‘گای فیلیپ گلداشتاین:چگونه حملات سایبری صلح در دنیای واقعی را تهدید میکند

عصر بخیر اگه دنبال کرده باشید اخبار سیاسی را در هفته های قبل ممکنه خبر از یکسری از بحران هارو شنیده باشید بین چین و ایالات متحده از نظر حملات سایبری در برابر یک کمپانی امریکایی بنام گوگل. چیزهای زیادی درباره اون گفته شده. بعضی مردم اینا یک جنگ سایبری که نامیده اند درواقع چه میتونه باشه فقط یک عملیات جاسوسی- و بطور واضح یک نوع نسبتا بدش. بهرجهت این قسمت ظاهر میکنه رشد اضطراب در جامعه غربی از نظرظهور این سلاح های سایبری.
این خیلی اتفاق میفته که این سلاحها خطرناک باشن. آنها از یک طبیعت جدیدن: اونها میتونن جهان و به یک مناقشه دیجیتال رهنمون کنه که میتونه به یک دست و پازدن مسلحانه تبدیل بشه. این سلاحهای مجازی همچنین میتونه جهان موجود تخریب کند. در سال 1982 در وسطای جنگ سرد در سیبری روسیه یک خط لوله منفجرشدبایک انفجار 3000 تنی یعنی معادل یک چهارم بمب هیروشیما حالا ما امروز میدونیم- توسط توماس رید فاش شد فرمانده نیروی هوایی آمریکادر زمان ریاست جمهوری ریگان- این انفجار درواقع نتیجه دریک عملیات خرابکاری سیا که در آن آنها موفق شده بودند نفوذکنند به سیستم مدیریتی آی تی اون خط لوله.
اخیرا دولت آمریکا فاش کرد که در سپتامبر2008 بیشتر از 3 میلیون نفر درایالت اسپیریتو سانتو در برزیل در تاریکی فرو رفتند قربانیان یک عملیات زورگیری از دزدان سایبری حتی نگران کننده تر برای آمریکایی ها در دسامبر 2008مقدسترین مقدسان سیستمهای فناوری اطلاعات سنتکوم مرکزفرماندهی مدیریت کننده جنگهای عراق و افغانستان ممکن بوده است که توسط هکرها مورد نفوذ واقع شده باشد با استفاده از اینها: کلیدهای USB ساده اما آلوده به ویروس. وبا این کلیدها اونها احتمالا قادربوده اند به داخل سیستمهای سنتکوم نفوذ کرده باشند برای شنیدن و دیدن هرچیزی وشاید حتی بعضی از آنها را آلوده کنند. بعنوان یک نتیجه آمریکایی ها این تهدیدراخیلی جدی گرفتند. من گفته سرهنگ جیمز کارت رایت را نقل قول میکنم معاون ریاست ارتباط مدیران عوامل کادر که در گزارشش به کنگره میگه که حملات سایبری میتونه بهمان اندازه قدرتمند باشه که سلاح های ویرانگر عمومی قدرتمنده. بعلاوه آمریکایی ها تصمیم گرفته اند که بیش از 30 میلیارد دلار خرج کنند در 5 سال آینده روی بالابردن شایستگی های جنگ سایبریشان
و سراسر دنیای امروز ما میبینیم یک نوع از مسابقه ارتشهای سایبر با بخشهای جنگ سایبر توسط کشورهایی مانند کره شمالی یا حتی ایران ساخته شد. هنوز چیزی که شما هرگز نخواهید شنید از سخنگوها از پنتاگون یا دپارتمان دفاع فرانسه واقعا مورد سوال نیستند که دشمن است اما درواقع ماهیت عمده سلاح های سایبری و فهمیدن اینکه چرا ما باید نگاه کنیم به چگونه در طول اعصار، فن اوریهای نظامی نگاه داشته اند یا ازبین برده اند صلح جهانیو. برای مثال اگه ما TEDپاریسو داشتیم 350 سال قبل ما درمورد نوآوریهای نظامی روز صحبت میکردیم -استحکامامات عظیم ووبان- و ما میتونستیم پیش گویی کرده باشیم یک دوره از پایداری در جهان یا دراروپا. که درواقع موردی در اروپا بود بین سالهای 1650 تا 1750 بود.
بطور مشابه اگه ما این بحثو داشتیم 30 یا 40 سال پیش ما میتونستیم دیده باشیم چگونگی برخاستن سلاح های هسته ای و تهدید ویرانی قطعا دوطرفانه ای که آنها بکار میبرند یک نزاع مستقیم بین دو ابرقدرت را پیشگیری میکنه. بهرصورت اگه ما این بحثو 60 سال پیش داشتیم میتونستیم شاهد ظهور هواپیماهای جدید و فن آوریهای تانک باشیم که این مزیتو به حمله کننده میده که دکترین بلیتزکرایگ (حمله رعد اسا در تمامی جبهه‌های جنگ هوایی دریایی و زمینی به دشمن) را باور پذیر بسازه ویاا اینکه امکان بروز جنگ را در اروپا. درنتیجه فن آوریهای نظامی میتونه تاثیر گذار درجهان باشه. میتونه صلح را در جهان قطع کنه یا بسازه- وبا سلح های سایبری دروغهای مورد بحثو بگه.
موضوع اول: یک اعلام دشمن بالقوه را تصور کنید اونا دارن یک بخش جنگ سایبری را می سازن اما فقط برای دفاع از کشورشون بسیارخوب اما چه چیزی متمایزمیکنه اونو از یک بخش متجاوز؟ اون حتی پیچیده تر میشه زمانی که دکترین های مورداستفاده گنگ و مبهم میشن. فقط 3 سال قبل دو کشور آمریکاوفرانسه میگفتند که اونا سرمایه گذاری نظامی میکردند در فضای سایبری بطور شدیدی برای دفاع از سیستمهای فن آوری اطلاعاتیشون. اما امروز هردوکشور میگن بهترین دفاع حمله کردنه. ودرنتیجه اونا دارن به چین میپیوندند که دکترین استفادش برای 15 سال هم دفاعی وهم هجومی بوده است.
موضوع دوم: کشورشما میتونه تحت حمله سایبری باشه با مناطق کاملی که سقوط میکنند به سوی یاریکی وشما حتی ممکنه اطلاع نداشته باشید که چه کسی داره حمله میکنه. سلاح های سایبری این ویژگی اختصاصی رو دارن: اونا میتونن مورد استفاده قراربگیرن بدون اینکه از ردیابی خارج بشن. این یک مزیت فوق العاده عالیرو به مهاجم میده چون دفاع کننده نمیدونه درمقابل چه کسی باید بجنگه. واگر مدافع تلافی کنه دربرابر متخاصم نادرست خوب ، اونا ممکنه دشمن بیشتری ایجاد کنند و وارد انزوای سیاسی میشن. لین موضوع فقط تئوری نیست.
در ماه می 2007 استونی قربانی حمله سایبری شد که روابطش سیاسیش و سیستم بانکیش را صدمه زد. استونی روسیه را متهم کرد. اما ناتو اگرچه از استونی دفاع کرد خیلی محتاطانه رفتار کرد.چرا؟ چون ناتو صددرصد نمیتونه مطمئن باشه که کرملین درواقع پشت این حملاته. درنتیجه ازیک طرف زمانی که یک دشمن ممکن اعلام میکنه اونا دارن یک بخش جنگ سایبری میسازن شما نمیدونید که آیا اون برای حمله است یا دفاع. از طرف دیگه ما میدونیم که این سلاح ها یک مزیت به حمله کننده میده.
در اغلب مقالاتی که درسال 1978 منتشر شد پروفسور رابرتجویس از دانشگاه کلمبیا در نیویورک یک مدل را توصیف کرد برای فهمیدن اینکه آیا مناقشه ای میتونه بلند بشه یا نه. در این زمینه زمانی که شما نمیدونی اگه دشمن بالقوه داره آماده میشه برای دفاع یا حمله و اگه سلاح ها یک مزیت به حمله کننده میده بعد این محیط هست محتمل ترین جرقه یک مناقشه. این محیطیه که داره درست میشه بوسیله سلاح های امروزی و بطور تاریخی این محیط اروپا در شروع جنگ جهانی اول بود. درنتیجه سلاح های سایبری باذاته خطرناکن اما بعلاوه اونا دارن تظاهر میابند در یک محیط بسیار ناپایدار.
اگه شما بیاد بیارید جنگ سرد را اون یک بازی سخت بود اما یک بازی پایدارش فقط با دو بازی کن که مجاز بود برای بعضی هماهنگی ها بین دو ابرقدرت. امروزه ما داریم بسمت یک جهان چندقطبی حرکت میکنیم که درآن هماهنگی خیلی بیشتر پیچیدست همانطور که ما در کپنهاگ دیده ایم. وبرای رسیدن به این هماهنگی با معرفی سلاح های سایبری خیلی سخت تر خواهد شد. چرا؟چون هیچ ملتی قطعانمیدونه که آیا همسایه اش درصدد حمله است . درنتیجه بسیاری ملل ممکنه زندگی کنند زیر تهدید آنپه برنده جایزه نوبل توماس شلینگ اونو نامید"ترس متقابل از حمله ناگهانی" ازآنجا که من نمیدونم آیا همسایه من درصدد حمله به منه یا نه- وممکنه هیچوقت نفهمم- درنتیجه من ممکنه دست بالاترو بگیرم واول حمله کنم.
درست هفته پیش در یک مقاله نیویورک تایمز مورخ 26ژانویه 2010 فاش شد برای اولین بار که مقامات رسمی در آژانس حفاظت ملی درنظر میگرفتند امکان حملات انحصاری در مواردی که آمریکا درصدد حمله سایبری قرارگرفتن بود. و این حملات انحصاری ممکنه باقی نمونه درفضای سایبری. در ماه می 2009 سرهنگ کوین چیلتون فرمانده نیروهای هسته ای آمریکا ذکر کرد در حادثه حمله سایبری در برابر آمریکا تمام گزینه ها میتونن روی میز باشن.
سلاح های سایبری جایگزین نمیکنند سلاح های هسته اییا سنتی را- آنهافقط اضافه میکنندیک لایه جدیدبه سیستم وحشت موجود. اما با انجام دادن اینچنینی آنها همچنین اضافه میکنندریسک خودشان دررهاسازی یک مناقشه- آنچنانکه ما دیده ایم یک ریسک مهم- و دیسکی که ما ممکنه مجبور باشیم باهاش روبرو بشیم با یک راه حل امنیتی بهم پیوسته که شامل همه ما میشه: متحدان اروپایی...اعضای ناتو دوستان آمریکایی ماومتحدان سایر متحدان غربی ما وشایدباکمی فشاردادن دستشان شرکای چینی وروسی ما.
فنآوریهای اطلاعاتی جوول دوروزنی داشت صحبت میکرددربارش که ازنظر تاریخی متولد شد از تحقیقات نظامی امروزه روی لبه پیشرفت هستند یک شایستگی تهاجمی ویرانی که اگه مراقب نباشه میتونه در آینده نزدیکی کاملا صلح جهانی را ویران کنه.
متشکرم.
(صدای تشویق حاضران....