جامبو جتی که بصورت سه بعدی پرینت شده؟

از آینده چه می دانیم؟ سوالی سخت، جوابی آسان: هیچی. ما قادر به پیش بینی آینده نیستیم. فقط می توانیم تصویری از اینده تجسم کنیم، چطور می تونه باشه، تصوری که بیانگر ایده های آشفته ای است که الهام بخش اند، و این مهمترین دلیل برای شکستن زنجیر افکار معمول است.
انسانهای بسیاری تصویر خود از اینده را می پرورانند، بطور مثال، این تصویر از اوایل قرن بیستم. اینجا می گه که این هواپیمای اقیانوسی نورد در آینده است. تنها یک روز و نیم طول می کشد تا سرتاسر اقیانوس آتلانتیک را بپیمایید. امروزه، می دانیم که این تصویر از آینده به حقیقت نپیوست. خُب این بزرگترین همواپیمایی است که داریم، ایرباس A380، و واقعا" غول آساست، کلی آدم در اون جا می شوند، و از لحاظ تکنیکی کاملا" با تصویری که بهتون نشان دادم متفاوت است.
من با گروهی با ایرباس همکاری می کنیم، و تصویر خودمان را درباره آینده با دوام تر نیروی هوایی درست کردیم. بدین ترتیب دوام خیلی برای ما مهم است، که می بایست ارزشهای اجتماعی، همچنین زیست محیطی و اقتصادی در آن گنجانده شود. پس ما ساختاری با خلل و فرج بسیار درست کردیم که تمثیلی است از استخوان، یا اسکلت، که در طبیعت وجود دارد. به همین دلیله که شکل آن یه جورایی عجیبه، بخصوص به چشم کسانیکه عموما" با بناها سر و کار دارند. اما حداقل یک کار هنری است که ایده های ما از آینده ای متفاوت را بررسی می کند.
مشتریان اصلی آینده چه کسانی هستند؟ خُب، ما افراد مسن داریم، جوانان را داریم، افزایش قدرت زنان را داریم، و یک روند عظیم همه ما را تحت شعاع قرار می دهد. این آینده از لحاظ انسان گونه است. پس بچه های ما بزرگتر شده، اما در همان زمان ما در جهتی متفاوت رشد می کنیم. پس چیزی که لازم داریم، فضای داخل هواپیماست، درون فضاهای خیلی فشرده. این افراد نیازهای متفاوتی دارند. بنابراین به یک حمایت جاری در رابطه با بهداشت نیاز داریم، بخصوص درمورد افراد مسن. مایلیم حقوق فردیمان رعایت شود. دوست داریم در کل مسیر عبور مسمر ثمر باشیم، و آنچه در آینده انجام می دهیم اینه که جدید ترین فصل مشترک انسان و ماشین را بکار بریم و می خواهیم آنرا تلفیق کرده و در غالب یک محصول نشان دهیم.
بدین ترتیب ما این نیازها را با مفاهیم تکنولوژی در هم آمیختیم. بنابراین بعنوان مثال، از خود می پرسیم، چطور می توانیم نور بیشتری تولید کنیم؟ چطور می توانیم نور طبیعی بیشتری به داخل هواپیما برسانیم؟ بدین ترتیب بعنوان مثال، این هواپیما دیگر پنجره ای ندارد. تکلیف نرم افزارهای داده ها و ارتباطاتی که در آینده نیاز داریم چیست؟ بر این عقیده ام که هواپیماهای آینده آگاهی منحصر بخود را دارند. بیشتر یه جورایی شبیه موجود زنده خواهند بود تا شکل یکسری تکنولوژی بسیار پیچیده. این در آینده تفاوت بسیاری خواهد داشت. بطور مستقیم با افراد درون خود ارتباط برقرار می کند. بطور مستقیم با افراد درون خود ارتباط برقرار می کند. و ما دربارۀ مواد مصرفی، مثل بیولوژی الیاف مصنوعی نیز صحبت می کنیم. و ما دربارۀ مواد مصرفی، مثل بیولوژی الیاف مصنوعی نیز صحبت می کنیم. و معتقدم که مواد مصرفی بیشتر و بیشتری بدست می آوریم که بعدها می توانیم در این ساختار بکار ببریم، چون ساختار یکی از اصلی ترین موارد در طراحی هواپیماست.
خُب بیایید دنیای قدیم را با دنیای جدید مقایسه کنیم. می خواهم آنچه امروز در حال انجام آن هستیم را به شما نشان بدم. خُب این دیوار کوب سه گوش برای جای استراحت خدمه هواپیمای A380 است. کلی وزن داره، و براساس قوانین طراحی قدیمی ساخته شده. و اینجا دیوار کوبی مشابه برای همان منظور را می بینید. اون بر اساس طرح استخوان است. روند طراحی کاملا" متفاوت است. در یک طرف، ۱/۲ کیلوگرم دارم، و در طرف دیگر ۰/۶ کیلوگرم. بدین ترتیب چنین تکنولوژی، پرینت سه بعدی، و قوانین جدید طراحی واقعا" به ما در کاهش دادن وزن کمک می کنند، چیزی که بزرگترین مسئله در صنعت هوایی است، چون در ارتباط مستقیم با انتشار گازهای گلخانه ای است.
این ایده را کمی بیشتر گسترش دهیم. خُب چطور طبیعت اجزاء و ساختارهای خود را می سازد؟ پس طبیعت خیلی باهوش است. اون تمام اطلاعات را در این قطعات ساختمانی کوچک، که آنرا دی ان ای می نامیم، قرار می دهد. و طبیعت از آن اسکلت های بزرگی می سازد. بدین ترتیب در اینجا شاهد مقیاس جزء به کل هستیم، از آنجائیکه همانطور که گفتم کلیه اطلاعات درون دی ان ای است. و این با مقیاس کل به جزء ادغام می شود، چون کاری که ما روزانه انجام می دهیم اینه که عضلات خود را قوی کرده، اسکلت خود را پرورش می دهیم و نیرومند تر می شویم. و روش مشابهی در رابطه با تکنولوژی می توان بکار برد. بدین ترتیب قطعات ساختمانی ما بعنوان مثال، نانو لوله های کربنی است که در نهایت با آنها یک اسکلت بزرگ با پرچهای کمتر درست می شود. اینجا قادر به نمایش شکل ظاهری آن هستید. بدین ترتیب تصور کنید که نانو لوله های کربنی داخل یک پرینتر سه بعدی تکثیر می یابند، بدین ترتیب تصور کنید که نانو لوله های کربنی داخل یک پرینتر سه بعدی تکثیر یافته، و آنها داخل یک قالب پلاستیکی جایگذاری شده، و بدنبال نیروهای ایجاد شده درون محفظه در حرکتند. و شما تریلیونها از آنها را دارید. بدین ترتیب شما آنها را در چوب ردیف کرده، و شما با این چوب یک بهینه سازی ساختاری انجام می دهید. بدین ترتیب شما ساختارها، زیر مجموعه های ساختاری میسازید، که انتقال انرژی یا داده های الکتریکی را برایتان میسر می کند. و حالا ما این مواد را برداشته، با یک روش جزء به کل ادغام می کنیم، و بخشهای بزرگ و بزرگتر را می سازیم.
پس هواپیمای اینده چه شکلی است؟ خُب ما صندلی های کاملا" متفاوتی خواهیم داشت که با ماهیت مسافران آینده، با آنتروپومتری (ترکیب بدنی) متفاوت قابل تطبیق است. که با ماهیت مسافران آینده، با آنتروپومتری (ترکیب بدنی) متفاوت قابل تطبیق است. ما مکانهای گرهمایی داخل هواپیما داریم که می توان آنرا به یک زمین گلف مجازی تبدیل کرد. که می توان آنرا به یک زمین گلف مجازی تبدیل کرد. و در نهایت، این ساختار زیست محیطی، که از یک لایۀ شفاف بیو پلیمر پوشیده شده نگرش ما را نسبت به هواپیما در اینده بطور اساسی تغییر می دهد. نگرش ما را نسبت به هواپیما در اینده بطور اساسی تغییر می دهد.
بدین ترتیب همانطور که "جیسون سیلوا" گفت، اگر قادر به تصور چیزی هستسم، چرا آنرا نسازیم؟ به امید دیدار در آینده. سپاسگزارم.
(تشویق)