مثل نسل میلنیال ها خلاقانه عمل کنید

عشایر خلاق میلنیال تجربه های سبک زندگیشون رو بیشتر از کاری که انجام میدن میسنجن. دنبال رشته کردن قطعات تجارب بعنوان یک کل پیوسته اند. هدف گسترش معنی دار پتانسیل و ظرفیتشونه. عشایر خلاق میفهمن که اندوختن چیزها توانایی حرکتشونو کم میکنه. وسایل سنگین نیاز به ذخیره سازی دارن و گرونن. این فقط یکی از تغییراتیه که در مقایسه با ارزش های سنتی میبینم. بطور سنتی تاریخ و بازیابی از حافظه و اطلاعات از طریق رادیو، تولویزیون و مجلات بدست میومد و خیلی مهم بود. امروزه دسترسی تنها به میزان نیاز مهمه و اطلاعات از طریق سرگرمیها، فضای مجازی و نظریه ها بدست میاد. عادت کرده بودیم به متخصصا اعتماد کنیم و حالا اعتماد از طریق تجربه های همکارانه است. فراوانی معادل اکتساب و مالکیت بوده. اما الان فراوانی یعنی تجارب و اشتراک گذاری. پاسخگویی امروزه خودکاره. و نسلی که مخالف خطرکردن بوده امروزه شکستهای گهگاهی و حتی سریع رو میپذیره. مصنوعات و آرشیوها امروزه به اشتراک گذاشته میشن و درحال کسب محتوان. و وضع موجود تموم شده. حالا حرف از شروع یک اقدام و ساخت امواجه. میتونیم اهمیت دسترسی سریع و ترجیح برای اشتراک گذاری رو ببینیم چه اطلاعات باشن یا متعلقات شخصی. عشایرخلاق به قبیله هایی تبدیل شدن وابسته بهم نه تنها برای منابعشون بلکه برای نگرش و اقداماتشون. در شرایط کاری توانایی موثر بودنشون خیلی وابسته به کیفیت محیط فیزیکی و احساسی هست که ایجاد میکنن. اونها شفافیت و تجارب تیمی رو قدر میدونن. چرا که باعث آزادی برای ابداع و همکاری میشه. یه محیط تیمی ایده آل عشایر خلاق اجازه آزمون و خطا میده. شکست خیلی بد نیست چون توانایی درک شرایط رو میده و منجر به نوآوری، تولید نمونه، راه اندازی خط تولید و کسب درآمد و امتحان ایده های جدید میشه. خطری برای کشف پتانسیلها وجود نداره. این آزمایش سریع با خطا یا صلاحیت ناخودآگاه نوعی تفکر روشنه که ثروتی در اقتصاد درحال گسترش مبتنی بر تقاضا خواهد بود. جنبه های مهم مدنظر عشایر خلاق در کاری که انجام میدن، اشتراک گذاری فرهنگ، کالای اجتماعی، انعطاف پذیری و عمل ماقابله.