جاناتان دروری: دلیل ذخیرۀ میلیاردها دانه
وابستگی به گیاهان
تمام زندگی بشر، کلِ حیات، وابسته به گیاهان است. اجازه دهید تا چند ثانیۀ دیگه ، سعی کنم شما را در این مورد مجاب کنم. فقط چند لحظه فکر کنید. مهم نیست اگه در یک روستای کوچک در آفریقا زندگی می کنید، یا در یک شهر بزرگ، همه چیز در نهایت به گیاهان بر می گرده، چه برای غذا باشه، چه دارو، سوخت، ساخت و ساز، پوشاک، همه چیزهای مبرهن؛ یا چه برای چیزهای معنوی یا تفریحی باشه، که برای ما خیلی مهمه؛ یا چه در مورد تشکیل خاک ، یا تأثیر در اتمسفر، یا تولیدات اولیه باشه. لعنتی، حتی این کتابها از گیاهان ساخته شدند. تمام این چیزها، به گیاهان برمی گردند. و بدون آنها، ما اینجا نبودیم.
حال گیاهان در معرض تهدید هستند. آنها بدلیل تغییرات آب و هوایی در معرض خطرند. و همچنین بدلیل اینکه زمین را با ما انسانها شریک هستند، در معرض خطرند. و مردمی مثل ما می خواهند کارهایی بکنند که گیاهان و زیستگاه آنها نابود می شود.
چه به دلیل تولید مواد غذایی باشه، یا چه بدلیل ترویج گیاهان عجیب در مناطقی که واقعا” نباید باشند، یا بدلیل اینکه زیستگاه آنها برای مقاصد دیگه استفاده می شه، تمامی اینها بدین معنی است که گیاهان یا باید خود را وفق دهند یا نابود شده و یا تغییر مکان دهند. و تغییر مکان برای بعضی گیاهان دشواره چون ممکنه شهرها و چیزهای دیگه در سر راه باشه.
تلاش برای حفظ گیاهان
بدین ترتیب اگه کل زندگی انسان وابسته به گیاهانه، آیا منطقی نیست که ما می بایست در حفظ آنها بکوشیم؟ فکر کنم که اینطوره. و مایلم دربارۀ پروژه ای برای ذخیره کردن گیاهان با شما سخن بگویم. از راه ذخیره کردن دانه ها می توانید گیاهان را حفظ کنید. چون دانه ها، با تمام عظمتی که در تنوعشان است، آیندۀ گیاهان هستند.
بانک دانه
تمام اطلاعات ژنتیکی نسل آیندۀ گیاهان، در دانه های آنهاست. خُب این شکل ساختمانه؛ واقعا” زیادی ساده بنظر می یاد. ولی تا چندین طبقه زیر زمین می ره. و بزرگترین بانک دانه در کل دنیاست. اون نه تنها در جنوب انگلستان مستقره بلکه در کل دنیا نمایندگی داره. من به اون خواهم پرداخت. این یه تشکیلات ضد مواد اتمی است. خدا اون روزو نیاره که این بخواد در برابر حملۀ اتمی مقاومت کنه.
بدین ترتیب اگه بخواهید یه بانک دانه بنا کنید، باید تصمیم بگیرید که چه چیزی قراره در آن ذخیره کنید، درسته؟ و ما تصمیم گرفتیم که اول از همه گونه هایی که بیش از همه در معرض تهدید هستند را ذخیره کنیم. و آنها گونه های سرزمین های خشک هستند. خُب اول از همه با 50 کشور مختلف گفتگو کردیم.یعنی با سران ایالت ها و وزرای امور خارجه در 50 کشور ، برای امضای قرارداد مذاکره کردیم. برای امضای قرارداد مذاکره کردیم.
ما سراسر دنیا در تمام کشورهایی که با رنگ نارنجی مشخص شدند، 120 شرکت همکار داریم. مردم از سراسر دنیا برای آموزش می آیند، و سپس به اطراف رفته و به دقت برای جمع آوری دانه ها برنامه ریزی می کنند. آنها هزاران فرد در سراسر دنیا دارند تا مناطقی که گفته می شه در آنها، آن نوع گیاهان وجود دارند، علامت گذاری کنند. بدنبال اون گیاهان رفته و آنها را به شکل گل پیدا می کنند. وقتی دانه های اون گلها رسید، بر میگردند و دانه ها را جمع می کنند. سرتاسر دنیا.
بعضی از دانه ها خیلی بصورت حرفه ای جمع آوری نمی شوند. همه دانه ها را در کیسه هایی ریخته و آنها را خشک می کنند. آنها را نامگذاری کرده. بعضی جاها با تکنولوژی بالا تر و بعضی جاها با تکنولوژی پایین تری اینکار انجام می شه. کار مهم اینه که باید دانه ها را با دقت فراوان در دمای پایین، خشک کنید. و سپس آنها را در دمای منهای 20 درجه سانتیگراد _ فکر کنم منهای 4 درجه فارنهایت بشه — تحت میزان رطوبتی بسیار حیاتی پایین، نگهداری کنید.
تست رویش
و معتقدیم که این دانه ها ، با این تنوع گونه ای، در طول هزاران سال و قطعا” صدها سال ، توانایی روییدن خواهند داشت.
اگر نمی دانید که دانه ها قابل رشد هستند یا نه، انبار کردن آنها کار بیهوده ایست. بنابراین ما هر ده سال یکبار، بر روی هر یک از نمونه ها، آزمایش رویش انجام می دهیم. و این یک شبکۀ پراکنده است.
بدین ترتیب مردم در سراسر دنیا همین کار را می کنند. و ما قادریم پروتکل های رویش را طراحی کنیم. این بدان معنی است که ما از ترکیب درست گرما و سرما و چرخۀ لازم فصول برای ایجاد رویش در دانه آگاهی داریم. و این اطلاعات بسیار کاربردی است. و سپس این دانه ها را پرورش می دهیم، و به مردم اون کشورهایی که دانه ها را از آنجا آوردیم، می گوییم، “ببینید، ما در حقیقت این کار را صرفا” برای گرفتن دانه انجام نمی دیم، بلکه می توانیم به شما دربارۀ چگونگی رویاندن این گیاهان دشوار، اطلاعات دهیم.” و اینکار در حال حاضر انجام می شه.
دارایی های بانک
خُب کجا بودیم؟ خوشحالم اعلام کنم که سه میلیاردُنیم دانه – — همون دانۀ سه هزار میلیون ام — الآن ذخیره شد. ده درصد از کل گونه های گیاهان روز زمین در امانند، یعنی 24,000 گونه و اگر بتونیم بودجۀ آنرا تأمین کنیم، به 30,000 گونه تا سال آینده می رسه. و تا 2020 ، 25 درصد از کل گیاهان دنیا را شامل می شه. اینها فقط گیاهان زراعی نیستند، مثل ذخایری که احتمالا” درسوالبرد Svalbard در نروژ دیدید — که کار فوق العاده ای است. اینکار حداقل 100 برابر بزرگتره.
ما هزاران مجموعه داریم که به سرتاسر دنیا فرستاده شده اند، گونه های جنگلی مقاوم در برابر خشکسالی ، به پاکستان و مصر فرستاده شدند، گیاهان مخصوص با قابلیت فتوسنتز به اینجا در آمریکا فرستاده شدند؛ گونه های چمن مقاوم در برابر نمک، به استرالیا فرستاده شدند، و لیست همینطور ادامه داره.
کاربرد های ذخیره دانه ها
از این دانه ها برای احیا مجدد استفاده می شود. بنابراین در زیستگاه هایی که متحمل خسارت شدند، مثل چمن زارها بلند در اینجا در آمریکا، یا زمینهای آسیب دیده از مین در کشورهای مختلف، به کمک این گونه ها و این مجموعه، تجدید حیات در جریان است.
تعداد بسیار کمی از بعضی از این گیاهان باقی مانده است، مثل اونایی که در سمت چپ پایین صفحۀ مانیتور مشاهده می کنید. مثل اونایی که در سمت چپ پایین صفحۀ مانیتور مشاهده می کنید. در این عکس یه نفر روی کامیون ایستاده و دانه های یه درختی را جمع می کند، از این درخت فقط 30 تا باقی مانده. این گیاه فوق العاده مفیدی است هم به لحاظ پروتئین و هم در مصرف داروئی.
گروه های آموزشی
آموزش ما در چین، آمریکا، و بسیاری کشورهای دیگه در جریان است. آموزش ما در چین، آمریکا، و بسیاری کشورهای دیگه در جریان است. چقدر هزینۀ اینکار است؟ متوسط 2800 دلار برای هر گونه گیاه. فکر کنم از لحاظ قیمتی، ارزونه. و هر نوع اطلاع علمی را نیز شامل می شود. و هر نوع اطلاع علمی را نیز شامل می شود. تحقیقات آینده اینه که” چطور می تونیم نشانگرهای ژنتیکی و مولکولی برای بقای دانه ها پیدا کنیم، بدون اینکه لازم باشه هر ده سال آنها را برویانیم.” و ما تقریبا” به آنجا رسیده ایم. با سپاس فراوان. (تشویق حاضرین)
