چگونه بدون اینکه به فضا رفته باشیم به فضا برویم

من در چند زمینه ی علمی فعالیت دارم
به عنوان یک دانشمند،سال گذشته فرمانده ارشدگروه شبیه سازی مریخ برای ناسا بودم و به عنوان یک هنرمند،خالق انجمن هاییبا موضوع هنرچند فرهنگی در سراسردنیاهستم. و جدیدا، این دو را با هم ترکیب کرده ام. اما اجازه بدهید که اول مقداری در مورد ماموریت ناسا صحبت کنم
که پروژه ای به نام HI-SEAS هست HI-SEAS پروژه تحت حمایت مالی ناساستکه در مورد شبیه سازی سیاره ها انجام میشود که مجل آن در Mauna Loa volcano در هاوایی واقع شده است و این یک پروژه ی تحقیقاتی است که به صورت خاص برای مطالعه ی تاثیرات قرنطینه طولانی مدت گروه کوچکی از پرسنل ،طراحی شده است من در این مکان به مدت ۴ ماهبا یک گروه ۶ نفره زندگی کردم و البته،تجربه فوق العاده ای بود ما انواع مختلفی از تحقیقات را انجام دادیم. قسمت مهم تحقیقات ما,مطالعه در مورد غذا بود اما جدا از این مطالعه در مورد غذا، توسعه دادن سیستم جدید غذایی برای فضانوردانی که در فضا زندگی می کنند, بخشی از کار بود و ما انواع مختلفی از دیگر تحقیقات را نیز انجام دادیم و همان طور که در اینجا مشاهده میکنید، ما فعالیت های مرهم انجام دادیم پوشیدن لباس مخصوص فضانوردی، اما ما کارهای روزمره و کارهای زیاد دیگری نیز برای انجام دادن داشتیم، مثل پر کردن پرسشنامه در پایان هر روز کار، مشغله کاری
حالا،همان طور که می توانید تصور کنید، زندگی کردن با گروه کوچکیاز مردم کاملا چالشی هست در یک فضای کوچک و به مدت طولانی چالش های روانی بسیاری وجود دارند چگونه تیم را در این شرایط محیطی به صورت متحد و هماهنگ با هم نگه داریم با توجه به فشردگی زمان،چگونه در ارتباط قرار بگیریم زمانی که در این شرایط محیطی زندگی میکنیم؛ مشکلات بی خوابی و چیزهای دیگر به وجود می ایند. اما در عین حال ما چیزهای زیادی هم یاد گرفتیم. من یاد گرفتم چگونه اعضای یک گروه به صورت انفرادی از پس این شرایط بر می ایند؛ چگونه می توانیم یک گروه را خلاق و شاد نگه داریم، برای مثال، دادن استقلال به آنها روش خوبی برای این کار است؛ و صادقانه،من چیزهای زیادی در مورد رهبری آموختم، چونکه من فرمانده گروه بودم.
در طی انجام دادن این ماموریت من به صورت جدی،شروع به فکر کردن در مورد آینده بشر در سیاره ای دیگر کردم ما ریسک بودن در سیاره ای دیگر را خواهیم کردو .شروع به سکونت در سیاره ای دیگر را خواهیم کرد شکی در این مورد ندارم. ممکن است ۵۰ سال طول بکشد، ممکن است ۵۰۰ سال طول بکشد اما به هر حال تحقق خواهد یافت، بنابراین، من با یک پروژه جدید هنری به نام Seeker و یا جویا مطرح کردم و این پروژه گروه های مختلفی از سراسر جهان را به چالش می کشاند در مورد طرح اولیه ستاره ای و روابط بین ستلرگان که دوباره رویای بشر در مورد زندگی در میان ستارگان را احیا می کند. این قسمت اصلی پروژه است حالا، یک موضوع مهم
این یک پروژه تخیلی از سرزمین فراموش شده نیست این در مورد اینکه: "آه خدای من دنیا داره اشتباه پیش می رود نیست و ما باید از اینجا فرار کنیم چون نیاز به آینده ای دیگر در جایی دیگر داریم." نه، نه این پروژه اساسا مردم را به گامی دور شدن از توجه اجباری به زمین دعوت می کند و همین طوربه تصًور دوباره آینده در فضا دعوت می کند. و این ایده بسیار کمک کننده است و به خوبی کار می کند، بنابراین این مهم ترین بخش در کاری است که ما انجام می دهیم. در این پروژه،من از یک رویکرد خلاقیت دوباره استفاده می کنم،
که روش کمی متفاوتی ست از چیزی که شما ازبسیاری از هنرمندان انتظار دارید. من یک تفکر پایه ای را در گروه پایه نهادم، مردم شروع کردند به جذب این ایده شدن و باهم، ما یک کار هنری را ساخته و شکل دادیم. و این اندکی شبیه موریانه ست. ما با هم کار میکنم، و حتی به طور مثال،هر معماری که به کاری که ما انجام میدهیم نگاه کند، گاهی اوقات لحظات سختی در درک این اثر دارند که ما چگونه بدون طرح جامعی این را ساخته ایم. ما معمولا با این مجسمه های بزرگ عالی که می توانیم در آنها زندگی کنیم می سازیم. اولین نسخه در بلژیک و هلند ساخته شد. و این با همکاری حدود پنجاه نفر ساخته شد. و تکرار دوم آن در همان پروژه، در اسلواکی بود، در کشوری متفاوت، و گروه جدید با معماری متفاوتی کار کردند. خُب آنها معماری قبلی را کنار گذاشتند ولی اساس کار هنری آن را نگه داشتند، و یک جدید کاملا جدید ساختند، بیشتر با معماری همگن با طبیعت. و این بخش مهم دیگری از پروژه بود. این اثر هنری در حال تحول بود،معمری در حال تحول. این آخرین نسخه است که چند هفته پیش در هلند ارايه شده است، که از مقیاسهای کاروان برای ساخت سفینه استفاده شده. ما چند کاروان دست دوم خریدیم، قطعات را هم جدا کردیم، دوباره در سفینه به هم وصل کردیم. هنگامی که در مورد سفینه صحبت می کنیم،
ما تنها از این به عنوان چالش فن آوری استفاده نمی کنیم. ما واقعا به دنبال ترکیبی از سه سیستم هستیم: اکولوژی، افراد و تکنولوژی. بنابراین، همواره یک موضوع زیست محیطی قوی جزیی اط پروژه هست. در اینجا سیستمهای پرورش مواد غذایی آبزی را می بینید که توسز فضانورادان احاطه شده اند، بنابراین آنها دایما با بخشی از غذایی که می خورند در ارتباط هستند. خُب یک مورد عادی برای پروژه
این است که ما ماموریت مان را در کنار هنر و طراحی ادامه می دهیم. درواقع ما خودمان را کاملا درگیر چند روز آخر کار کردیم تا آنچه را که ساخته ایم آزمایش کنیم. برای مثال، در سمت راست می توانید ماموریت منزوی ما را در موزه هنر مدرن در لیوبلیانا در اسلوونی ببینید، که شش هنرمند و یک طراح با هم هستند-- من یکی از آنها بودم-- و برای چهار روز در داخل موزه ماندم. و البته،lمسلم است که این بسیار نمایشی بود و تجربه بسیار قوی برای ما بود. نسخه بعدی بروژه درحال حاضر در حال
با همکاری کامیلو رودریگز-بلترانعصو دیگر تد در جل اجراست، در صحرای آتاکاما در شیلیکه که محلی افسونی است در حال اجرا می باشد. اول از همه، این آنالوگ مریخ در نظر گرفته شده. این واقعا در منظقه خاصی شبیه مریخ است و ناسا برای آزمایشاتش از آنجا استفاده کرده. داستان طولانی در ارتباط با مطالعات فضایی و رصد ستاره ها دارد. و اکنون جایگاه تلسکوپ های آلما هست، تلسکوپ های بزرگی در آنجا ساخته شده. همچنین خشک ترین منطقه روی زمین است، و به شدت منطق مناسبی برای ساخت پروژه مان هست، زیرا پایداری را ما باید کاملا در نظر داشته باشیم. ما امکان دیگری ندارم، ما بسیار کنجکاویم که ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد. یک چیز خاص برای ایننسخه خاص پروژه
این است که ما بسیار علامندیم ببینیم ما چگونه می توانیم با مردم منطقه مرتبط شویم، مردم بومی. این افراد برای مدتهای مدیدی اینجا زندگی کرده اند و به عنوان کارشناسان برای پایداری در نظر گرفه شوند، خُب من بسیار علاقمندم که ما از انها چه چیزی را می توانیم بیاموزیم، و دانش بومیبه اکتشافات فضایی وارد کنیم. بنابراین ما در حال تلاش برای تعریف دوباره اینکهچگونه به آینده مان در فضا
از طریق بررسی برای ادغام،زیست شناسی، فن آوری و مردم نگاه کنیم هستیم با استفاده از یک روش نوآورانه جدید هستیم؛ و با استفاده از و بررسیسنت های محلی و که چگونه می توانیم از گذشته یاد بگیریم و آنها را عمیقا به آیندمان ادغام کنیم. سپاسگزارم.
( تشویق تماشاگران)