چگونه از بازی ماینکرفت برای کمک به بچههای مبتلا به اوتیسم استفاده میکنم
متن سخنرانی :
من استوارت دانکن هستم، اما درواقع با نام مجازی "پدر اوتیسم"بهتر شناخته شدهام. این من هستم در اینترنت. میدانم که شباهت عجیبی وجود دارد.(خنده)
اما امروز میخواهم مقداریدر مورد ماینکرفت صحبت کنم. این شخصیت ماینکرفت من است. اگر این بازی را نمیشناسید، خیلی نگران نباشید. فقط رسانهای است که من از آنبرای رفع نیاز استفاده کردم. و آن چه میخواهم راجع به آن صحبت کنمتقریباً در هر موقعیتی به کار میرود.
حدود ۴ سال پیش سرورماینکرفت را راه اندازی کردم برای کودکان اوتیسم و خانوادههای آنان، و آن را "آوتکرفت" نامیدم. و از آن پس ما دراخبار سراسر جهان بودهایم، در تلویزیون، رادیو و مجلات. سایت خبری بازفید ما را "یکی ازبهترین مکانها در اینترنت" نامید. همچنین ما موضوع مقالهٔ پژوهشیبرندهٔ جایزه تحت عنوان "مناسبسازی ماینکرفت به عنوان فناوریکمککننده برای مبتلایان به اوتیسم کم سن." کمی دهانپرکن است. فکر میکنم موضوع را متوجه شدید. بنابراین میخواهم کهراجع به آن مقالهٔ پژوهشی و موضوع آن صحبت کنم. اما اول باید مقداری راجع به تاریخچهٔ چگونگی پیدایش سرور بگویم.
در سال ۲۰۱۳ همه ماینکرفت بازی میکردند، کودکان و بزرگسالان، مبتلا به اوتیسم یا غیرمبتلا به آن. موضوع بزرگی بود. خانودههایی را در رسانههای اجتماعیسعی در ارتباط با والدین دیگر میپرسیدند امکان بازیفرزاندان اوتیسمیشان با هم وجود دارد. به این دلیل که هنگامی که آنهادر سرورهای عمومی بازی میکردند، با قلدرها و زورگوها برخورد میکردند. هنگامی که فردی اوتیسم دارد، کمی متفاوت رفتار میکند، در برخی مواقع بسیار متفاوت. و همه میدانیم مقدار کمی تفاوت، در واقع چیزی است که باعث میشود یک قلدر شما را هدف بعدی خودش قرار دهد. بنابراین این افراد وحشتناک مجازی تمام آنچه آنها سعی میکردندبسازند را نابود میکردند، هر چه داشتند را میدزدیدند، و آنها را بارها و بارها میکشتند، و بازی را عملا غیرقابل بازی میکردند. اما بدترین قسمت که بیشترینآسیب را وارد میکرد، حرفهایی بود که قلدرهابه این بچهها میزدند. آنها این بچهها را طرد شده و ناقص و عقبمانده مینامیدند. و به این بچهها که برخیاز آنها تنها ۶ سال دارند، میگفتند جامعه آنها را نمیخواهد، و والدینشان هیچ وقتفرزندی ناقص نمیخواستند، و آنها باید خودشان را بکشند.
و البته شما متوجه میشوید که این کودکان با حالتی عصبانی و آسیب دیده ازسرورها خارج میشدند. آنها صفحه کلیدهایشان رامیشکستند و از خودشان متنفر میشدند، والدینشان خود را قادربه انجام هیچ کاری نمیدیدند.
بنابراین من تصمیم گرفتمکه تلاش و کمک کنم. من اوتیسم دارم، پسر بزرگ من اوتیسم دارد، و من و فرزندم هردو عاشق ماینکرفت هستیم، پس من باید کاری انجام میدادم. پس من یک سرور ماین کرفتبرای خودم ایجاد کردم، و مقداری وقت صرف کردم و دهکدهایکوچک و تعدادی جاده ساختم و یک علامت خوشآمدگوییو یک کلبه در نوک قله، و سعی کردم فضای گرمی باشد. ایده بسیار ساده بود. یک لیست سفید داشتم، و افرادیکه تایید میکردم میتوانستند متصل شوند، و تا جایی که میتوانستمسرور را رصد میکردم، برای این که مطمئن شوم مشکلی پیش نمیآید. و این بود تعهد من: امن نگه داشتن بچهها تا بتوانند بازی کنند.
وقتی که انجام شد، به فیس بوک رفتم و یک پیام بسیار ساده به لیست دوستانمارسال کردم، نه به طور عمومی. میخواستم بدانم علاقهایبه این موضوع هست، و میتواند واقعاً کمکی کند. به نظر میرسید که من تا حد زیادیاین نیاز را دست کم گرفته بودم، چون ظرف ۴۸ ساعت، ۷۵۰ ایمیل دریافت کردم. من این تعداد دوست فیس بوکی ندارم.
(خنده)
ظرف هشت روز، مجبور شدم هشت باربستهٔ میزبانی را ارتقا دهم، از قیمتهای متوسط گرفتهتا گرانترین بستههای قیمتی و اکنون تقریباً بعد از چهار سال، من ۸٫۰۰۰ نام در لیست سفیدماز سراسر جهان دارم.
اما دلیل اینکه امروز اینجا با شماصحبت میکنم برای این نیست که به بچههامکان امنی برای بازی دادم. این اتفاق وقتی بازی میکنند میافتد. من از والدین شنیدم که کودکانشان در حالیادگیری خواندن و نوشتن بودند در زمان بازی در سرور. در ابتدا مثل بچههای دیگر چیزهارا هجی میکردند، چون آنها بخشی از جامعه بودند، دیگران را میدیدند که همانکلمات را درست تلفظ میکردند و آن را یاد میگرفتند. از والدین میشنیدم فرزندشانکه قادر به صحبت نبودند شروع کردند به صحبت. تنها حرفی که میزدند ماین کرفت بود، اما صحبت میکردند.
(خنده)
بعضی بچهها برای اولین بار در مدرسهدوست پیدا میکردند. بعضی شروع به قسمت کردن، حتی به دیگران نیز چیزهایی میدادند. شگفتآور بود. و هر خانوادهای میآمد و میگفتبخاطر آوتکرفت است، بخاطر کاری که شما انجام دادید
اما چرا؟ چگونه همه اینها فقط از یک سروربازی ویدیویی اتفاق میافتد؟ خوب، به مقاله پژوهشی که درمورد آن صحبت کردیم بر میگردد. برخی از دستورالعملهایی که برای ایجادسرور استفاده کرده بودم پوشش میداد، دستورالعملهایی که من فکر میکنممردم را تشویق میکند که بهترین باشند. امیدوارم. به عنوان مثال، ارتباطات. برای بچههای اوتیسمی سخت است. این میتواند برای بزرگسالانبدون اوتیسم هم سخت باشد. اما به نظر من آن بچهها نباید مجازات شوند، باید با آنها صحبت کرد. نه بار از ده باری که بچههااز سرور خارج میشوند، به خاطر چیزی است که در روز مدرسهیا خانه اتفاق افتاده است. شاید مرگ یک حیوان خانگی. گاهی اوقات فقط سوءتفاهمبین دو بچه است. نمیگویند چه اتفاقی افتاده. و ما پیشنهاد به کمک میدهیم. ما همیشه به فرزندان خود در سرورمیگوییم که ما عصبانی نیستیم و آنها در دردسر نیستند؛ ما میخواهیم کمک کنیم. و نه تنها ما اهمیت میدهیم، بلکه به اندازه کافی احترام میگذاریمتا به دیدگاه آنها گوش دهیم. احترام اثر عمیقی دارد. علاوه بر این، به آنها نشان میدهدکه همه چیز را دارند قادر به حل این مشکلات به تنهاییدر آینده هستند و شاید حتی از آنها اجتناب کنند، زیرا، میدانید، ارتباطات.
در اکثر سرورها، به عنوان بازیهای ویدئویی، کودکان پاداش میگیرند، خوب، بازیکنان پاداش میگیرند، اینکه چقدر خوب هستنددر یک رقابت، درست است؟ هر چه بهتر عمل کنیجایزه بهتری دریافت میکنی. این میتواند خودکار باشد سرورکار را انجام میدهد، کد وجود دارد. اوتکرفت اینطوری نیست. ما چیزهایی مثل "بازیکن هفته"و "سی بی ای" نداریم، که یعنی «وقت خفن بودن دستگیر شده.»
(خنده)
ما بازیکنان را بر روی سرورها بر اساسویژگیهای رفتاری رتبهبندی میکنیم، مانند رتبه "رفیق" برای افرادیکه رفتار دوستانه نسبت به دیگران دارند، "یاور جوان" برای افرادیکه نسبت به دیگران مفید هستند. ما برای بزرگسالان "یاور ارشد" داریم. اما آنها واضح هستند، درست است؟ مثلا مردم که میدانند که چه انتظاری دارندو چطور این چیزها را بدست آورند به خاطر چگونگی نامگذاری آنها. به محض اینکه فردی به سرور متصل شود، آنها میدانند برای چیزی که هستندپاداش میگیرند، نه آنچه میتوانند انجام دهند. جایزه بزرگ ما، شمشیر پدر اوتیسم، که بعد از من نامگذاری شده است، زیرا من بنیانگذار هستم، یک شمشیر بسیار قدرتمند است که از هیچراه دیگری نمیتوانید به آن دست پیدا کنید مگر این که نشان دهید جامعه راکاملاً به خود ترجیح میدهید، و این محبت و مهربانیدر وجود و هستی شماست. ما در واقع چند شمشیر دادهایم. تصور من از نظارت سرور این است کههیچ اتفاق بدی نمیافتد، ما همچنین باید برای چیزهایی خوبیکه اتفاق میافتد به مردم جایزه بدهیم.
همیشه سعی میکنیم بههمه بازیکنان نشان دهیم هر کس برابر است حتی من. اما میدانیم که ما نمیتوانیمبا مردم یکسان رفتار کنیم. برخی از بازیکنان خیلی راحتعصبانی میشوند. بعضیها مشکلاتی علاوه بر اوتیسم دارند، از قبیل اختلال وسواسی یا عارضه عصبی. خوب، من توانایی یادآوریتمام بازیکنان را دارم. من روز اولشان را به یاد میآورم، گفتگوهایی که داشتیم، چیزهایی که در موردش صحبت شدچیزایی که ساخته شد. بنابراین وقتی کسی با مشکل مواجه میشود، رفتار من در چنین وضعیتی متفاوت باهر بازیکن دیگری خواهد بود، بر اساس آنچه از آنها میدانم. برای دیگر مدیران و حامیان، ما همه چیز را مستند میکنیم به طوری که، چه خوب یا بدو یا راجع به گفتگو وجود دارد، همه آگاه هستند.
من میخواهم به شما یک مثالاز یک بازیکن بزنم. او برای مدت کوتاهی با ما بود، اما بعضی اوقات او در شبکهچت اسپم سازی میکرد، مثل یک خط ممتد بزرگ از خط تیرهدر تمام صفحه نمایش. کمی بعد، او دوباره این کار را کرد. بازیکنان از او خواستنداین کار را انجام ندهد و او می گوید "باشه". دوباره این کار را میکند. این شروع عاجز شدن بازیکنان دیگر شد. از من خواستند که او را ساکت کنم یابرای نقض قوانین تنبیه شود، اما میدانستم که باید چیزی بیشتر انجام شود. بنابراین پیش عمه او رفتم کسی کهبا او در تماس بودم. او توضیح داد که اواز یک چشم نابینا شده است و در حال از دست دادنبینایی چشم دیگرش است. بنابراین آنچه انجام میداد، تقسیم چت بود برای ساده کردن و دیدن متن، که کار هوشمندانهای بود.
بنابراین همان شب، من با یکی از دوستانمکه کد را مینوشت صحبت کردم و ما پلاگین جدیدی را برای سرور ایجاد کردیم طوری آن را میسازد که هر بازیکن در سرور، از جمله او، البته در زمان وارد کردن فرمانبلافاصله یک خط زیر آن کشیده میشود. مجزا شده با خط تیره. حتی میتوانند ستارهها یاخطوط خالی ایجاد کنند یا هر چیزی که میخواهند --هرچه برای آنها بهتر است. ما حتی یک سری کارهای اضافه کردیمنام افراد را برجسته کردیم، بنابراین کسی که اسم شما را بردهراحت دیده شود. این یک نمونه از چگونگی انجام کار است، یک تغییر کوچک، کمک میکند که همه شانس برابر داشته باشند. حتی اگر فقط برای یک بازیکنکمی اضافی انجام دادید.
بزرگترین مسئله نترسیدن است. کودکان در سرور من نمیترسند. آنها فقط میتوانند خودشان باشند، و این به این دلیل است که ما حمایتو تشویق میکنیم و قدر یکدیگر را میدانیم. ما میدانیم طرد شده بودن چه احساسی دارد و اینکه به خاطر وجود داشتنمورد تنفر باشی، و بنابراین وقتی که ما در سرور هستیم، دیگر نمیترسیم. برای دو سال یا بیشتر در سرور، من به طور متوسط با دو بچه در هفتهکه به مرز خودکشی رسیدهاند صحبت کردم. آنها به سمت من میآیند بخاطر این کهبه آنها احساس امنیت میدهم احساس کردند که من تنها کسیدر دنیا هستم که آنها میتوانند صحبت کنند.
بنابراین پیام من این است: خواه شما یک خیریه داشته باشیدیا هر سازمان دیگری، یا یک معلم یا یک درمانگر یا پدر مادری کهبهترین کارها را انجام میدهد، یا اینکه یک اوتیسمی هستید، مثل من مهم نیست شما کی هستید، قطعا شما باید به چنین بچههایی کمک کنیدبرای از بین بردن ترس قبل از انجام هر کاری، چرا که هر چیزی مجبورهستند احساس کنند مگر این که آنها نترسند. به همین دلیل تقویت مثبتهمیشه بهتر خواهد بود نسبت به هر گونه مجازات. آنها یاد میگیرندوقتی احساس امنیت و شادی کنند. این طبیعی استآنها حتی سعی نمیکنند یاد بگیرند. اینها کلمات بچهها در سروربرای توصیف سرور است.
چیزی که امیدوارم بتوانید انجام دهید این است که فارغ از اینکه کسی دیگرالان با چه مسائلی در زندگی مواجه است، خواه در مدرسه یا در خانه موردآزار و اذیت قرار بگیرد، اگر تمایلات جسنی و جنسیتخود را مورد سوال قرار دهند، که در جامعه اوتیسم زیاد اتفاق میافتد، اگر احساس تنهایی و یا حتی خودکشی میکنند، شما در زندگی به نحوی زندگی کنید ان که شخص احساس کند میتواندبیاید و به شما بگوید. باید کاملاً احساس امنیت کنندتا درمورد آن با شما صحبت کنند.
اگر میخواهید یک گروهاز کودکان مبتلا به اوتیسم را ببینید -- بچههایی که جامعه به غلطفکر میکند که ضد اجتماع هستند و فاقد همدلی -- اگر میخواهید آنها را ببینید وبیشترین مهربانی را بسازید و جامعه دوستانه و سخاوتمندانهایکه تا به حال دیدهاید، جایی که مردم درباره آن مینویسند به عنوان یکی از بهترین مکانها در اینترنت، آنها انجام میدهند. من دیدهام. من هر روز آن جا هستم. اما آنها با برخی از موانع بزرگ روبرواندکه برای انجامش باید بر آن غلبه کنند، و این واقعاً مفید خواهد بود کهکسی وجود داشته باشد که بتواند به آنها نشان دهدتنها چیزی که واقعاً باید از آن بترسند شک به خود است. بنابراین از شما میخواهم درخواستکنم که برایشان آن فرد باشید، زیرا برای آنها، آن کودکان -- این همه چیز است.
بسیار متشکرم.
(تشویق)