اریک شلانگن: آسفالت خود ترمیم شونده

(صدای چکش)
(خنده ی حاضرین)
(صدای ماکروویو) (خنده ی حاضرین)
احتمالاً همه ی شما با من موافق هستید که این جاده ی خیلی خوبی است. این جاده از آسفالت ساخته شده است، و آسفالت ماده ی بسیار مناسبی برای کف خیابان است، اما نه همیشه، مخصوصاً نه در روز هایی مثل امروز، که شدت بارش باران خیلی شدید است. در این صورت ممکن است مقدار زیادی آب که بر روی آسفالت جمع شده را داشته باشید. و مخصوصاً اگر در حال دوچرخه سواری باشید، و این ماشین ها از کنار شما عبور کنند، اصلاً جالب نیست. به علاوه، آسفالت می تواند سر و صدای زیادی تولید کند. آسفالت ماده ای پر سر و صدا است، و اگر ما جاده هایی مثل جاده های هلند را بسازیم، که خیلی به شهر ها نزدیک هستند، در این صورت ترجیح می دهیم خیابان ها کم سر و صدا تر باشند.
پاسخ این مشکل این است که جاده ها را با آسفالت متخلخل درست کنیم. پاسخ این مشکل این است که جاده ها را با آسفالت متخلخل درست کنیم. آسفالت متخلخل، ماده ای است که در اغلب بزرگراه های هلند استفاده می کنیم، آسفالت متخلخل، ماده ای است که در اغلب بزرگراه های هلند استفاده می کنیم، این ماده متخلخل است و آب باران می تواند درون آن نفوذ کند، بنابراین تمامی آب باران به اطراف جریان پیدا می کند، و شما جاده ای دارید که برای رانندگی بسیار مناسب است، و دیگر خبری از تجمع آب نیست. همچنین سر و صدا درون این تخلخل ها جذب می شود. چون این آسفالت توخالی است، تمامی سر و صدا جذب از بین می‌رود، و جاده فوق العاده ساکت می شود.
البته این آسفالت معایبی هم دارد، و عیب آن این است که احتمال رخ دادن فرسایش وجود دارد. اما فرسایش چیست؟ شما در این جاده می بینید که سنگ های سطح زمین کنده شده اند. اما فرسایش چیست؟ شما در این جاده می بینید که سنگ های سطح زمین کنده شده اند. اول شما یک سنگ دارید، بعداً چند تای دیگر، و بیشتر و بیشتر و بیشتر و بیشتر، و بعد آن ها -- نه، من این کار را نمی کنم. (خنده ی حاضرین) ولی این سنگ ها می توانند به شیشه ی شما آسیب بزنند، بنابراین برای شما مشکل درست خواهند کرد. و نهایتاً، این فرسایش می تواند منجر به آسیب های بیشتر و بیشتری بشود. گاهی اوقات ممکن است در نتیجه‌ی آن باعث درست کرد یک چاله در خیابان بشوید. خیلی خب. آماده شد.
چاله های خیابانی، البته، می توانند باعث ایجاد مشکلاتی بشوند، اما ما راه حلی برای آن داریم. در این جا می بینید که چگونه این مشکل برای این ماده رخ می دهد. همان طور که گفتم، این یک آسفالت متخلخل است، بنابراین شما تنها مقدار کمی ذرات چسبنده بین سنگ ها دارید. در اثر آب و هوا، در اثر تابش اشعه ی فرابنفش،و در اثر اکسیده شدن، این ذرات چسبنده، بیتومن (یکی از مواد تشکیل دهنده ی نفت)، که حکم نوعی چسب را بین ذرات دارند فشرده می شوند، و اگر فشرده شوند، ترک های ریزی را به وجود می آورند، و در نتیجه ذرات آن از هم جدا می شوند. در نتیجه اگر شما بعد از این اتفاق بر روی این آسفالت رانندگی کنید، قطعات سنگ را از روی سطح آسفالت می کنید -- و اتفاقی که در تصویر دیدید رخ می دهد. برای حل این مشکل، ما به فکر طراحی مواد خود ترمیم شونده افتادیم. اگر ما می توانستیم این آسفالت را به صورت خود ترمیم شونده بسازیم، راه حلی برای این مشکل داشتیم. بنابراین ما از اسکاج فولادی که برای تمیز کردن ماهیتابه استفاده می شود، استفاده کردیم، ما می توانیم اسکاج فولادی را به قطعات بسیار کوچکی ببریم، و این قطعات را با بیتومن مخلوط کنیم. بنابراین ما یک آسفالت با قطعات بسیار کوچک اسکاج فولادی درون آن داریم. بنابراین ما یک آسفالت با قطعات بسیار کوچک اسکاج فولادی درون آن داریم. به غیر از آن شما نوعی دستگاه نیاز دارید، مانند دستگاهی که دراین جا می بینید، که برای پخت و پز استفاده می کنید -- یک دستگاه تابش امواج. تابش امواج می تواند حرارت ایجاد کند، مخصوصاً در فولاد؛ جنس فولاد کاملاً برای این کار مناسب است. کاری که باید بعد از آن انجام دهید حرارت دادن فولاد، و در نتیجه ذوب بیتومن است، و در نتیجه بیتومن در ترک های ریز جریان پیدا می کند، و سنگ ها مجدداً در جای خودشان محکم می شوند.
امروز من از یک ماکروویو استفاده کردم چون نمی توانستم دستگاه بزرگ تابش امواج را اینجا بر روی صحنه بیاورم. ماکروویو سیستم مشابهی با این دستگاه دارد. بنابراین من این نمونه را درون آن قرار دادم، و آن را بیرون می آورم تا ببینید چه اتفاقی افتاده است. و این هم از نمونه.
همان طور که گفتم ما یک دستگاه صنعتی درون آزمایشگاه برای حرارت دادن به نمونه ها داریم. همان طور که گفتم ما یک دستگاه صنعتی درون آزمایشگاه برای حرارت دادن به نمونه ها داریم. ما در آزمایشگاه نمونه های بسیار زیادی را آزمایش کردیم، و بعد از آن دولت نتایج کار ما را مشاهده کرد، و گفت، "خیلی جالب است. باید آن را امتحان کنیم." و آن ها قطعه ای از یک بزرگراه را به ما اختصاص دادند، ۴۰۰ متر از بزرگراه A58، تا برای امتحان این ماده یک آزمایش انجام دهیم. ۴۰۰ متر از بزرگراه A58، تا برای امتحان این ماده یک آزمایش انجام دهیم. این کاری است که آن جا انجام دادیم. در این تصویر جایی که جاده ی آزمایشی را ساختیم می بینید، و البته این جاده چندین سال بدون هیچ گونه آسیبی دوام خواهد آورد. این تجربه ای بود که از آزمایش کسب کردیم. ما نمونه های بسیاری از این جاده گرفتیم و آن ها را در آزمایشگاه مورد بررسی قرار دادیم. ما آینده ی نمونه ها را با انجام فرسایش شبیه سازی کردیم، وزن فوق العاده زیادی بر روی آن ها اعمال کردیم، و آن ها را با دستگاه تابش امواج خودمان ترمیم کردیم، و این کار را بار ها و بار ها تکرار کردیم. می توان این کار را به دفعات بسیار زیادی انجام داد. بنابراین، نتیجه گیری ما از این تحقیق این بود که اگر ما هر چهار سال یک مرتبه جاده را با ماشین مخصوص ترمیم خودمان ترمیم کنیم -- این دستگاه در اندازه ی بزرگ است که ما برای جاده ی واقعی ساخته ایم -- این دستگاه در اندازه ی بزرگ است که ما برای جاده ی واقعی ساخته ایم -- اگر ما هر چهار سال یک مرتبه جاده را ترمیم کنیم می توانیم عمر این جاده را دو برابر کنیم، که به مقدار زیادی در هزینه های مربوط به جاده سازی صرفه جویی خواهد شد.
خب، برای نتیجه گیری، می توانم بگویم که ما ماده ای با استفاده از فیبر های فولاد ساخته ایم، که ما ماده ای با استفاده از فیبر های فولاد ساخته ایم، و از انرژی تابش امواج استفاده می کنیم تا عمر جاده را تا حد زیادی بالا ببریم، و از انرژی تابش امواج استفاده می کنیم تا عمر جاده را تا حد زیادی بالا ببریم، عمر جاده حتی تا دو برابر ممکن است افزایش پیدا کند، بنابراین با ریزه کاری های خیلی ساده ای می توان به مقدار قابل توجهی در هزینه ها صرفه جویی کرد.
و الآن حتماً کنجکاو هستید که این روش کار می کند یا نه. ما همان نمونه را در این جا داریم. هنوز خیلی گرم است. البته، ابتدا باید خنک شود تا من بتوانم به شما نشان بدهم که این ترمیم نتیجه بخش هست یا نه. البته، ابتدا باید خنک شود تا من بتوانم به شما نشان بدهم که این ترمیم نتیجه بخش هست یا نه. اما الآن امتحان می کنم. اجازه بدهید ببینیم. بله، نتیجه داد. متشکرم. (تشویق حاضرین)