احوال پرسی مانند این، «سلام، چطوری؟» یا نیاز دارد نشان دهدکه به چیزی نیاز دارد. داگ از ما می‌خواست که سیستم قدیمی خودش را راه بیندازیم چون دائما از کار می‌افتاد.
(خنده حضار)
ما چنین چیزی را پیش‌بینی نمی‌کردیم. در این کلیپ شما داگ را می‌بینید کهبرای اولین‌بار از سیستم ما استفاده می‌کند.
(صدا) راه‌اندازی دوباره کامپیوتر.
ا.ک: چیزی که شما آنجا دیدید داگ بود که برای اولین‌بار بعد ازآنکه قدرت تکلمش را از دست داده بطورهمزمان گفتگو یا صحبت می‌کرد. میلیون‌ها انسان مانند او هستند که ممکن است بتوانند مانند داگ بطورهمزمان با دیگران، با دوستانشان و با خانواده‌هایشان گفتگو کنند. من امیدوارم که بتوانیم به آنها کمککنیم تا افکار و عقایدشان را بیان کنند.
من باور دارم که محاسبه، هوش‌مصنوعی و اینترنت می‌تواند به عنوان بخشی ازادراک ما، در ما درونی شود. آنها دیگر دستگاهی خارجیو یا رقابتی نیستند، آنها می‌توانند بر هوش انسان بیفزایند، و به ما توانایی‌های باورنکردنی بدهندتا استعداد واقعی خود را نشان بدهیم. حتی شاید بتواند به ما این آزادی را بدهدتا انسان‌های بهتری بشویم.
خیلی از شما متشکرم.
(تشویق حضار)
شهام آراد: بیایید اینجا. چشم. می‌خواهم از شما چند سوال بپرسم تا در اینجا پاسخ‌شان را بگیرم. به نظرم خیلی جالب و خلاقانه می‌آید، و البته چندش‌آور و ترسناک. ممکن است در این درباره صحبت کنید... نگرانی که ایجاد می‌کند. این دستگاه ذهن ما را می‌خواند و آیا ممکن است که تا  پنج سال آینده نسخه تسلیحاتی آن ساخته شود؟ چگونه می‌شود؟
ا. ک: قبل از شروع این کار، اولین اصل طراحی ما این بود که اخلاقیات رادر اولویت قرار دهیم. ما می‌خواستیم که اخلاقیات رامستقیما در طراحی‌مان داشته باشیم. طراحی را برعکس انجام دادیم. به جای اینکه مستقیما مغز را بخوانیم، ما سیستم عصبی خودخواسته را خواندیم تا شما آگاهانه بادستگاه ارتباط برقرار کنید و باز هم از مزایای فکرکردن یادستگاه فکر بهره ببرید. بعبارتی از مزایای هردو بهره‌مند شوید.
ش. آ: خوب، فکر می‌کنم کهمردم سوالات زیادی از شما دارند؟ شما گفتید که این دستگاه می‌چسبد. پس الان درست در اینجا قرار می‌گیرد؟ آیا این نسخه نهایی شماست، می‌خواهید نسخه نهایی‌ چه شکلی باشد؟
ا. ک: هدف ما این است که تکنولوژی کاملا نامرئی شود.
ش. آ: منظورتان چیست؟
ا.ک: وقتی از آن استفاده می‌کنیدکسی نمی‌خواهد تکنولوژی در ظاهرش دیده شود، بلکه در پیش‌زمینه باشد تا شما را تقویت کند. یک نسخه چسبنده داریم کهبا رنگ پوست تطابق دارد و مثل پوست به نظرمی‌رسد. اما قصد داریم تا نسخه کوچکتری بسازیم که درست در اینجا قرار بگیرد.
ش. آ: بسیار خوب. اگر کسی از انور سوالی دارد، او این هفته اینجا خواهد بود. باشه، خیلی متشکرم انور.
ا. ک: متشکرم شهام.